Σύννεφα ανησυχίας σωρεύονται στην ανατολική Μεσόγειο, όπου όπως έχει ανακοινωθή,
αναμένεται να αρχίσουν οι έρευνες για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην κυπριακή
και ισραηλινή ΑΟΖ. Η Τουρκία εμφανίζεται συνεχώς πιο επιθετική με δηλώσεις του
πρωθυπουργού της και άλλων παραγόντων. Έχει δημιουργήσει την εντύπωση πως δεν θα
διστάση να αναλάβη στρατιωτική δράση για να αποτρέψη την έναρξη των ερευνητικών
δραστηριοτήτων. Παραλλήλως επιμένει στην προσπάθεια να αναδειχθή περιφερειακή
δύναμις με δεσπόζουσα θέση στον μουσουλμανικό κόσμο. Προς τούτο εκμεταλλεύεται
και την εχθρότητά της προς το Ισραήλ, κάτι που την απομακρύνει από το πνεύμα των
δομών συλλογικής ασφαλείας του δυτικού κόσμου, στις οποίες όμως επιμένει
πεισματικώς να συμμετέχη.
Απέναντι στην Ελλάδα επιδεικνύει μια εγκάρδια
περιφρόνηση, με πλήρη επίγνωση της στρατιωτικής της υπεροχής. Με την στρατιωτική
ηγεσία να ελέγχεται πλέον από την Κυβέρνηση, αντιμετωπίζουμε για πρώτη φορά ένα
μέτωπο συμπαγές όσο και απρόβλεπτο. Αυτά που γνωρίζαμε για τους τρόπους
ενεργείας και τις αναστολές των κεμαλιστών, πλέον δεν έχουν την παραμικρή αξία.
Μόνον επί του πεδίου θα δούμε κατά πόσον οι ισλαμιστές «θα τραβήξουν το σχοινί».
Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην εκτίμηση ότι «μπλοφάρουν», όπως με σχετική
ασφάλεια μπορούσαμε να υποθέσουμε όταν είχαμε απέναντί μας τους
κεμαλιστές.
Το Ισραήλ, ευρίσκεται αυτή την εποχή στο μέσον μιας
κοσμογονικής γεωστρατηγικής ανακατατάξεως εξ αιτίας της οποίας πρέπει να
αναθεωρήση το δόγμα και τις προτεραιότητές του. Με την Αίγυπτο σε πολιτική
αστάθεια, είναι πλέον υποχρεωμένο να ανησυχή και για τα νότια σύνορά του, τα
οποία για δεκαετίες είχε την πολυτέλεια να θεωρή ασφαλή επικεντρώνοντας την
προσοχή του στην όχι και τόσο επιτυχημένη προσπάθεια για την αντιμετώπιση της
Χεζμπολλάχ στον βορρά. Κατά τις επόμενες ημέρες θα έχη το διπλωματικό βάρος της
αντιμετωπίσεως της προσπαθείας της αυτονόμου οντότητος των Παλαιστινίων να
καταστή μέλος του ΟΗΕ, στην γενική συνέλευση του οποίου προφανώς η Τουρκία θα
επιχειρήση να ηγηθή του μετώπου των ισλαμικών χωρών, που είναι βέβαιον ότι θα
συμπηχθή.
Η Κύπρος, πέρα από την πολιτική ανυποληψία στην οποία έχουν
περιέλθει ο πρόεδρος και η κυβέρνησίς της εξ αιτίας της εκρήξεως στο Ζύγι,
αντιμετωπίζει και την οικονομική αβεβαιότητα που διαμορφώνεται από την σχέση του
τραπεζικού της συστήματος με την Ελλάδα, αλλά και από τους αστόχους χειρισμούς
των κομμουνιστών που διαχειρίζονται την τύχη της. Για την Εθνική Φρουρά δεν έχει
δαπανηθή ούτε ένα ευρώ τα τελευταία επτά χρόνια, ενώ έχει εγκαταλειφθή και το
πρόγραμμα εκπαιδεύσεως με την ακύρωση όλων σχεδόν των ασκήσεών της. Τέλος τον
επόμενο μήνα έχει να αντιμετωπίση τον επόμενο γύρο επαφών για την λύση του
Κυπριακού που αναμένονται μάταιες όπως και όλες οι προηγούμενες.
Η Ελλάς,
όπως προκύπτει από αλλεπάλληλες δηλώσεις αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων
επαφίεται στην προσήλωσή της στο διεθνές δίκαιο και στην υποστήριξη άλλων χωρών.
Προ ολίγων ημερών μετά την συνάντηση των υπουργών Αμύνης Ελλάδος και Κύπρου, ο
κ. Μπεγλίτης ετόνιζε ότι «η εμμονή μας στο σεβασμό της διεθνούς νομιμότητας, των
αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό
μέτωπο αλληλεγγύης στις χώρες της ΕΕ, στις ΗΠΑ, ευρύτερα στις χώρες της περιοχής
της ανατολικής Μεσογείου, στη Ρωσία και ασφαλώς εκ μέρους των Διεθνών
οργανισμών». Για να πρσθέση ότι ελπίζει πως «η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας θα
κινηθή στο πλαίσιο της πραγματικότητας που διαμορφώνει το Διεθνές
Δίκαιο».
Κατά τα λοιπά με υπαιτιότητα των δύο τελευταίων κυβερνήσεων οι
Ένοπλες Δυνάμεις έχουν εγκαταλειφθή χωρίς κάν την υποστήριξη που θα επέτρεπε
διατήρηση σε ετοιμότητα των υφισταμένων οπλικών συστημάτων. Οι επιπτώσεις αυτών
και άλλων ενεργειών στο ηθικό του προσωπικού είναι προφανείς. Εν κατακλείδι η
αποτρεπτική μας ικανότης είναι πρακτικώς μηδαμινή. Άρα η διπλωματία μας δεν
μπορεί να υποστηριχθή δια της ισχύος. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι
παρεμβάσεις του… «ισχυρού μετώπου αλληλεγγύης», που ανεφέρθη ανωτέρω, δεν θα
υπερβούν την διατύπωση κάποιων ευχολογίων…
(από την εφημερίδα "Εστία")