Οι ευρύτερες οικονομικές, γεωπολιτικές και άλλες διαστάσεις
των ερευνών υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελούν το
θέμα του πολύ σημαντικού άρθρου του Δρος Κωνσταντίνου Νικολάου, Γεωλόγου Πετρελαίων-
Ενεργειακού Οικονομολόγου και Εταίρου του ΙΕΝΕ, με τίτλο: «Γεώτρηση
Υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ - Τι Παίζεται και τι Διακυβεύεται στην
Ανατολική Μεσόγειο;».
Ο Δρ. Νικολάου, ένας από τους πλέον ειδικούς στον ελληνικό
χώρο πάνω σε θέματα υδρογονανθράκων, αναλύει, στο συγκεκριμένο άρθρο, τα
συμφέροντα που διακυβεύονται για το κάθε εμπλεκόμενο και ενδιαφερόμενο μέρος
και αν μπορεί η Τουρκία να τα καταστρατηγήσει, πραγματοποιώντας τις απειλές που
εκτοξεύει το τελευταίο διάστημα.
Το άρθρο είναι διαθέσιμο στην κατηγορία «Απόψεις &
Θέσεις Μελών ΙΕΝΕ» της ιστοσελίδας του Ινστιτούτου, www .iene .gr.
Μετά από την παράθεση του ιστορικού των ενεργειών που οδήγησαν
στη σημερινή διενέργεια των ερευνών της αμερικανικής Noble στο Οικόπεδο 12 της Κυπριακής
ΑΟΖ (ήδη από την εποχή των προέδρων Κληρίδη και Παπαδόπουλου), ο Δρ. Νικολάου
αναφέρεται σε απειλητικές ενέργειες τις Άγκυρας ενάντια στα κυριαρχικά δικαιώματα
της Κύπρου, στον τομέα αυτό, οι οποίες, όμως έπεσαν στο κενό.
Στη συνέχεια, αναλύει το σκεπτικό των τουρκικών απειλών για τις
κυπριακές έρευνες, που στόχο έχουν, τόσο την υπονόμευση της κυριαρχίας και της νομικής
προσωπικότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, όσο και την διεκδίκηση των πιθανών κοιτασμάτων
στην περιοχή για την κάλυψη των όλο και πιο μεγάλων αναγκών της.
Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Δρ. Νικολάου υπογραμμίζει όχι μόνο τους
(συμβατικούς, πολιτικούς, εθνικούς) δεσμούς της με την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά
και τα συμφέροντα που διακυβεύονται για τα δικά της κυριαρχικά δικαιώματα σε
Αιγαίο και Καστελόριζο, από την επιχειρούμενη, εκ μέρους της Άγκυρας, υπονόμευση
των δικαιωμάτων που έχει η Κύπρος ως απόρροια του Δικαίου της Θάλασσας.
Τα ενεργειακά και οικονομικά συμφέροντα που φέρνουν το Ισραήλ
ως σύμμαχο στις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για αξιοποίηση του θαλάσσιου
ορυκτού της πλούτου, παρά τις απειλές της Άγκυρας, περιγράφει στη συνέχεια ο έγκριτος
αναλυτής, ενώ, στη συνέχεια, περιγράφει μία σειρά από λόγους που καθιστούν, εξ αντικειμένου,
και τις ΗΠΑ συμπαραστάτη των κυπριακών ενεργειών.
Ακολούθως, αναδεικνύει την υποχρέωση της ΕΕ να προστατεύσει,
σε νομικό και πολιτικό επίπεδο, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας
πάνω στους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους, καθώς τυχόν αμφισβήτησή τους θα υπονόμευε
την ίδια την νομική αξιοπιστία και υπόσταση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Αναφέρεται,
επίσης, στη ρωσική στάση απέναντι στο ζήτημα.
Έτσι, αφού τονίσει ότι η πιθανή δυναμική αντίδραση της Τουρκίας,
θα φέρει την Άγκυρα με πολλαπλά συμφέροντα, καταλήγει στην ανάγκη η ίδια η
Κυπριακή Δημοκρατία να επιμείνει στις αποφάσεις της, ώστε όχι μόνο να μην
νομιμοποιήσει το «κεκτημένο» του Αττίλα, αλλά και να μην αποδεχθεί ότι την τύχη
της θα καθορίζει το «δίκαιο του ισχυροτέρου».