Οι «διορατικοί» κυβερνητικοί αξιωματούχοι φαίνεται ότι δεν
προέβλεψαν μια μικρή λεπτομέρεια, όταν αποφάσιζαν την επιβολή του ειδικού φόρου
κατανάλωσης στο φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή: Ότι ο φόρος θα οδηγήσει σε
μείωση της κατανάλωσης εκ μέρους της ΔΕΗ, ώστε να εξισορροπηθεί το παραπάνω
κόστος. Παράλληλα, η διοίκηση της Επιχείρησης τονίζει ότι για τη συμφωνία με τη
ΔΕΠΑ, με τους νέους όρους που θα προκύψουν, χρειάζεται πλέον και η απόφαση του
μετόχου, μέσα από έκτακτη γενική συνέλευση.
Αρχικά, η μεταξύ τους συμφωνία προέβλεπε την αγορά ποσοτήτων
1,1 δις κ.μ. κατ’ έτος σε πρώτη φάση, οι οποίες θα έφταναν τα 1,48 δις κ.μ.
μέσα σε ένα διάστημα τριετίας. Με τον τρόπο αυτό θα καλύπτονταν πλήρως οι
ανάγκες της ΔΕΗ, οι οποίες έχουν περιοριστεί πλέον κοντά στο 1,3 δις κ.μ. Πλέον
όμως, εξαιτίας του ΕΦΚ, η ΔΕΗ με τα ίδια χρήματα θα μπορεί να αγοράζει πολύ
χαμηλότερες ποσότητες φυσικού αερίου, δυσχεραίνοντας έτσι σημαντικά την
συμφωνία με τη ΔΕΠΑ.
Τις απόψεις αυτές έχει ήδη επικοινωνήσει στην ηγεσία του
ΥΠΕΚΑ ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Αρθούρος Ζερβός, ώστε να
κατανοήσει η κυβέρνηση το παράλογο των αποφάσεών της. Σε οποιαδήποτε περίπτωση,
η ΔΕΗ εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος πελάτης της ΔΕΠΑ και η τελευταία
χρειάζεται οπωσδήποτε μια νέα μακροχρόνια συμφωνία με υψηλή κατανάλωση για
πώληση αερίου, προκειμένου να αποκρατικοποιηθεί. Σε διαφορετική περίπτωση, οι
καθυστερήσεις και οι δυσκολίες θα οδηγήσουν σε εκτροχιασμό της διαδικασίας, με
ότι συνεπάγεται αυτό.
Από τα παραπάνω, γίνεται εμφανής ο πρόχειρος και
πανικόβλητος τρόπος με τον οποίο το υπουργείο Οικονομικών λαμβάνει κρίσιμες
αποφάσεις για την πορεία της οικονομίας μας. Είναι μάλλον απογοητευτικό να
βλέπει κανείς τον φόρο στο αέριο να εκτροχιάζει μια διαδικασία
αποκρατικοποίησης που θεωρείτο δεδομένη μέχρι πρότινος και δεν παρουσίαζε κάποιο
σημαντικό πρόβλημα.
Τέλος, φυσικά παραμένει το 30% οψιόν που έχει η ΔΕΗ στο
μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΠΑ. Πηγές της ΔΕΠΑ θεωρούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και
ότι μόλις έρθει η ώρα της υπογραφής πώλησης του 65% της εταιρείας, τότε ένα
μικρό μέρος των εσόδων θα δοθεί στη ΔΕΗ ως αποζημίωση, χωρίς βέβαια να έχει
διευκρινιστεί το ακριβές ποσό. Όμως, πηγές προσκείμενες στη διοίκηση της ΔΕΗ
εκφράζουν αντίθετη άποψη, καθώς εκτιμούν ότι θα πρέπει να υπάρξει μια ξεκάθαρη
συμφωνία από την αρχή για την αποζημίωση της Επιχείρησης.
Επίσης, το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι πως θα μπορέσει
να δοθεί μια χρηματική αποζημίωση στη ΔΕΗ από ένα χρεοκοπημένο κράτος; Μήπως θα
πληρωθεί η ΔΕΗ με κουρεμένα ομόλογα ή θα υποχρεωθεί κατά κάποιο μαγικό τρόπο να
παραιτηθεί από το οψιόν; Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι βέβαιο ότι οι ξένοι
μέτοχοι της ΔΕΗ θα προσφύγουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για απόπειρα εξαπάτησης
των μετόχων. Επίσης, οι συνέπειες θα είναι σοβαρές τόσο για τη μετοχή, όσο και
για την αξιοπιστία της ΔΕΗ σαν εταιρεία.