Του Stephen Schurr
Ρωτήστε όποιον διαχειριστή κεφαλαίων θέλετε προς τα πού κατευθύνονται οι τιμές των μετοχών και είναι σίγουρο ότι θα λάβετε την απάντηση: ”Εξαρτάται από τις τιμές του πετρελαίου”.
Αυτή την εβδομάδα τα χρηματιστήρια έκαναν ένα σαρωτικό ξεκίνημα, χάρη στην πτώση των συμβολαίων του αργού πετρελαίου στη Νέα Υόρκη κάτω από τα 46,50 δολάρια.
Το πετρέλαιο κυριαρχεί στη σκέψη της Wall Street. Επιπλέον, όπως φαίνεται, κυριαρχεί στις απόψεις της Ουάσιγκτον – κάτι που είδαμε στα πρόσφατα σχόλια της Federal Reserve ότι η αύξηση στις τιμές ενέργειας είναι μια ενοχλητική, πλην όμως περαστική, μύγα στα καπούλια μιας δυνατής οικονομίας.
Δεν είναι σύμπτωση βέβαια, το ότι και η Wall Street κυριαρχεί στη σκέψη της αγοράς πετρελαίου, αφού οι αξιωματούχοι του OPEC ρίχνουν την ευθύνη της εκτίναξης των τιμών του πετρελαίου στους κερδοσκόπους.
Να κάνουμε λίγες διευκρινίσεις. Κατ’ αρχήν, όταν ο OPEC κατηγορεί τους κερδοσκόπους για την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, είναι σαν να κατηγορεί μια εταιρία τους short-sellers για την πτώση της τιμής της μετοχής της. Δεν φταίνε οι κερδοσκόποι που η άντληση πετρελαίου βρίσκεται στα όρια, την ώρα που οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία καταναλώνουν περισσότερο πετρέλαιο απ’ όσο προσφέρεται, ούτε φταίνε οι κερδοσκόποι για την ”τρομο-προμήθεια” που ανεβάζει την τιμή επειδή συγκεκριμένες ομάδες προσπαθούν να διαταράξουν την πετρελαϊκή υποδομή του Ιράκ.
Είναι γεγονός ότι κάποιοι κερδοσκόποι έβγαλαν πολλά λεφτά, αλλά η κερδοσκοπία είναι ένας δρόμος με δύο κατευθύνσεις και στην άλλη κατεύθυνση υπάρχουν πολλοί κερδοσκόποι που ”πονάνε” γιατί στοιχημάτισαν σε πτώση των τιμών του πετρελαίου.
Σε κάθε περίπτωση, ο OPEC δεν χρειάζεται να ανησυχεί: ορισμένοι παίκτες οσμίζονται ότι θα πρέπει να γίνει κάτι φριχτό για να φτάσει το πετρέλαιο στα 50 δολάρια και σορτάρουν. Θεωρούν δε ότι αν επιλυθεί η υπόθεση Yukos, το προϊόν θα πλησιάζει πάλι τα 40 δολάρια.
Το θέμα είναι ότι όσοι στην Ουάσιγκτον και την Wall Street ρίχνουν στις τιμές της ενέργειας την ευθύνη για τους ”απαλούς τόνους” της οικονομίας –μια έκφραση που αρχίζει να χρησιμοποιείται ως ευφημισμός του ”μου φεύγει το πάτωμα κάτω απ’ τα πόδια- θα βρεθούν εκτεθειμένοι στην περίπτωση που πράγματι θα πέσουν οι τιμές του πετρελαίου.
Σε ορισμένους κύκλους, το ακριβό πετρέλαιο φταίει που δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας, που δεν προχωράνε οι επιχειρήσεις, που δεν δαπανούν οι καταναλωτές – μόνο για τον τυφώνα Τσάρλι δεν μας είπαν ότι φταίει.
Ισως αποδειχτεί ότι η άνοδος στις τιμές του πετρελαίου απλώς επιδεινώνει μια πολύ χειρότερη κατάσταση από την οποία πάσχει η οικονομία: το μεγαλύτερο έργο υποστήριξης στην οικονομική ιστορία ολοκληρώθηκε και το μόνο που κατάφερε ήταν να αναστείλει, όχι να αποτρέψει, τις αναπόφευκτες επιπτώσεις από το σκάσιμο της ”φούσκας”.
Από το Euro2day, 18/08/2004)