Ας μην Κάνουμε τη Ζωή μας Ακόμη Δυσκολότερη

Η διαπραγμάτευση του χρέους μας με τους δανειστές γίνεται σε πολύ δύσκολη περίοδο. Οι ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες σταθερές κλονίζονται και το ειδικό βάρος του προβλήματος «Ελλάδα» μειώνεται σε σύγκριση με τις γενικότερες απειλές. Σε κάθε διαπραγμάτευση τα μέρη, το καθένα από τη μεριά του, κρίνουν αν τα συμφέρει η επιμήκυνσή της ή το κλείσιμο κάποιας συμφωνίας, όσο γίνεται γρηγορότερα. Στην παρούσα περίπτωση ο χρόνος δουλεύει εναντίον μας. Χωρίς τις επόμενες δόσεις του Μνημονίου, ιδιαίτερα τη μεγάλη του Μαρτίου, η χρεοκοπία γίνεται αναπόφευκτη.Δεν έχουμε την πολυτέλεια επιβραδυντικών ελιγμών. Δυστυχώς, η διαπραγμάτευση γίνεται σε κοινή θέα κι έτσι δίνει ευκαιρίες για πολιτική εκμετάλλευση.Πρόσφατο παράδειγμα, το θέμα της υπογραφής, που εξέθεσε ξανά τη σοβαρότητά μας και δημιούργησε νέα καθυστέρηση.Αναλίσκεται σε λαϊκισμούς χωρίς ουσία πολύτιμος χρόνος και ό,τι κεφάλαιο καλής θέλησης απομένει.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει τώρα βάλει τη διαπραγμάτευση σε ομαλό δρόμο, αλλά αναπόφευκτα θα προκύψουν ζητήματα που θα μπορούσαν να δώσουν αφορμή για πατριωτικές εξάρσεις. Ενα από τα ζητήματα αυτά είναι το νομικό καθεστώς που θα διέπει τα νέα ομόλογα που θα αντικαταστήσουν υπάρχοντα, αλλά και όλο το πακέτο του χρέους.Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος του χρέους μας υπόκειται στην ελληνική νομοθεσία.Είναι σίγουρο ότι οι δανειστές μας, προκειμένου να συναινέσουν σε μείωση και επιμήκυνση αποπληρωμής των οφειλών, μείωση επιτοκίων κ.λπ., θα αξιώσουν υπαγωγή σε άλλη νομοθεσία, το πιθανότερο αγγλική.Τέτοιο αίτημα δεν θα ήταν παράλογο.Ανταλλάσσουν οικονομική ζημία με βελτιωμένη νομική κατοχύρωση. Αλλωστε, είναι συνηθισμένος κανόνας τα κρατικά αλλά και ιδιωτικά δάνεια από τη διεθνή αγορά να υπάγονται σε νομοθεσία τρίτης χώρας. Ετσι μετριάζεται ο κίνδυνος της, από κάποια κυρίαρχη Βουλή, νομοθεσίας που εκ των υστέρων αλλάζει τα συμφωνηθέντα εις βάρος του δανειστή.Ακόμη κι αν η αξιοπιστία μας ήταν αλώβητη, το αίτημα να ισχύσει η νομοθεσία τρίτης χώρας θα ήταν εύλογο.

Ελπίζω το θέμα του νομικού καθεστώτος να μην πολιτικοποιηθεί, αλλά η ώς τώρα εμπειρία δεν είναι καθησυχαστική.Αν γίνει αυτό, θα σπαταληθεί πολύτιμος χρόνος και ενέργεια σε χαμένη εκ των προτέρων μάχη, γιατί οι δανειστές μας θα κρίνουν το θέμα μη διαπραγματεύσιμο.Αυτό που αποκαλείται «deal breaker».Θα ήταν, επομένως, ευχής έργον τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση να συμφωνήσουν από πριν να μη δημιουργήσουν προβλήματα με όρους όπως ο παραπάνω και να αφήσουν τους διαπραγματευτές της ελληνικής ομάδας να συγκεντρωθούν εκεί όπου υπάρχει πράγματι περιθώριο να πετύχουν καλύτερους όρους.

Ο χειρισμός ενός τόσο δύσκολου προβλήματος από θέση αδύνατη, υπό τον προβολέα της δημοσιότητας και επάνω στην κινούμενη άμμο της διεθνούς οικονομίας, αποτελεί άθλο. Ας μην τον κάνουμε ακόμη δυσκολότερο.

*Ο κ. Παναγής Βουρλούμης είναι πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ.