Η Μεγάλη «Ζαριά» της Φράου Μέρκελ...

Ενώ τα εγγενή δημοσιονομικά προβλήματα της Ευρώπης οξύνονται, το «σχέδιο σωτηρίας» του ευρώ που επιβάλλει στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής η φράου Μέρκελ με τον Σαρκοζί περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ένα πλαίσιο «κοινής» οικονομικής διακυβέρνησης, υπό γερμανικό έλεγχο φυσικά, και ένα «χρυσό κανόνα» για το «φρένο στο χρέος» και τη μείωση των ελλειμμάτων. Ολα τα κράτη - μέλη καλούνται να εντάξουν στα Συντάγματά τους τον «χρυσό δημοσιονομικό κανόνα» της ισοσκέλισης των προϋπολογισμών τους, σύμφωνα με το «παράδειγμα του γερμανικού Θεμελιώδους Νόμου» (του γερμανικού Συντάγματος).

Η επιρροή της Αγκελα Μέρκελ παραμένει σαφής: επιβολή αυστηρότερων κανόνων οικονομικής διακυβέρνησης και αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών. Οσο, όμως, η Γαλλία υποστηρίζει τη Γερμανία σε θέματα διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, οι υπόλοιπες χώρες και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί αναγκαστικά θα ακολουθούν.

Το Παρίσι και το Βερολίνο θα προτείνουν μια «νέα συνθήκη» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θα αφορά το σύνολο των 27 χωρών μελών της ή τις 17 χώρες - μέλη της Ευρωζώνης, στις οποίες θα μπορούσαν να προστεθούν κι άλλες χώρες που το επιθυμούν, δήλωσε χθες ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μαζί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ έπειτα από τη συνάντησή τους στο Παρίσι. Ο Σαρκοζί διευκρίνισε ότι οι δύο ηγέτες προτιμούν μια συνθήκη και των 27 χωρών - μελών της Ε.Ε., αλλά ότι προτίθενται επίσης να δεχθούν μια συνθήκη μόνον των 17 χωρών - μελών της Ευρωζώνης ή «όλων των χωρών που θέλουν να συνταχθούν μαζί μας», η οποία θα επιβάλλει αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία.

Η γαλλογερμανική συμφωνία είναι έτοιμη, δήλωσε ο κ. Σαρκοζί, προσθέτοντας ότι θα αποσταλεί στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης Χέρμαν βαν Ρομπέι αύριο Τετάρτη. Ο πρόεδρος της Γαλλίας πρόσθεσε ότι οι αποφάσεις πλέον θα λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας και όχι της ομοφωνίας. Και οι δύο τάχθηκαν κατά της έκδοσης ευρωομολόγου, επαναλαμβάνοντας για πολλοστή φορά ότι αυτό δεν αποτελεί λύση.

Το Παρίσι και το Βερολίνο, προσέθεσε, θα ζητήσουν την εγκαθίδρυση ενός «ενισχυμένου χρυσού κανόνα, που θα είναι εναρμονισμένος σε ευρωπαϊκό επίπεδο» προκειμένου τα συνταγματικά δικαστήρια κάθε χώρας να επαληθεύουν ότι οι προϋπολογισμοί βαίνουν «εκ νέου προς τον ισοσκελισμό». Υπογραμμίζοντας ότι το αίτημα αυτό είχε ήδη «προταθεί στις 16 Αυγούστου», ο Γάλλος πρόεδρος εξήγησε ότι σκοπός του είναι «όλοι οι προϋπολογισμοί (...) να περιλαμβάνουν μια συνταγματικής ισχύος διάταξη, που θα επιτρέπει στα εθνικά συνταγματικά δικαστήρια να επαληθεύουν ότι ο εθνικός προϋπολογισμός βαίνει εκ νέου προς τον ισοσκελισμό».

Η Γερμανίδα καγκελάριος σημείωσε παράλληλα ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα μπορεί να επαληθεύσει τη «συμμόρφωση» των «χρυσών κανόνων» κατά του ελλείμματος που θα υιοθετήσουν τα κράτη της Ευρωζώνης με τη δέσμευση για επιστροφή στον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού. «Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν θα μπορεί να κηρύξει άκυρο και ουδέποτε γενόμενο έναν προϋπολογισμό», αλλά θα επαληθεύει αν «οι εθνικοί χρυσοί κανόνες ανταποκρίνονται σε μια πραγματική δέσμευση για επιστροφή στον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού», δήλωσε η καγκελάριος κατά την παρουσίαση της συμβιβαστικής συμφωνίας που υιοθέτησαν μαζί με τον Σαρκοζί.

Το πραγματικό, όμως, πρόβλημα έγκειται στο ότι απουσιάζει ένα αξιόπιστο σχέδιο να αντιμετωπίσει τις «αποκλίνουσες» χώρες, τις δομικές ανισορροπίες μεταξύ της Γερμανίας και των νοτιοευρωπαϊκών χωρών και κυρίως το ότι οι πενιχρές προοπτικές ανάπτυξης των τελευταίων θα επιδεινωθούν από τη δημοσιονομική τους δυσπραγία.

Είναι αποδεδειγμένο ότι από την ύπαρξη του κοινού νομίσματος επωφελούνται οι πιο ανταγωνιστικές οικονομίες, με πρώτη τη γερμανική. Τα γερμανικά πλεονάσματα κατά βάσιν είναι τα ελλείμματα του ευρωπαϊκού Νότου. Το ευρώ εμποδίζει τις λιγότερο ανταγωνιστικές χώρες - μέλη να εξισορροπήσουν το μειονέκτημά τους.

Η Ευρωζώνη και ολόκληρη η Ε.Ε. μαζί της «δεν θα επιβιώσουν», εάν δεν επιλυθούν τα σημερινά δημοσιονομικά προβλήματα ορισμένων χωρών. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να ακούν πως η δική τους απροθυμία για δαπάνες και το εμπορικό τους πλεόνασμα συνεισφέρουν στην εκτίναξη της ζήτησης και στα ελλείμματα στη Νότια Ευρώπη. Η κ. Μέρκελ επέμεινε σθεναρά στην επιβολή «πολιτικών κυρώσεων» στις δημοσιονομικά απείθαρχες χώρες (η ίδια έχει υιοθετήσει τον όρο... «αμαρτωλές» χώρες).