Αν κάποιοι περιμένουν να λάβει το Βερολίνο σοβαρά υπόψη τις υποβαθμίσεις της S&P ως μήνυμα μιας συνολικής γενικευμένης επίθεσης των Αγορών και των Οίκων Αξιολόγησης κατά της ευρωπαϊκής του στρατηγικής, θα απογοητευθούν βραχυπρόθεσμα. Καλώς η κακώς στη Γερμανία βρίσκεται στην κορύφωσή της η ψευδαίσθηση ότι η χώρα βρίσκεται στο απυρόβλητο της κρίσης που σαρώνει την Ευρωζώνη

Αν κάποιοι περιμένουν να λάβει το Βερολίνο σοβαρά υπόψη τις υποβαθμίσεις της S&P ως μήνυμα μιας συνολικής γενικευμένης επίθεσης των Αγορών και των Οίκων Αξιολόγησης κατά της ευρωπαϊκής του στρατηγικής, θα απογοητευθούν βραχυπρόθεσμα.

Καλώς η κακώς στη Γερμανία βρίσκεται στην κορύφωσή της η ψευδαίσθηση ότι η χώρα βρίσκεται στο απυρόβλητο της κρίσης που σαρώνει την Ευρωζώνη:

Ο πρόσφατος δανεισμός της χώρας με αρνητικό επιτόκιο επιβεβαίωσε τη διαπίστωση ότι το γερμανικό δημόσιο χρέος είναι υποχρεωτική επιλογή για ασφαλή επένδυση εντός της Ευρωζώνης.

Η άνοδος των γερμανικών εξαγωγών το τελευταίο 3μηνο του 2011 ήταν εντυπωσιακή.

Τέλος η διατήρηση από τη Γερμανία της βαθμολογίας ΑΑΑ στην πιστοληπτική της αξιολόγηση σε αντίθεση με τη Γαλλία δίχως αμφιβολία θα ερμηνευθεί από κάποιους στο Βερολίνο ότι ενισχύει την πολιτική πρωτοκαθεδρία της χώρας στην Ευρωζώνη και στην Ε.Ε.

Μία μόνον εξέλιξη μπορεί να προκαλέσει σοκ στη χώρα και αυτή δεν είναι άλλη από την επιβεβαίωση των προβλέψεων ότι με δεδομένη τη δυναμική συρρίκνωσης της ανάπτυξης στο τελευταίο τρίμηνο του 2011 θα υπάρξει εγκλωβισμός στην ύφεση εντός του 2012 με τις συνεπακόλουθες παρενέργειες στα ελλείμματα και στην ανεργία.

Τα παραπάνω είναι αναμενόμενα καθώς η σκληρή δημοσιονομική λιτότητα, με συνεπακόλουθο την ύφεση και τη συρρίκνωση της κατανάλωσης στο Νότο της Ευρωζώνης πλήττει τις γερμανικές εξαγωγές στο μεγαλύτερό τους ποσοστό που δεν μπορούν για το ορατό μέλλον να βρουν διέξοδο ούτε στην Κίνα, ούτε στην Ινδία, ούτε σε κάποια άλλη χώρα.

Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι η άρνηση μεγάλης μερίδας Γερμανών οικονομικών αναλυτών, πρώτον να κατανοήσουν τα αίτια των σημερινών επιδόσεων της οικονομίας της χώρας τους και δεύτερον να δουν το προδιαγεγραμμένο τέλος αυτής της περιόδου:

Ο εξαγωγικός θρίαμβος της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια δεν αποτελεί βεβαίωση ότι η χώρα είναι στο απυρόβλητο της κρίσης αλλά αποτέλεσμα της καταβαράθρωσης της ανταγωνιστικότητας του Νότου στην πρώτη δεκαετία ζωής της Ευρωζώνης.

Η συρρίκνωση της ανταγωνιστικότητας του Νότου διόγκωσε τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Με την ίδια ευκολία που το Βερολίνο χρεώνει στις εγχώριες παθογένειες το δημοσιονομικό εκτροχιασμό, αγνοεί το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας με τη σταθερή άρνησή του να εξισορροπήσει τις εντός της Ευρωζώνης αποκλίσεις μέσω της αύξησης της εσωτερικής ζήτησης.

Τέλος τα αρνητικά επιτόκια ή φύλακτρα που χρεώνονται οι αγοραστές των γερμανικών ομολόγων δεν είναι παρά η συνέπεια της απαξίωσης του δημόσιου χρέους της πλειονότητας των μελών της Ευρωζώνης με υπαιτιότητα της Γερμανίας. Με δύο λόγια, αφού κατέστησε απαγορευτικό το κόστος δανεισμού πολλών εκ των εταίρων του, το Βερολίνο επωφελείται σκανδαλωδώς.

Η συγκυρία υπήρξε ιδιαίτερα ευμενής στη δεύτερη τετραετή θητεία της Μέρκελ που άρχισε το Νοέμβριο του 2009:

Στην πρώτη περίοδο άρχισαν να αποδίδουν οι μεταρρυθμίσεις «Ατζέντα 2010» της κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών - Πρασίνων υπό το Σρέντερ στην περίοδο 1998-2005, το κόστος των οποίων οδήγησε στη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης και σε πρόωρες εκλογές.

Στην συνέχεια βραχυπρόθεσμα και κοντόφθαλμα οι επιδόσεις της χώρας ενισχύθηκαν σε βάρος των εταίρων της στην Ευρωζώνη, μια επιλογή που απλά μετέθεσε χρονικά το πρόβλημα.

Το ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι αν η Ευρωζώνη μπορεί να περιμένει να αφομοιώσει η Γερμανία τα διδάγματα από τον επερχόμενο εγκλωβισμό της στην ύφεση.

Το σοκ της ύφεσης
Μία μόνον εξέλιξη μπορεί να προκαλέσει σοκ στη χώρα και αυτή δεν είναι άλλη από την επιβεβαίωση των προβλέψεων ότι με δεδομένη τη δυναμική συρρίκνωσης της ανάπτυξης στο τελευταίο τρίμηνο του 2011 θα υπάρξει εγκλωβισμός στην ύφεση εντός του 2012...

(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 17/01/2012)