Το ότι η χώρα
έφθασε στο σημερινό αδιέξοδο είναι ευθύνη των πολιτικών κομμάτων.
Κάποιοι θέλουν
να επιρρίπτουν ευθύνες στους Ευρωπαίους διότι μας δάνειζαν επί τόσα
χρόνια, ενώ
ήξεραν ότι τα χρήματα που μας έδιναν κατέληγαν σε τρύπιο βαρέλι! Και το
επικαλούνται αυτό οι ίδιοι εκείνοι που απαιτούν από τους ξένους να
συνεχίσουν να
μας δανείζουν χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όπως αυτές που έθεσε τώρα η
τρόϊκα
γιά την νέα δανειακή σύμβαση. Η αντίφασις των επιχειρημάτων τους είναι
κραυγαλέα.
Ο λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ
Την μεγαλύτερη
ευθύνη γιά το γεγονός ότι φθάσαμε εδώ φέρει χωρίς αμφιβολία το ΠΑΣΟΚ. Το
κόμμα
αυτό ανέκαθεν εξέφραζε τον λαϊκισμό. Ουδέποτε παραδέχθηκε ότι τα μέτρα
που
εκλήθη να λάβη κατά την τελευταία διετία ήταν προς όφελος της ελληνικής
οικονομίας. Πάντοτε παρίστανε ότι διαφωνεί με αυτά, αλλά ότι αναγκάζεται
να τα
λάβη επειδή τα απαιτεί η τρόϊκα. Τα δε κυβερνητικά στελέχη έκαναν τα
πάντα γιά
να τορπιλλίσουν την εφαρμογή τους. Χάθηκε έτσι μία διετία κατά την οποία
τα
πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα. Και δεν φταίει για αυτό ούτε η τρόϊκα
ούτε η
δήθεν λάθος συνταγή. Φταίνε αυτοί που δεν εφήρμοσαν την συνταγή.
Τον Φεβρουάριο
2011, οι εκπρόσωποι της τρόϊκα έδωσαν μία συνέντευξη Τύπου. Είπαν τότε
ότι όπως
προέκυπτε από τα δημοσιονομικά στοιχεία και την προβολή τους στο μέλλον,
το
χρέος της χώρας μας δεν ήταν διαχειρίσιμο. Οποια μέτρα και αν
ελαμβάνοντο, αυτό
θα εξακολουθούσε να αυξάνεται. Οπότε πρότειναν ένα πρόγραμμα
ιδιωτικοποιήσεων
και εκποιήσεων δημοσίας περιουσίας, συνολικού ύψους 50 δις ευρώ εντός
πενταετίας. Θεωρούσαν ότι με τον τρόπο αυτό μπορούσε να αποφευχθή η
πτώχευσις.
Ομως στο άκουσμα και μόνον της προτάσεως αυτής, το πολιτικό μας σύστημα
εξεμάνη.
Πρώτα
ξεσηκώθηκαν τα κόμματα της Αριστεράς που μίλησαν γιά «εθνικό ξεπούλημα».
Στον
ίδιο τόνο εξέπεμψαν και τα δημαγωγούντα μέσα ενημερώσεως. Ετσι,
Κυβέρνησις και
Αξιωματική Αντιπολίτευσις απεκήρυξαν την πρόταση της τρόϊκα. Η μεν Νέα
Δημοκρατία, που κατά το παρελθόν είχε προβή σε μία ανάλογη πρόταση,
έσπευσε να
διευκρινήση ότι εκείνη είχε μιλήσει γιά «αξιοποίηση» και όχι γιά
«εκποίηση» της
δημόσιας περιουσίας. Η δε Κυβέρνησις του ΠΑΣΟΚ, προ του σάλου που
δημιουργήθηκε
τότε, έσπευσε να διακηρύξη διά στόματος του ιδίου του κ. Παπανδρέου ότι
«δεν θα
εκποιηθή σπιθαμή ελληνικής γής», οπότε το θέμα έκλεισε.
Οι αντιδράσεις
εκείνες απετέλεσαν την χαριστική βολή στο πρόγραμμα δημοσιονομικής
εξυγιάνσεως.
Φαντασθείτε μία υπερχρεωμένη επιχείρηση που δεν μπορεί να καλύψη τις
δανειακές
της υποχρεώσεις και διαπραγματεύεται με τις τράπεζες γιά να αποφύγη την
πτώχευση. Από την ίδια την λειτουργία της επιχειρήσεως δεν είναι δυνατόν
να
καλυφθούν τα τοκοχρεωλύσια. Τα έσοδά της μόλις και μετά βίας καλύπτουν
τα
λειτουργικά της έξοδα. Επομένως πρέπει κάπως να καλύψη και τις δανειακές
της
υποχρεώσεις. Διαθέτει όμως η επιχείρησις άλλα περιουσιακά στοιχεία, τα
οποία δεν
είναι απαραίτητα γιά την λειτουργία της. Τί θα κάνη λοιπόν γιά να
αποφύγη την
πτώχευση; Προφανώς θα εκποιήση κάποια από αυτά.
Η απορριφθείσα
πρότασις
Αυτό πρότειναν
πέρυσι οι εκπρόσωποι της τρόϊκα. Μάλιστα διευκρίνησαν ότι δεν εννοούν
περιουσιακά στοιχεία που παραδοσιακώς ή συναισθηματικώς πρέπει να
ανήκουν στο
κράτος. Αλλά ότι αναφέρονται σε δημόσιες επιχειρήσεις που δεν έχουν
κανένα λόγο
να ανήκουν στο κράτος, σε συμμετοχές του κράτους σε επιχειρήσεις, καθώς
και σε
ακίνητη περιουσία που ενώ δεν αποδίδει τίποτε στο δημόσιο συνεπάγεται
τεράστιες
δαπάνες γιά την διατήρησή της. Οπως είπαν, η σπατάλη που γίνεται κατά
την
διαχείριση όλης αυτής της περιουσίας δεν περιγράφεται. Και γιά να
καλυφθή, η
χώρα αναγκάζεται να δανείζεται καταβάλλοντας υπέρογκα επιτόκια.
Τότε λοιπόν,
σύσσωμο το πολιτικό μας σύστημα έθεσε την τρόϊκα στο στόχαστρο. Στην
πραγματικότητα επετέθη βάναυσα εναντίον εκείνων που ήθελαν να βοηθήσουν
την χώρα
και επρότειναν την λύση εκείνη γιά να αποφευχθή η σημερινή εξέλιξις που
οδηγεί
σε πολύ πιό επώδυνα μέτρα από αυτά που θα είχαν ληφθή τότε. Η τρόϊκα
προσπαθούσε
από την πρώτη στιγμή να μας σώση, αλλά εμείς δεν την αφήναμε. Η
δημαγωγία και ο
λαϊκισμός δεν είχαν όρια. Και δυστυχώς συνεχίζονται και τώρα.
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ", 07/02/2012)