Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει για τη χώρα και είναι γεγονός ότι το ποτήρι που πρέπει να πιει η κοινωνία είναι όντως πικρό. Οδός διαφυγής δεν υπάρχει, οι πιέσεις από τους δανειστές κλιμακώνονται και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν απελπιστικά.

Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει για τη χώρα και είναι γεγονός ότι το ποτήρι που πρέπει να πιει η κοινωνία είναι όντως πικρό. Οδός διαφυγής δεν υπάρχει, οι πιέσεις από τους δανειστές κλιμακώνονται και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν απελπιστικά. Η τακτική της καθυστέρησης δεν οδηγεί πουθενά και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα από αυτά τα οποία επιβάλλει η αντικειμενική πραγματικότητα. Μία αντικειμενική πραγματικότητα που λέει ότι λεφτά δεν υπάρχουν και η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να βασισθεί στα 130, ίσως και περισσότερα, δισεκατομμύρια ευρώ του νέου πακέτου στήριξης, για να έχει ελπίδες επιβίωσης στο παρόν και στο μέλλον. Αν βεβαίως επιθυμεί να παραμείνει στην Ευρωζώνη και να μην καταλήξει χώρα-παρίας στο έλεος συμμοριών.

Δεν θα είναι εύκολη η συνέχεια, αλλά αυτό το γνώριζαν από την πρώτη στιγμή της κρίσης όσοι μπορούσαν και τολμούσαν να δουν καθαρά τα πράγματα. Το μοντέλο της άκρατης κατανάλωσης με μπροστάρη ένα κράτος που δανειζόταν και μοίραζε λεφτά δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ούτε ήταν δυνατόν να διατηρηθεί το επίπεδο ζωής που είχαμε και να μη γίνουμε φτωχότεροι. Το κακό είναι πως δυσκολευτήκαμε να πιστέψουμε ότι αυτό θα γινόταν με τόσο βίαιο τρόπο, σε ελάχιστο χρόνο και όχι τόσο δίκαια. Η πολιτική ανεπάρκεια, η πλήρης ανικανότητα της διοίκησης και η άρνηση της λογικής χειροτέρεψαν ταχύτατα τα πράγματα.

Δυστυχώς, η πολιτική τάξη –και σε αυτήν περιλαμβάνονται πέρα από τους πολιτικούς και όσοι ασχολούνται με τα κοινά από διάφορα μετερίζια– δεν ενστερνίστηκε ποτέ την ανάγκη λήψης μέτρων και προώθησης μεταρρυθμίσεων, μήπως και πάρει σχήμα το μόρφωμα που αποκαλούμε ελληνικό κράτος. Η τρόικα αντιμετωπίστηκε από την πρώτη στιγμή εχθρικά ως ο «κακός» της ιστορίας, με θύματά της όλους εμάς. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Με τέτοια νοοτροπία όμως δεν πρόκειται να τα βγάλουμε πέρα, ακόμη και αν ολοκληρωθεί η νέα συμφωνία. Η αμφισβήτηση της συνταγής αποτελεί δικαίωμα, αλλά για να αλλάξει πρέπει να το θέλουν άλλοι… Ούτως ή άλλως, για να έχει αποτέλεσμα η οποιαδήποτε συνταγή πρέπει να πάρει σχήμα το μόρφωμα και κάτι τέτοιο μόνο μέσα στην Ευρωζώνη μπορεί να επιτευχθεί!

Σε αυτή τη συγκυρία, η συμπεριφορά των αρχηγών των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Μέσα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί, δεν είμαστε καν βέβαιοι ότι το νέο Μνημόνιο θα περάσει από τη Βουλή, αφού είναι πολλοί οι βουλευτές που αντιδρούν. Η προοπτική των άμεσων εκλογών ενθαρρύνει τις αρνητικές τάσεις, ενώ σύμφωνα με τις προβλέψεις η Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές, με ενισχυμένα τα κόμματα της Αριστεράς, δεν θα διευκολύνει την εφαρμογή των δεσμεύσεων της συμφωνίας. Επομένως, γιατί τόση βιασύνη για εκλογές;

(από την εφημερίδα "Καθημερινή")