Η Ευρώπη κινδυνεύει να μείνει εκτός παιχνιδιού στην επανάσταση φυσικού αερίου που συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή, την μεταφορά και την χρήση του συγκεκριμένου καυσίμου. Αν και η Γηραιά Ήπειρος εξακολουθεί να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά διεθνώς μετά τις ΗΠΑ, τα στοιχεία δείχνουν ότι τη νέα παραγωγή αερίου θα την απορροφήσει κατά κύριο λόγο η Ασία, ενώ και σε ότι αφορά τα δίκτυα, η Ευρώπη μοιάζει να καθυστερεί.

Η Ευρώπη κινδυνεύει να μείνει εκτός παιχνιδιού στην επανάσταση φυσικού αερίου που συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή, την μεταφορά και την χρήση του συγκεκριμένου καυσίμου. Αν και η Γηραιά Ήπειρος εξακολουθεί να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά διεθνώς μετά τις ΗΠΑ, τα στοιχεία δείχνουν ότι τη νέα παραγωγή αερίου θα την απορροφήσει κατά κύριο λόγο η Ασία, ενώ και σε ότι αφορά τα δίκτυα, η Ευρώπη μοιάζει να καθυστερεί.

Αναμφισβήτητα, η σημαντικότερη εξέλιξη των τελευταίων ετών στο φυσικό αέριο είναι η μεγάλη αύξηση της παραγωγής των ΗΠΑ, μέσω μη συμβατικών μεθόδων, όπως η υδραυλική ρωγμάτωση. Αντιθέτως, στην Ευρώπη οι μέθοδοι αυτοί αντιμετωπίστηκαν (ορθώς) με καχυποψία για τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις και κατά συνέπεια δεν μπορεί να περιμένει κανείς αύξηση στην παραγωγή φυσικού αερίου μέσω της συγκεκριμένης οδού.

Εκτός από το shale gas όμως, σημαντικές εξελίξεις σημειώνονται και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως στην ανατολική Αυστραλία και στην Αφρική, όπου σημαντικές ποσότητες αναμένεται να διοχετευτούν στην αγορά τα επόμενα χρόνια, με κύριο όχημα το LNG. Και σε αυτή την περίπτωση όμως, η Ευρώπη δεν πρόκειται να εξασφαλίσει μεγάλο μέρος του αερίου, διότι η εγγύτητα της Αυστραλίας με την Κίνα, την Ινδία και την Ιαπωνία προεξοφλούν την κατάληξη. Ομοίως, η Κίνα και άλλες αναπτυσσόμενες χώρες διεκδικούν με ανταγωνιστικούς όρους τις παραγόμενες ποσότητες και σε άλλα σημεία του πλανήτη. Ένα παράδειγμα για αυτό είναι η διεύρυνση της διώρυγας του Παναμά, η οποία θα επιτρέψει στα αμερικανικά πλοία LNG να κατευθυνθούν προς την Ασία με μεγαλύτερη ευκολία από ότι προηγουμένως.

Από την πλευρά της, η Deutsche Bank θεωρεί ότι η Ευρώπη είναι πιθανό να εξασφαλίσει νέες ποσότητες LNG από την Αγκόλα και την Αλγερία, ενώ η JP Morgan εκτιμά ότι η Ασία θα απορροφήσει τελικά το 60% της νέας παραγωγής στην οκταετία 2010-2018. Αντίστοιχα, η Ευρώπη θα λάβει μονάχα το 20% αυτής. Τέλος, η Wall Street Journal τονίζει σε πρόσφατο άρθρο της ότι η προσπάθεια της Ε.Ε. για εξασφάλιση του αερίου της Κασπίας μέσω του αγωγού Nabucco δεν είναι βέβαιο ότι θα έχει αίσιο τέλος, προσθέτοντας κι άλλα «σύννεφα» στην εικόνα που διαμορφώνεται.