Η Μαδρίτη, η Ρώμη και η Λισαβόνα
δεν κάνουν καλά να συγχαίρουν την Ελλάδα για τη νέο σχέδιο διάσωσής της
στο οποίο συμφώνησε. Μάλλον θα έπρεπε να της εκφράζουν την
αιώνια ευγνωμοσύνη τους. Το σχέδιο αυτό δεν έσωσε την Ελλάδα, αλλά
θα σώσει την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Απλά ρίξτε
μια ματιά στους όρους αυτού του δεύτερου πακέτου στήριξης. Όχι μόνο ζητιέται από την ελληνική οικονομία να
βυθιστεί κι άλλο στην ήδη βαθιά -και σχεδόν ατέρμονα- ύφεση, αλλά
επιπλέον της απαιτείται να εγκαταλείψει κι άλλο την εθνική κυριαρχία
της, επιτρέποντας από εδώ και στο εξής στην τρόικα να
αστυνομεύει την οικονομική της πολιτική.
Λίγες ώρες μόνο μετά την
επίτευξη μιας συμφωνίας -ύστερα από μια μαραθώνια σύνοδο στις Βρυξέλλες-
και τίθενται ήδη εν αμφιβόλω οι προοπτικές επιτυχίας του σχεδίου
ενίσχυσης της Ελλάδας με σκοπό να αποτραπεί η άτακτη χρεοκοπία της, λόγω
αδυναμίας αποπληρωμής των κατόχων χρεογράφων της στις 20 Μαρτίου.
Παρά το
σχέδιο του «κουρέματος» των χρεογράφων που βρίσκονται στα χέρια
ιδιωτών-επενδυτών, κανείς δεν εγγυάται πως οι επενδυτές αυτοί θα
αποδεχθούν τελικά εθελουσίως να υποστούν τέτοια οικονομική αφαίμαξη.
Επιπλέον, το γεγονός πως η «ευρωπαϊκή κεντρική
τράπεζα» (ΕΚΤ)
διαπραγματεύτηκε ξεχωριστά μια ειδική και ευνοϊκότερη μεταχείριση όσον
αφορά την αξία των ελληνικών χρεογράφων που κατέχει, μόνο να ζημιώσει
περισσότερο μπορεί τη σχέση της συμφωνίας με τους ιδιώτες ομολογιούχους.
Αλλά και η εκκρεμότητα της
κοινοβουλευτικής έγκρισης της συμφωνίας στις Γερμανία, Ολλανδία και
Φιλανδία, προσθέτει αβεβαιότητα, με δεδομένη την ευρεία
λαϊκή δυσαρέσκεια στις χώρες αυτές από την προοπτική να συνεχίσουν να
πληρώνουν για την κρίση χρέους των περιφερειακών κρατών-μελών της
ευρωζώνης.
Όσο για τις αναφορές πως τα
ελληνικά δημοσιονομικά έχουν ήδη εκτροχιαστεί και πως ακόμα
κι ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης κατ πάσα πιθανότητα δε θα αρκέσει να την
επαναφέρει τη χώρα στις αγορές στο ορατό μέλλον, ενισχύουν την
εντύπωση πως, έστω κι αν η Ελλάδα ανταποκριθεί στις πληρωμές της τής
20ής Μαρτίου, δεν έχει απομακρυνθεί το φάσμα της χρεοκοπίας
της κάποια στιγμή αργότερα στο μέλλον.
Πάντως, ίσως η πιο ηχηρή
αντίδραση να προέρχεται από το «διεθνές νομισματικό ταμείο»
(ΔΝΤ), έναν από τους
πυλώνες της τρόικα, μαζί με την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Ο
βαθμός της συμμετοχής του στο νέο σχέδιο διάσωσης παραμένει
ασαφής, καθώς ο οργανισμός απαιτεί περισσότερες εγγυήσεις από την Ελλάδα
όσον αφορά την αποφασιστικότητά της να επιβάλει περαιτέρω μέτρα
λιτότητας.
Όσο για τον Ολλανδό υπουργό
οικονομικών Γιαν
Κέες ντε Γιάγκερ (JanKeesdeJager)
δήλωσε πως «δεν είναι βέβαιος» πως η Ελλάδα θα τηρήσει
τις υποσχέσεις της.
Προς το
παρόν η συμφωνία φαίνεται πως θα επιβιώσει, τουλάχιστο ως ότου
διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, τον επόμενο Απρίλιο. Τότε ο ελληνικός λαός επιτέλους θα πάρει το λόγο για
να πει αν αποδέχεται τα προγράμματα διάσωσης και τη λιτότητα που του
επιβάλουν οι Βρυξέλλες ή αν επιθυμεί να εγκαταλείψει το ευρώ και να αναλάβει τις τύχες του στα χέρια του.
Με δεδομένη την κοινωνική
αναταραχή που επικρατεί στη χώρα, ελάχιστοι διακινδυνεύουν να κάνουν
προβλέψεις όσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα. Πράγματι, σχεδόν το 70%
των Ελλήνων δηλώνουν ακόμα οπαδοί του ευρώ, αλλά δύσκολα θα
στηρίξουν σε αυτό το ποσοστό τα κοινοβουλευτικά κόμματα που
προσυπέγραψαν την τελευταία συμφωνία ή τουλάχιστο την προσυπέγραψαν
μετά λόγου γνώσεως.
Υπάρχουν έτσι σοβαρές
πιθανότητες μιας εκλογικής εξέγερσης των Ελλήνων και της
υπερψήφισης μιας κυβέρνησης περισσότερο ευεπίφορης στην αποχώρηση από
την ΕΕ.
Όπως έγραψε το «κάπιταλ
εκονόμικς»: «καθώς η ύφεση θα
ακυρώνει τις προσπάθειες να μειωθεί το έλλειμμα και η λαϊκή οργή θα
γιγαντώνεται, εξακολουθούμε να εκτιμούμε πως η Ελλάδα θα εγκαταλείψει
την ευρωζώνη πριν το τέλος του τρέχοντος έτους».
Η προοπτική της αποχώρησης της
Ελλάδας από την ευρωζώνη μπορεί να προκαλεί ρίγη στις πρωτεύουσες των
υπόλοιπων υπερχρεωμένων κρατών-μελών της ευρωζώνης. Αλλά
καθώς το πακέτο που μόλις συμφωνήθηκε καθυστερεί αυτό το ενδεχόμενο για
εβδομάδες, αν όχι για μήνες, δίνει στην Ισπανία, την Ιταλία και την
Πορτογαλία αρκετό χρόνο να ισχυροποιήσουν την άμυνά τους και να
εξασφαλίσουν πως θα είναι λιγότερο εκτεθειμένες όποτε η Ελλάδα
αποφασίσει να συνεχίσει μόνη.
(από την Wall Street Journal - μτφρ.: www.ppol.gr)