Όταν οι άνεργοι συνεχώς αυξάνονται και οι νέοι μας αγωνιούν και βρίσκονται σε απόγνωση, μοιραία χάνονται τα όνειρα, η ελπίδα, και η προοπτική. Τώρα που γίνεται αντιληπτό από όλους, ότι δεν μπορούμε πλέον να στηριχθούμε στο κράτος, οφείλουμε να κάνουμε την επιχειρηματικότητα «σημαία», που θα μας οδηγήσει σε ανάπτυξη και ευημερία. Να βροντοφωνάξουμε ότι, όποιος «πυροβολεί» την επιχειρηματικότητα, «σκοτώνει» τον εργαζόμενο.

Όταν οι άνεργοι συνεχώς αυξάνονται και οι νέοι μας αγωνιούν και βρίσκονται σε απόγνωση, μοιραία χάνονται τα όνειρα, η ελπίδα, και η προοπτική. Τώρα που γίνεται αντιληπτό από όλους, ότι δεν μπορούμε πλέον να στηριχθούμε στο κράτος, οφείλουμε να κάνουμε την επιχειρηματικότητα «σημαία», που θα μας οδηγήσει σε ανάπτυξη και ευημερία. Να βροντοφωνάξουμε ότι, όποιος «πυροβολεί» την επιχειρηματικότητα, «σκοτώνει» τον εργαζόμενο. 

Διότι μόνο η επιχειρηματικότητα (δηλαδή μόνον ο ιδιωτικός τομέας) μπορεί -αν της το επιτρέψουμε- να δημιουργήσει κατά χιλιάδες, θέσεις εργασίας, που θα ανακουφίσουν και θα ξαναδώσουν χαμόγελο και αισιοδοξία σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Γι’ αυτό επιβάλλεται να δώσουμε στην επιχειρηματικότητα τη θέση που της ταιριάζει. Να πάρουμε τη «σκισμένη» και «λασπωμένη» αυτή σημαία και να την κάνουμε λάβαρο αναγέννησης ενός ολόκληρου λαού.

Πρέπει επί τέλους, οι πάντες να καταλάβουν ότι η επιχειρηματικότητα είναι ένα πλατινένιο νόμισμα, που στη μία του όψη έχει το πρόσωπο του επιχειρηματία και στην άλλη το υπέροχο πρόσωπο των εργαζομένων. Χωρίς τη μία από τις δύο όψεις, το νόμισμα είναι κίβδηλο. Όποιος αφαιρεί την όψη με τους υπερπολύτιμους εργαζόμενους, χτίζει στην άμμο, μακροπρόθεσμα αποτυγχάνει και τελικά καταρρέει.

Όταν πάλι από το νόμισμα λείπει η όψη του επιχειρηματία, δηλαδή η ηγεσία του, το μεράκι του, η τόλμη του, η εργατικότητά του, η δημιουργικότητά του, η κοινωνική του ευαισθησία και πάνω απ’ όλα η ευθύνη του, τότε επίσης η αποτυχία είναι απολύτως δεδομένη. Δείτε το απρόσωπο, ανεύθυνο, αποτρόπαιο και αποκρουστικό κράτος-επιχειρηματίας τί κατάφερε. Διόγκωσε τον κομματισμό, την αναποτελεσματικότητα, την αναξιοκρατία, τη λεηλασία και τις κρατικοδίαιτες συμμορίες.

 Θα πρέπει όλοι μας να συνεργαστούμε -χωρίς διακρίσεις και δογματισμούς- με κάθε Έλληνα που θέλει ειλικρινά να αλλάξουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Με όλους όσους πιστεύουν ότι η χθεσινή συνταγή «επιτυχίας», μας οδήγησε στην κοινωνική εξαθλίωση και αν δεν την αλλάξουμε, θα μας οδηγήσει στον όλεθρο.

 Οφείλουμε να συνεργαστούμε με οργανώσεις νέων, με Πανεπιστήμια, σχολεία, πολιτικούς, πανεπιστημιακούς, επιχειρηματίες, συνδικαλιστές και απλούς πολίτες, που θα μοιραστούν το όραμα να φτιάξουμε την Ελλάδα που μας αξίζει. Οι Έλληνες, όταν το θελήσουμε, μπορούμε να είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές. Ας γίνουμε, λοιπόν, θαυμαστοί πρωταθλητές στην ανάπτυξη, την καινοτομία, τον εκσυγχρονισμό, την κοινωνική συνείδηση. Ας αποβάλλουμε τη μιζέρια, τη συντεχνιακή αντίληψη, τη στείρα αντιδραστικότητα. Ας γίνουμε πρωτοπόροι και δημιουργοί. Όπως ξανά και ξανά μας έδειξαν τόσοι και τόσοι λαμπροί Έλληνες που μεγαλούργησαν παγκοσμίως και έχτισαν, με πράξεις το «brand» που λέγεται Ελλάς.

 Οι προτάσεις για ανάπτυξη απαιτούν αδαμάντινη βούληση: Σαρωτική απλοποίηση της γραφειοκρατίας (άρα και διαφθοράς), εγκαθίδρυση εύκολων και αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου, κάθετη αναβάθμιση των υπηρεσιών του κράτους. Ευκολότερη πρόσβαση σε πηγές χρηματοδότησης, αναβάθμιση της παιδείας. Υποστήριξη με πολύ πιο ολοκληρωμένους, πρακτικούς και αποτελεσματικούς τρόπους, της επιχειρηματικότητας των νέων. Εμμονή στο Ηράκλειο έργο της κοπής του γόρδιου δεσμού της γραφειοκρατίας. Ανελέητος πόλεμος στον κομματισμό, το λαϊκισμό και τις ολέθριες πελατειακές σχέσεις, αλλά και σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης βάρβαρης και αντικοινωνικής κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας.

Οφείλουμε να τονίσουμε τα οφέλη της επιχειρηματικότητας μέσα από την προβολή πετυχημένων πρακτικών από πετυχημένους ανθρώπους. Να επιμορφώσουμε τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, ώστε να αλλάξει τον τρόπο που ασκεί την επιχειρηματικότητα. Στον τομέα αυτό πρέπει να γίνουν άλματα, ώστε η μικρή ελληνική επιχείρηση να προσφέρει πολλαπλάσια (απ’ ό,τι σήμερα) στο κοινωνικό σύνολο. Το μπορεί αλλά και το οφείλει στην ίδια, στους εργαζομένους της, στους πελάτες της και στον Έλληνα γενικότερα.

Ο τουρισμός, η παραθεριστική κατοικία, οι υπηρεσίες του διαδικτύου με στόχο την παγκόσμια αγορά, η ενέργεια, η διαχείριση υδάτων, αποβλήτων και απορριμάτων (ανακύκλωση), η αξιοποίηση της εθνικής περιουσίας (λιμάνια, υποδομές, ΔΕΚΟ, κλπ), η απελευθέρωση των επαγγελμάτων θα δημιουργήσει χιλιάδες καινοτόμες νέες μικρές επιχειρήσεις, που θα αναβαθμίσουν την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών και ταυτόχρονα, θα μειώσουν κάθετα το κόστος τους. Και το σημαντικότερο, θα δημιουργήσουν δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.

Δεκαετίες ολόκληρες, στηριχθήκαμε στη μετάθεση και απόκρυψη των προβλημάτων και δεν θελήσαμε καν να τα αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό και σήμερα μας σάρωσαν. Κοροϊδέψαμε εαυτούς και αλλήλους. Εφησυχάσαμε, «καβαλήσαμε το καλάμι» και θεωρήσαμε ότι το «πάρτυ» θα διαρκούσε χρόνια. Δεν θελήσαμε να παράξουμε. Αντ’ αυτού, δανειστήκαμε, καταναλώσαμε, απολαύσαμε πολλά περισσότερα από τις πραγματικές μας δυνατότητες.

Η κρίση που περνάμε μπορεί να έχει θετικές μακροχρόνιες επιπτώσεις. Τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε πόσο σπουδαίο είναι να μπορούμε να αναλαμβάνουμε ευθύνη, να παίρνουμε την τύχη μας στα χέρια μας και να μην αφήνουμε τίποτα στην τύχη ή σε τρίτους. Και εν τοις πράγμασι, να επανακτήσουμε τη χαμένη μας εθνική αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια!

(από την εφημερίδα "Εστία")