Το ενιαίο μέτωπο Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας θα κληθεί να
αντιμετωπίσει αύριο η καγκελάριος Μέρκελ, στην τετραμερή συνάντηση της
Ρώμης, προτού η ίδια επιβιβαστεί στο αεροπλάνο που θα την οδηγήσει στην
άλλη ... σκληρή αναμέτρηση της ημέρας, αυτή της Γερμανίας με την Ελλάδα στα
γήπεδα της Πολωνίας. Στη διάρκεια της Συνόδου του G-20 στο Μεξικό, ο
Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, πρότεινε το EFSF και ο ESM να
προχωρήσουν σε αγορές ισπανικών και ιταλικών ομολόγων, προκειμένου να
αποκλιμακωθεί το κόστος δανεισμού των δύο κρατών στη δευτερογενή αγορά. Ο
Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, έσπευσε να υποστηρίξει ότι «η ιταλική
ιδέα αξίζει να τη μελετήσουμε» και να τη χαρακτηρίσει «μέρος της
συζήτησης». Ο Ισπανός υπουργός Εξωτερικών, Χοσέ Μανουέλ
Γκαρσία-Μαργκάλιο, χαρακτήρισε την ιταλική πρόταση «έξυπνη».
Καταστατικό
Η καγκελάριος Μέρκελ, από την πλευρά της, αρκέστηκε να υπενθυμίσει ότι
η αγορά ομολόγων από το EFSF ή τον ESM προβλέπεται από το καταστατικό
λειτουργίας τους αλλά υπό την προϋπόθεση ότι το ενδιαφερόμενο κράτος
καταθέτει επίσημο αίτημα και υπογράφει σχετικό Μνημόνιο. Προσέθεσε, δε,
ότι το όλο θέμα δεν αφορά την τρέχουσα συζήτηση και είναι καθαρά
θεωρητικό. «Χλιαρή» στάση υιοθέτησε και ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ρεν,
Αμαντέου Αλταφάζ, που αφού ξεκαθάρισε ότι «από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει
σχέδιο, δεν υπάρχει επίσημο αίτημα ακόμη» προσέθεσε ότι οι αγορές
ομολόγων είναι κάτι σαν «χρηματοοικονομική παρακεταμόλη», καθώς
αντιμετωπίζει τα συμπτώματα αλλά όχι την αιτία του προβλήματος. Ξεκάθαρα
αρνητική στάση υιοθέτησε ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας, Ίρκι Κατάινεν,
απορρίπτοντας κατηγορηματικά την ιδέα.
Δημοσιεύματα, όμως, στο
διεθνή Τύπο επιμένουν ότι η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχθεί την
ιταλική πρόταση, υποχωρώντας υπό το βάρος των πιέσεων στη Σύνοδο του
G-20 και δίνοντας σχετική υπόσχεση στην κατ' ιδίαν συνάντηση που είχε με
τον πρόεδρο Ομπάμα τη Δευτέρα. Το θέμα θα συζητηθεί στο σημερινό
Eurogroup και οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής της
Ε.Ε., την επόμενη εβδομάδα. Τα 750 δισ. ευρώ που αθροιστικά διαθέτουν
EFSF και ESM, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε «λογικά» επίπεδα το κόστος
δανεισμού Ιταλίας και Ισπανίας για κάποιο διάστημα.
Αναλυτές
προειδοποιούν, πάντως, ότι όταν η ΕΚΤ χρειάστηκε να αγοράσει ιταλικά
ομόλογα (το φθινόπωρο που πέρασε), βρέθηκε να δαπανά 14 δισ. ευρώ
εβδομαδιαίως και τα αποτελέσματα αποδείχθηκαν εφήμερα. Εφόσον συμβεί το
ίδιο και αυτή τη φορά, τα «πυρομαχικά» των Ευρωπαίων κατά της κρίσης
κινδυνεύουν σύντομα να εξαντληθούν. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο η
γαλλική πλευρά προτείνει να επιτραπεί στον ESM να δανειστεί κεφάλαια από
την ΕΚΤ. Αυτό, όμως, ουσιαστικά ισοδυναμεί με εκτύπωση χρήματος και στο
Βερολίνο δεν είναι έτοιμοι για τόσο μεγάλες παραχωρήσεις.
Δευτερογενή
αγορά
Το πιθανότερο είναι ότι το Βερολίνο θα αποδεχθεί τις
αγορές ομολόγων στη δευτερογενή αγορά καθώς και την έγκριση επενδυτικού
«πακέτου» 120 δισ. ευρώ, ως αντάλλαγμα για τα βήματα που η ίδια ζητά να
γίνουν στην κατεύθυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης. Δύσκολα θα γίνει
δεκτό το αίτημα απευθείας χρηματοδότησης των τραπεζών (και όχι των
κυβερνήσεων) ενώ στην κατεύθυνση της τραπεζικής ένωσης το βήμα που
αναμένεται να γίνει θα είναι η υιοθέτηση ενιαίου εποπτικού πλαισίου,
αρμόδια για το οποίο πιθανότατα θα είναι η ΕΚΤ.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 21/06/2012)