Η προετοιμασία και πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο ήταν μια πρωτοφανής πρόκληση για τις αρχές της πόλης, διότι πρόκειται για ένα από τα πιο πολυσύχναστα αστικά κέντρα του κόσμου. Ιδιαίτερα στον τομέα των μεταφορών και της ενέργειας, αυτό έγινε ιδιαίτερα αισθητό στις ημέρες που διανύουμε και αξίζει να δει κανείς τι ακριβώς έχουν κάνει οι Βρετανοί στον τομέα του ηλεκτρισμού ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά.

Η προετοιμασία και πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο ήταν μια πρωτοφανής πρόκληση για τις αρχές της πόλης, διότι πρόκειται για ένα από τα πιο πολυσύχναστα αστικά κέντρα του κόσμου. Ιδιαίτερα στον τομέα των μεταφορών και της ενέργειας, αυτό έγινε ιδιαίτερα αισθητό στις ημέρες που διανύουμε και αξίζει να δει κανείς τι ακριβώς έχουν κάνει οι Βρετανοί στον τομέα του ηλεκτρισμού ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά.

Και στην ενέργεια λοιπόν ισχύει ο κλασσικός πλέον νόμος των Ολυμπιακών, ότι δηλαδή αν οι επενδύσεις και η προεργασία σου δεν επαρκούν, τότε θα τεθεί σε κίνδυνο η διεξαγωγή των Αγώνων, ενώ αν οι δαπάνες είναι υπερβολικές, τότε θα ζημιωθεί μακροπρόθεσμα η πόλη από οικονομικής άποψης. Άρα, μια πρώτη πρόκληση είναι η εξισορρόπηση σε ότι έχει σχέση με την διαθέσιμη ισχύ και την μεταφορά αυτής προς τα στάδια και τους υπόλοιπους αθλητικούς και εμπορικούς χώρους.

Το βασικότερο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί είναι η ζήτηση ηλεκτρισμού σε ώρες αιχμής. Το Λονδίνο επωφελείται βέβαια από το ότι οι Αγώνες γίνονται τον Αύγουστο, όταν ένα σημαντικό μέρος των πολιτών φεύγει από την πόλη για διακοπές. Από εκεί και πέρα, η προσοχή δόθηκε περισσότερο στην ευελιξία και στην μεταφορά των διαθέσιμων φορτίων, παρά στην δημιουργία νέας ισχύος και δικτύων. Ο διαχειριστής του τοπικού δικτύου οφείλει λοιπόν να προβλέπει τις κορυφώσεις της ζήτησης κατά τη διάρκεια της ημέρας και να φροντίζει ώστε να υπάρχει διαθεσιμότητα. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση εφεδρικών μονάδων, είτε θερμικών, είτε αντλησιοταμιευτικών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 8 Ιουλίου, ο Άντι Μάρεϊ έγινε ο πρώτος Βρετανός που προκρίνεται στον τελικό του Wimbledon από το 1938 και αντιμετώπισε τον κορυφαίο Ρότζερ Φέντερερ, με την ζήτηση για ηλεκτρισμό να αυξάνεται κατά 700 MW λόγω των βραστήρων που λειτούργησαν ταυτόχρονα σε όλη την πόλη για να φτιάξουν οι Λονδρέζοι το τσάι τους!

Μάλιστα, το τσάι είναι διαχρονική απειλή για το δίκτυο: Τον περασμένο Απρίλιο, στον γάμο του πρίγκιπα Ουίλιαμ, οι απαιτήσεις για ηλεκτρισμό αυξήθηκαν κατά 2.400 MW κυρίως για τον ίδιο λόγο… Αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται όπως είναι φυσικό και στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, ιδίως στο ποδόσφαιρο. Άρα, οι Βρετανοί διαχειριστές μάλλον είναι μαθημένοι στα δύσκολα.

Στους φετινούς Ολυμπιακούς, τέτοιες κορυφώσεις της ζήτησης αναμένονται στις μεγάλες συναντήσεις, όπως ο τελικός των 100 και των 200 μέτρων στον στίβο ή στους τελικούς όπου συμμετέχουν Βρετανοί αθλητές.