Δύο λύσεις -αέριο σε υγροποιημένη μορφή ή σε συμπιεσμένη- τίθενται στο μικροσκόπιο για την «ενδιάμεση λύση» εφοδιασμού της ΑΗΚ με φυσικό αέριο μέχρι την αξιοποίηση του κυπριακού από το «Οικόπεδο 12», όπως ξεκαθάρισαν και μεθοδεύτηκαν τα πράγματα, μετά τις άκρως επιτυχείς επαφές της ομάδας τεχνοκρατών της Κύπρου με την αντίστοιχη του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ την περασμένη Κυριακή.
Το κοινό συμπέρασμα όλων των μελών της κυπριακής ομάδας είναι ότι υπάρχει άκρως θετική διάθεση από πλευράς Ισραήλ, για συνεργασία σε όλα τα επίπεδα. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διαθέσουν στην Κύπρο φυσικό αέριο ή να συνεργαστούν για την εξασφάλισή του.
Οι Ισραηλινοί, που να σημειωθεί ότι διόρισαν επιτροπή ανάλογου επιπέδου με αυτή της Κύπρου με επικεφαλής τον Διευθυντή Ενέργειας του εκεί Υπουργείου Ενέργειας, πρότειναν κατ’ αρχάς να διερευνηθεί το ενδεχόμενο παροχής στην Κύπρο υγροποιημένου φυσικού αερίου με τον τρόπο που και εκείνοι ξεκινούν τώρα να εξασφαλίζουν σε έκτακτη βάση - μετά τις αλλεπάλληλες βομβιστικές ενέργειες στον αγωγό από την Αίγυπτο.
Δηλαδή, με εγκατάσταση στη θάλασσα σε βάθος 10 χλμ. από την ακτή, όπου δένουν πλοία με υγροποιημένο φυσικό αέριο και εγκατάσταση αποϋγροποίησης, τα οποία συνδέονται από εκεί με αγωγό προς τη στεριά και διοχετεύουν το φυσικό αέριο στο δίκτυο αγωγών της χώρας. Μόλις αδειάσει, το πλοίο έρχεται στα ανοικτά της Κύπρου - όπου συνήθως επικρατούν ήρεμες συνθήκες θαλάσσης, όπου μεταφορτώνει και επιστρέφει, δένει πάλι στον θαλάσσιο μόλο και συνεχίζει να παραδίδει φυσικό αέριο.
Επειδή για την ώρα, έκλεισαν πεντάμηνο συμβόλαιο -με την BP- και για μικρή ποσότητα (0,5 BCM), πληρώνουν το φυσικό αέριο πανάκριβα - $18 ανά MBTU.
Όμως αν προτιμήσει την ίδια λύση και η Κύπρος, θα μπορούν να διαπραγματευτούν οι δύο χώρες διπλάσια ποσότητα -0,5 BCM χρειάζεται ετησίως η Κύπρος- και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, από 3 έως 5 χρόνια. Έτσι, θα μειωθεί σημαντικά το κόστος απόκτησης του αερίου.
Η Κύπρος θα χρειαστεί να κατασκευάσει αγωγό στα ανοικτά του Βασιλικού (σε απόσταση 3 έως 10 χλμ.) και μια θαλάσσια βάση πρόσδεσης. Έτσι, το ίδιο πλοίο θα μπορεί να εφοδιάζει και την Κύπρο και το Ισραήλ, δεδομένου μάλιστα ότι ο ανεφοδιασμός γίνεται κοντά στην Κύπρο.
Η δεύτερη λύση είναι αυτή του συμπιεσμένου φυσικού αερίου, ωστόσο για να προχωρήσει αυτή, θα πρέπει να ληφθούν πολλές αποφάσεις τεχνικής φύσης, πριν εξεταστούν οικονομικά, εμπορικά και νομικά ζητήματα.
Το πρώτο είναι να διαπιστωθεί πού θα τοποθετηθεί η μονάδα συμπίεσης - στη στεριά στο Ισραήλ ή στη θάλασσα δίπλα σε πλατφόρμα εξόρυξης. Πρέπει να διαπιστωθεί αν αυτό είναι δυνατό τεχνικά, όπως και να ζητηθεί διεθνές ενδιαφέρον για να διαφανεί η δυνατότητα και το κόστος μεταφοράς του στην Κύπρο.