Στο όνομα του πολιτικού κόστους για τον Ραχόι στην Ισπανία και για
τους Μέρκελ - Σόιμπλε στη Γερμανία παίζεται εδώ και μερικές μέρες ένα
επικίνδυνο παιχνίδι καθυστέρησης της υλοποίησης των αποφάσεων Ντράγκι
που σηματοδοτούν ανατροπή στην Ευρωζώνη και θέτουν υπό νέους όρους την
πρόκληση της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.
Ενα παιχνίδι χαμένο
εξορισμού που μάλλον θα προσθέσει παρά θα αφαιρέσει κόστος από τους
περιδεείς πολιτικούς ηγέτες στη Μαδρίτη και το Βερολίνο. Μια ψυχολογία
Μπούνκερ όταν στο τέλος Απριλίου του 1945 με τα θωρακισμένα του Κόκινου
Στρατού στην Αλεξάντερπλατς στα υπόγεια της καγκελαρίας λίγα τετράγωνα
παρακάτω περίμεναν ανύπαρκτες ενισχύσεις και νέα υπερόπλα...
Η
Ισπανία έπρεπε ήδη να έχει προσφύγει στον Μόνιμο Μηχανισμό ESM γιατί
είναι εκτός αγορών και οι όποιες υποχωρήσεις και διακυμάνσεις του
κόστους δανεισμού της γίνονται στη βάση της προεξόφλησης της προσφυγής
της.
Αν η Μαδρίτη υπογράψει Μνημόνιο και ο ESM αρχίσει να αγοράζει απευθείας
τα ομόλογα που θα εκδοθούν από την Ισπανική Κυβέρνηση το σημερινό του
διαθέσιμο πλαφόν θα αρχίσει να μειώνεται επικίνδυνα με αποτέλεσμα οι
αγορές να μεταφέρουν την πίεση στην ήδη κλυδωνιζόμενη Ιταλία και να
αρχίσουν τις προειδοποιητικές βολές προς τη Γαλλία.
Η ώρα του Ντράγκι
Στην περίπτωση αυτή θα παρέμβει ο Ντράγκι υλοποιώντας την απόφαση
αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ από τη δευτερογενή αγορά δημιουργώντας
τετελεσμένο γεγονός, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της 18.10 και με
προκλητική παράκαμψη του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας που
επιφυλάσσεται να αποφανθεί τον Ιανουάριο αν οι αποφάσεις του κεντρικού
τραπεζίτη είναι συμβατές με το Σύνταγμα της χώρας.
Στη σκιά του παραπάνω σκηνικού στήθηκε η Ανίερη Συμμαχία Ραχόι
Μέρκελ: Ο ισπανός πρωθυπουργός θέλει να αντιμετωπίσει τις τοπικές
εκλογές στη Γαλικία και στη Χώρα των Βάσκων με τον αέρα του περήφανου
και σκληρού ηγέτη που δεν υπογράφει Μνημόνιο για να το υπογράψει αμέσως
μετά. Το ψυχόδραμα γίνεται παροξυσμός με την Καταλονία να ζητά
φορολογική αυτονομία από την Μαδρίτη και να απειλεί ακόμη και με
απόσχιση.
Στο Βερολίνο προσεύχονται να παραμείνει συνεπής ο
Ραχόι στην Αντίσταση - Ανυπακοή κατά του Μνημονίου για να κερδίσουν
πολύτιμο πολιτκό χρόνο στο εσωτερικό της χώρας και στους ευρωπαϊκούς
συσχετισμούς : Δεν έχουν την αυταπάτη ότι μπορούν να σταματήσουν την
επέλαση η καλύτερα να ακυρώσουν το «πραξικόπημα» Ντράγκι αλλά να πάρουν
μιά ανάσα γιά να μεταμφιέσουν την ήττα τους σε νίκη κατά το γνωστό
βρετανικό γνωμικό «Αν δεν μπορείς να τους νικήσεις συμμάχησε μαζί τους» (
If you can not beat them, join them).
Προσγείωση Μέρκελ
Ηδη η Μέρκελ που δήλωσε αυτή
τη βδομάδα ότι ο Ντράγκι κινείται εντός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων
της και ταυτόχρονα δήλωσε ότι ματώνει η καρδιά της για τη συμπίεση της
ελληνικής κοινωνίας έδωσε το σύνθημα: Αποδοκιμάζει ευθέως τη σκληρή
γραμμή του επικεφαλής της Μπόυντεσμπανκ Βάιντεμαν που ήταν ο μόνος που
ψήφισε κατά των προτάσεων Ντράγκι στο Δ.Σ της ΕΚΤ και πιστεύει ότι το
πιο ευνοϊκό πεδίο μάχης είναι να ρίξει το Βερολίνο το βάρος του στη
διαπραγμάτευση της Οικονομικής Διακυβέρνησης - Πολιτικής Ενωσης στη
μετατροπή δηλαδή της Ευρωζώνης σε Ομοσπονδία.
Καμιά αντίσταση
Περιθώριο ουσιαστικής αντίστασης στον Ντράγκι δεν υπάρχει, η Μέρκελ το
γνωρίζει και σε κάποιο βαθμό υπάρχει μεταξύ τους μιά σιωπηλή η ακόμη
και ρητή συνενοχή: Ο κεντρικός τραπεζίτης επωμίζεται το κόστος μιάς
στροφής 180 μοιρών που δεν θα μπορούσε ποτέ να αναλάβει η καγκελάριος
και ταυτόχρονα η Μέρκελ δεν του προβάλλει ουσιαστικά προσκόμματα. Η
Γερμανία είχε χάσει τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο από την αρχή του. Από τη
Μάχη του Μάρνη τον Σεπτέμβριο του 1914. Οι στρατηγοί το κατάλαβαν αλλά η
κυβέρνηση δεν μπορούσε να σηκώσει το πολιτικό κόστος της παραδοχής της
ήττας. Σήμερα η Μέρκελ μεταθέτει με ανακούφιση στον Ντράγκι την στροφή
που δεν μπορεί να κάνει μόνη της...
- Ο κεντρικός
τραπεζίτης επωμίζεται το κόστος μιας στροφής 180 μοιρών, που δεν θα
μπορούσε ποτέ να αναλάβει η καγκελάριος και ταυτόχρονα η Μέρκελ δεν του
προβάλλει ουσιαστικά προσκόμματα
Ομοιότητες
2012-13 όπως 1918-1919; Χωρίς νικητές και ηττημένους;
Αν συνεχίσει τα παιχνίδια του ο Ραχόι με την ενθάρρυνση της Γερμανίας
και με τη Γαλλία να τον πιέζει εδώ και τώρα να υπογράψει το Μνημόνιο οι
αγορές θα ξαναεπιτεθούν και στην πράξη θα ενισχύσουν τη δυνατότητα
παρεμβάσεων του Ντράγκι.
Το μαρτύριο της σταγόνας δεν σταματά
εδώ. Αν η Ισπανία σώζεται με την συνταγή Ντράγκι η Ιταλία που είναι μια
ωρολογιακά δημοσιονομική βόμβα που θα σκάσει την Ανοιξη εν μέσω
προεκλογικής περιόδου χρειάζεται τη συνέχεια που μπορεί να αποφασισθεί
μόνον σε πολιτικό επίπεδο, το ευρω-ομόλογο τη μεταφορά πόρων με δύο
λόγια την πλήρη ανατροπή.
Ανακωχή τον Οκτώβριο, Συνθήκη Ειρήνης
την Ανοιξη αυτή είναι η Ατζέντα της Ευρωζώνης που συνειρμικά σε όσους
Γερμανούς γνωρίζουν Ιστορία θα θυμίσει τον τερματισμό του Πρώτου
Παγκοσμίου Πολέμου στις αρχές Νοεμβρίου του 1918 και την υπογραφή της
Συνθήκης των Βερσαλλιών την Ανοιξη του 1919.
Ζούμε ιστορικές
εξελίξεις και ανατροπές που λόγοι εσωτερικών πολιτικών σκοπιμοτήτων τις
υποβαθμίζουν επικοινωνιακά. Οι νικητές δεν ταπεινώνουν τον ηττημένο
καθώς μπροστά στον κίνδυνο κατάρευσης της Ευρωζώνης συνολικά είναι σαφές
ότι η διαφοροποίηση νικητών και ηττημένων δεν έχει κανένα νόημα.
Μεταφορά πόρων και έλεγχος τραπεζικού συστήματος
Δύο «σαχ» για τη Γερμανία στην ευρωπαϊκή σκακιέρα
Η Γερμανία είναι ματ σε δύο επίπεδα. Στην μεταφορά πόρων και στον
έλεγχο του τραπεζικού της συστήματος. Το πάρτι της καταλήστευσης του
Νότου και της σκανδαλώδους επιδότησης της γερμανικής βιομηχανίας με
φθηνό χρήμα τελείωσε: Με την εγγύηση των καταθέσεων σε όλες τις τράπεζες
της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ γίνεται στην πράξη η «Ενωση Μεταφοράς Πόρων»
που δεν θα μπορούσε ποτέ να συμφωνηθεί στο Eurogroup - Ecofin η στις
Συνόδους Κορυφής καθώς είναι ο εφιάλτης της Γερμανίας και των
πλεονασματικών χωρών με αξιολόγηση ΑΑΑ. Οι καταθέτες πλέον θα αρχίσουν
μαζικά να εγκαταλείπουν τον Βορρά επιστρέφοντας στον Νότο και
απολαμβάνοντας τα αυξημένα προσφερόμενα επιτόκια.
Ο έλεγχος των
τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ έχει ήδη προκαλέσει
πανικό στο Βερολίνο. Το τραπεζικό σύστημα της χώρας θα αποκαλυφθεί ως
αφερέγγυο και αναξιόπιστο φορτωμένο με βαριές επισφάλειες, με
σκανδαλώδεις δανειοδοτήσεις πολιτικής. - Επιχειρηματικής διαπλοκής αλλά
κυρίως θα αποκαλυφθεί μιά σκανδαλώδης επιδότηση της εθνικής βιομηχανικής
παραγωγής που αντιβαίνει σε όλους τους κανόνες του ανταγωνισμού όπως
αυτοί έχουν κωδικοποιηθεί από τις Βρυξέλλες.
Με κομμένα φτερά
Τα δεινά της Γερμανίας δεν σταματούν εδώ. Το Βερολίνο προσέρχεται με
κομμένα τα φτερά ακόμη και στην διαπραγμάτευση για τη μετεξέλιξη της
Ευρωζώνης σε Ομοσπονδία γιατί ούτε σε αυτό το πεδίο υπάρχει πλέον
δεδομένη υπεροχή και περιθώριο πρωτοβουλίας κινήσεων:
Στην πρώτη
φάση με την πρόταση του στενού συνεργάτη του Κολ Λάμερς το 1994 και του
τότε ΥΠΕΞ Γ.Φίσερ την Ανοιξη του 2000 η Γερμανία πυροδοτούσε την
διαπραγμάτευση για Πολιτική Ενωση και η πρωτοβουλία κινήσεων της
επέτρεπε να ορίζει την Ατζέντα. Επέβαλλε έναν ευνοϊκό για τα συμφέροντά
της συμβιβασμό με τη Γαλλία του Σιράκ στις αρχές του 2003 με την πρόταση
για Συνταγματική Συνθήκη αλλά δυστυχώς το σχέδιο ναυάγησε στο Γαλλικό
Δημοψήφισμα της Ανοιξης του 2005. - Πριν από λίγους μήνες άρχισε να
διαφαίνεται το περίγραμμα της στρατηγικής Μέρκελ: Να τσακίσουν την
Ισπανία και την Ιταλία, να κλυδωνισθεί η Γαλλία και τότε το Βερολίνο να
συνδέσει εκβιαστικά τη δημοσιονομική διάσωση με την υπογραφή μιας
Πολιτικής Ενωσης συνώνυμης με τη Γερμανική Ευρώπη.
Τώρα με τη
Γερμανία μειοψηφούσα και απομονωμένη στην ΕΚΤ, με την πλειονότητα των
χωρών και των πολιτών της Ευρωζώνης να είναι εξαγριωμένοι με την σκληρή
πολιτική επιβολής ισχύος του Βερολίνου οποιαδήποτε μορφή ομοσπονδιακής
μετεξέλιξης γίνεται εξορισμού εγαλείο όχι επιβολής αλλά ελέγχου και
περιστολής του γερμανικού ηγεμονισμού. Η Γερμανία δεν μπορεί να αποφύγει
την διαπραγμάτευση μιας μετάβασης σε Ομοσπονδία καθώς το σημερινό
θεσμικό Στάτους Κβο θα αφήσει τον Ντράγκι παντοδύναμο δικτάτορα για τα
επόμενα επτά χρόνια και δεύτερον γιατί με την συνταγματική νομιμότητα
εγκλωβισμένη στο πλαίσιο της εθνικής κυριαρχίας κάθε βήμα δημοσιονομικής
ολοκλήρωσης θα προκαλεί νομική - συνταγματική και πολιτική θύελλα στο
εσωτερικό της χώρας.
- Οι καταθέτες θα εγκαταλείψουν τον Βορρά επιστρέφοντας στον Νότο
-
Η Γερμανία δεν θέλει το σημερινό θεσμικό status quo, καθώς θα αφήσει
τον Ντράγκι παντοδύναμο δικτάτορα για τα επόμενα επτά χρόνια
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 22/09/2012)