Η γλώσσα είναι η ψυχή του έθνους. Κάθε βίαιη παρέμβαση επ’ αυτής στην πατρίδα μας απομάκρυνε την νεοελληνική από την αρχαία γλώσσα, εξέλιξη της οποίας είναι. Έχει επισημανθεί, πως οι Έλληνες άλλαξαν τη γλώσσα του Ομήρου, των αρχαίων φιλοσόφων, του Αποστόλου Παύλου και του Ευαγγελίου, για να ευχαριστήσουν τους αυτοαποκαλουμένους προοδευτικούς αριστερούς, που έχουν ταυτίσει την χωρίς κανόνες δημοτική με την ιδεολογία τους

Η γλώσσα είναι η ψυχή του έθνους. Κάθε βίαιη παρέμβαση επ’ αυτής στην πατρίδα μας απομάκρυνε την νεοελληνική από την αρχαία γλώσσα, εξέλιξη της οποίας είναι. Έχει επισημανθεί, πως οι Έλληνες άλλαξαν τη γλώσσα του Ομήρου, των αρχαίων φιλοσόφων, του Αποστόλου Παύλου και του Ευαγγελίου, για να ευχαριστήσουν τους αυτοαποκαλουμένους προοδευτικούς αριστερούς, που έχουν ταυτίσει την χωρίς κανόνες δημοτική με την ιδεολογία τους. Αντιθέτως οι κινέζοι -αν και κομμουνιστές και όχι απλώς προοδευτικοί- δεν δέχθηκαν να απλοποιήσουν, ούτε σαράντα από τα 4.000 περίπου ιδεογράμματα της γλώσσης τους.

Καθιερώθηκαν στην Ελλάδα το μονοτονικό και η δημοτική γλώσσα διά διατάγματος, ενώ θα έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα για το αν επιτρέπεται η απλοποίηση της γλώσσης κατά το δοκούν στον κάθε Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων. Οι γλωσσικοί κανόνες οξύνουν την προσοχή, την παρατηρητικότητα, την μνήμη και την κρίση, ενώ η κατάργησή τους και η απλοποίηση της γλώσσης προάγει την «βλακοποίηση» των μαζών. Οι Γάλλοι έλεγαν «η γραμματική κυβερνά». Ο δε Πομπιντού διεκήρυττε ότι δεν νοείται μορφωμένος άνθρωπος χωρίς γνώση της ελληνικής κλασικής παιδείας.

Οι Έλληνες φωστήρες που πλαισιώνουν συχνά την άσχετη πολιτική ηγεσία του άνω Υπουργείου, μας εκπλήσσουν κάθε τόσο με δήθεν πρακτικές απλοποιήσεις της γλώσσης, οι οποίες όμως απολήγουν σε διαστρεβλώσεις της. Η μείωση των φωνηέντων και η αύξηση των συμφώνων που έγιναν σε βιβλία του δημοτικού σχολείου με την δικαιολογία της διακρίσεως του φωνητικού και του γραπτού λόγου, αποτελεί μία περαιτέρω απλοποίηση της γλώσσης. Από αυτές που έχουν πενιχροποιήσει το λεξιλόγιο των παρουσιαστών των τηλεοπτικών ΜΜΕ. Τούτο μάλιστα σε ποσοστό σχεδόν 10%  αποτελείται από λέξεις ξένων γλωσσών με συνέπεια να γίνεται ακατάληπτο σε ευρύτατες μάζες. Την εικόνα της εγκαταλείψεως της ωραίας ελληνικής γλώσσης συμπληρώνουν οι ονομασίες των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών δικτύων, που αποτελούνται από αγγλικές λέξεις στην συντριπτική πλειονότητά  τους.

Εσχάτως μία θεατρική παράσταση προσβάλλει τον ιδρυτή της Εκκλησίας μας Κύριο Ημών Ιησού Χριστόν. Στον οποίον αποδίδει συμπεριφορές και σχέσεις που απάδουν εις Αυτόν και είναι αδιανόητες. Αν η παράσταση αυτή αναφερόταν στον Μωάμεθ θα είχε πυρποληθεί το θέατρο από τους Μουσουλμάνους. Εδώ όμως υποτίθεται ότι έχουμε Κράτος Δικαίου. Και τα λεγόμενα εις βάρος του Θεανθρώπου θεμελιώνουν τις διατάξεις των άρθρων 198 και 199 του Ποινικού Κώδικος, η παραβίαση των οποίων διώκεται αυτεπαγγέλτως. Ακόμη προσβάλλει βαναύσως τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της πλειονότητος του ελληνικού λαού. Αλλά ούτε η πολιτεία, ούτε η Εκκλησία αντέδρασαν. Προφανώς γιατί δεν ήθελαν να εμφανισθούν ότι συμπορεύονται με την αντίδραση της «Χρυσής Αυγής».

Οι άθεοι, οι άθρησκοι και οι αγνωστικιστές, -οι οποίοι κατά τον Μπαλζάκ είναι άλογα χωρίς χαλινό- έγιναν υπερασπιστές του άνω έργου και της ελευθερίας του λοιδωρείν κάθε ιερό και όσιο. Οι παραδοσιακοί όμως πολίτες που πιστεύουν εις το Ευαγγέλιον και σέβονται την θρησκεία δεν συγχωρούν την προσβολή αυτή του Θεανθρώπου.

Η οικογένεια έχει χαρακτηρισθεί ως βάση και αρχή του πολιτισμού (Λουκιανός) και ως ιερό άδυτο της αρετής (Σενέκας), αλλά και ως καλύτερη σχολή πειθαρχίας. Επί των ημερών μας όμως δέχεται καίρια πλήγματα. Γελοιοποιείται και διακωμωδείται στα ΜΜΕ. Και δεν υποστηρίζεται από την πολιτεία παρά την αντίθετη συνταγματική υποχρέωσή της (άρθρο 21 παρ. 1). Το οικογενειακό τραπέζι είναι εξαίρεση. Οι νέοι καθοδηγούνται στις «πιτσαρίες και τα καφέ». Για να θεμελιωθεί λόγος διαζυγίου εκ της μακράς διαστάσεως των συζύγων αρχικώς έπρεπε να συμπληρωθεί 4ετής διάσταση. Αργότερα έγινε 2ετής. Και τώρα, για το συναινετικό διαζύγιο, αρκεί εξάμηνο, είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν τέκνα. Ενώ για την πρώτη περίπτωση θα έπρεπε να προβλέπεται μακροτέρα διάσταση, ώστε να παρέχεται αρκετός χρόνος στους γονείς για να αποφασίσουν αν επιβάλλεται  να διαζευθούν.

Όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί αποδομούνται διαρκώς και ανεπαισθήτως. Οι Κίονες που στηρίζουν το οικοδόμημα της ελληνικής φυλής ο ένας μετά τον άλλον πλήσσονται. Ποιος κατευθύνει τη μεθοδική φθορά τους; Και ποιος θα προβάλει το νέο ΟΧΙ εις αυτούς που επιδιώκουν την εξόντωση της ελληνικής φυλής;

(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")