Στον ελληνικό κλάδο του πετρελαίου, υπάρχουν δύο λογιών
ειδικοί σε ότι έχει σχέση με τα αποθέματα υδρογονανθράκων που ενδέχεται να
διαθέτει το υπέδαφος της πατρίδας μας: Πρώτον, υπάρχουν αυτοί που μιλούν για
τις δυνατότητες και για την μορφολογία του υπεδάφους, αλλά αποφεύγουν να
προβούν σε συγκεκριμένες εκτιμήσεις και νούμερα. Και δεύτερον, αυτοί που
φροντίζουν να επαναλαμβάνουν συνεχώς προβλέψεις για τεράστια αποθέματα και
υψηλότατα έσοδα για το δημόσιο. Στην δεύτερη περίπτωση, καλό είναι να κρατάμε
μικρό καλάθι, παρόλο που όλοι μας θα επιθυμούσαμε να επαληθευτούν στην πράξη οι
προγνώσεις αυτές.
Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες μιας ακόμα σειράς
πρωτοσέλιδων με αφορμή την ανακοίνωση της
Deutsche
Bank, η οποία κάνει λόγο για ύπαρξη
αποθεμάτων φυσικού αερίου της τάξης των 3,5 τρις. κ.μ. νοτίως της Κρήτης και
για έσοδα 214 δις. ευρώ σε βάθος χρόνου για το Δημόσιο. Η ίδια η γερμανική
τράπεζα φρόντισε να τονίσει ότι πρόκειται για μη επιβεβαιωμένες ποσότητες, αλλά
ποιος δίνει προσοχή σε τέτοιες λεπτομέρειες; Έσπευσαν οι πάντες να δημοσιεύσουν
τρανταχτούς τίτλους και να εκμεταλλευτούν την ανέχεια του Έλληνα σήμερα για να
πουλήσουν φύλλα.
Τόσο στην περίπτωση της
Deutsche
Bank, όσο και στην περίπτωση των Ελλήνων
ειδικών που προπαγανδίζουν για εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ εσόδων, υπάρχει
ένα όμοιο κίνητρο: Το ίδιον όφελος. Οι μεν Έλληνες ειδικοί προσπαθούν να
αναβαθμίσουν την προσωπική τους εικόνα και να γίνουν γνωστοί μέσω του Τύπου,
ενώ στην περίπτωση της
Deutsche
Bank
μπορεί να κρίνει ο καθένας ποια είναι τα βαθύτερα κίνητρα.
Αυτό όμως που έχει σημασία και πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι
τόσο ο Γιάννης Μανιάτης, που έδωσε πνοή στην όλη διαδικασία των ερευνών, όσο
και οι τεχνοκράτες του ΥΠΕΚΑ που υποστηρίζουν αφιλοκερδώς την όλη προσπάθεια,
αλλά και πληθώρα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, επιμένουν να κρατούν μικρό καλάθι
διότι ξέρουν ότι τίποτα δεν είναι γνωστό αν δεν μπουν τα τρυπάνια στο υπέδαφος.
Ακόμα και αν υπάρχουν οι ποσότητες αυτές που προβλέπει η
Deutsche
Bank, αυτό δεν αρκεί. Πρέπει
να βρίσκονται σε σχηματισμούς τέτοιους ώστε να είναι οικονομικά βιώσιμη η
εκμετάλλευσή τους μέσω των γεωτρήσεων. Και αυτή η στιγμή απέχει ακόμα αρκετό
καιρό, πόσο μάλλον αν μιλάμε για το σύνολο των ελληνικών θαλασσών, όπου ακόμη
δεν έχουν προγραμματιστεί σεισμικές έρευνες.
Συνεπώς, τα φανταχτερά πρωτοσέλιδα και οι υπεραισιόδοξες
προβλέψεις μάλλον αποτελούν σημεία των καιρών και δεν πρέπει να λαμβάνονται
σοβαρά υπόψη.