Ανησυχία επικρατεί στο Κρεμλίνο τον τελευταίο καιρό, αφού οι
Αμερικανοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να εξάγουν φυσικό αέριο στην Ευρώπη,
απειλώντας σε ένα βαθμό την κυρίαρχη θέση της
Gazprom στην αγορά. Η
Gazprom
με τη
σειρά της επιχειρεί να σφίξει τον κλοιό γύρω από τις χώρες στις οποίες κυριαρχεί,
μέσω της ταχείας υλοποίησης του αγωγού
South
Stream, αλλά τις τελευταίες ημέρες οι αμερικανικές βλέψεις έλαβαν
μια πιο συγκεκριμένη μορφή μέσω δύο σημαντικών εξελίξεων.
Η πρώτη εξέλιξη είναι ότι η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε επισήμως
να επιτρέψει τις εξαγωγές
LNG
και μάλιστα ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην αδειοδότηση των απαραίτητων σταθμών
υγροποίησης με διαδικασίες
fast
track.
Επίσης, ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής, Ρίτσαρντ Λούγκαρ, δήλωσε
ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει να βοηθήσει περισσότερο τους νατοϊκούς συμμάχους της
στην Ευρώπη ώστε να αντιμετωπίσουν το μονοπώλιο της Ρωσίας στο φυσικό αέριο, δίνοντας
έτσι μια γεωπολιτική χροιά στο όλο εγχείρημα. Στα πλαίσια αυτά, ο Λούγκαρ προτείνει
ένα νομοσχέδιο, το οποίο υποτίθεται ότι θα ενισχύσει την ενεργειακή ασφάλεια
στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία ανήκει γεωγραφικά και η Ελλάδα.
Πιο αναλυτικά, η νομοθεσία προβλέπει την απομάκρυνση των
περιορισμών στις εξαγωγές αμερικανικού φυσικού αερίου όσον αφορά τα μέλη του
ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, οι εξαγωγές αυτές θα περιόριζαν την επιρροή της
Ρωσίας στις συγκεκριμένες χώρες, με θετικά αποτελέσματα για τη συνοχή του ΝΑΤΟ
και για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία δέκα χρόνια οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει
σημαντικά την παραγωγή φυσικού αερίου, μέσω της εφαρμογής νέων τεχνικών μεθόδων
εξόρυξης. Το αποτέλεσμα είναι ότι η εγχώρια αγορά έχει κατακλυστεί από φθηνό αέριο,
το οποίο πλέον προορίζεται να εξαχθεί σε άλλες αγορές, όπως της Ευρώπης και της
Ασίας. Φαίνεται όμως πλέον ότι το αέριο στην περίπτωση της Ευρώπης δεν θα
χρησιμοποιηθεί μονάχα ως εμπόρευμα, αλλά και ως όπλο προκειμένου να αποτραπεί η
Ρωσία, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει εκφράσει έμπρακτα τις βλέψεις της για κάθοδο
στη Μεσόγειο (βλέπε Κύπρο, Ισραήλ).
Βλέπουμε λοιπόν ότι διαγράφεται μια κατάσταση στην οποία η
Ουάσιγκτον θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες και να αντιμετωπίσει τους Ρώσους
με το ίδιο τους το όπλο. Όπως είναι φυσικό, τα Βαλκάνια και ο Νότιος Διάδρομος
εμπλέκονται στην όλη υπόθεση, καθώς αν κάποιες χώρες της περιοχής κλείσουν
συμφωνίες εισαγωγής αμερικανικού
LNG, τότε αλλάζει σημαντικά η εικόνα στην αγορά. Ο Λούγκαρ διευκρίνισε
στις δηλώσεις του ότι οι όποιες αμερικανικές εξαγωγές θα λειτουργήσουν
συμπληρωματικά ως προς το Νότιο Διάδρομο, ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι αποκλειστικός
στόχος της κίνησης αυτής είναι η Μόσχα. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο γερουσιαστής
χρησιμοποιεί προσεκτική διπλωματική γλώσσα προκειμένου να μην εκληφθεί η πρότασή
του από τους Ευρωπαίους ως απειλητική.
Μπορεί ο Λούγκαρ να είναι απλά ένας γερουσιαστής και οι προτάσεις
του να μην μεταφράζονται σε κάτι απτό στην παρούσα φάση, όμως ο ίδιος προχώρησε
και σε μια ακόμη σημαντική δήλωση που θα πρέπει να κρατήσουμε: Τάσσεται ανοικτά
υπέρ του αγωγού
Nabucco
έναντι του
TAP,
καθώς θεωρεί ότι εξυπηρετεί καλύτερα τα αμερικανικά συμφέροντα. Και αυτό ισχύει
διότι ο
Nabucco
περνάει μέσα από εκείνες τις χώρες που είναι περισσότερο
εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο. Τέλος, ο Λούγκαρ πιστεύει ότι η Ουάσιγκτον θα
πρέπει να πιέσει περισσότερο ώστε να συμπεριληφθεί το αέριο του Τουρκμενιστάν
και του Καζακστάν στο Νότιο Διάδρομο.