Για έναν περίεργο λόγο, που προς το παρόν δεν διαφαίνεται καθαρά επιτρέποντας να κυκλοφορούν διάφορες εικασίες, το κλίμα γύρω από την Κύπρο και τη στήριξη της οικονομίας της είναι πολύ δυσάρεστο, τουλάχιστον στην Ευρωζώνη. Στη δημιουργία αυτού του αρνητικού κλίματος έχει αναμφίβολα συμβάλλει η κυπριακή ηγεσία με τις παλινωδίες, την αναποφασιστικότητα, τις καθυστερήσεις και τις αγκυλώσεις που τη διακρίνουν και ενισχύονται λόγω επικείμενων εκλογών, αλλά είναι αλήθεια ότι πρωταρχικό ρόλο παίζει η Γερμανία
Για έναν περίεργο λόγο, που προς το παρόν δεν διαφαίνεται καθαρά επιτρέποντας να κυκλοφορούν διάφορες εικασίες, το κλίμα γύρω από την Κύπρο και τη στήριξη της οικονομίας της είναι πολύ δυσάρεστο, τουλάχιστον στην Ευρωζώνη. Στη δημιουργία αυτού του αρνητικού κλίματος έχει αναμφίβολα συμβάλλει η κυπριακή ηγεσία με τις παλινωδίες, την αναποφασιστικότητα, τις καθυστερήσεις και τις αγκυλώσεις που τη διακρίνουν και ενισχύονται λόγω επικείμενων εκλογών, αλλά είναι αλήθεια ότι πρωταρχικό ρόλο παίζει η Γερμανία. Που ούτως ή άλλως αποτελεί την ατμομηχανή της Ευρώπης σε όλους τους τομείς και προωθεί ή απωθεί αποφάσεις.

Οταν έγινε σαφές ότι η κυπριακή οικονομία και ιδιαίτερα οι κυπριακές τράπεζες αντιμετώπιζαν μεγάλα προβλήματα και δεν θα μπορούσαν να αποφύγουν την ένταξη της χώρας σε μηχανισμό στήριξης, η γενική πεποίθηση ήταν ότι η διάσωση δεν θα είχε πρόβλημα. Τα ποσά που απαιτούνται είναι σχετικά μικρά στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και επομένως σχετικά εύκολα μπορούν να βρεθούν. Ξαφνικά, ωστόσο, η γερμανική αντιπολίτευση πρόβαλε θέμα ξεπλύματος μαύρου ρωσικού χρήματος από κυπριακές τράπεζες και ακολούθησαν αντιδράσεις και δηλώσεις από Γερμανούς και Κοινοτικούς αξιωματούχους, που προκαλούν εύλογα ερωτήματα. Και μπόλικο μυστήριο…

Είναι γνωστό ότι στις κυπριακές τράπεζες κυκλοφορεί άφθονο ρωσικό χρήμα και αναμφίβολα ένα μέρος του, ίσως μεγάλο, είναι μαύρο, ολιγαρχικό και γενικά περίεργο. Σίγουρα όμως δεν είναι μόνον οι κυπριακές τράπεζες αμαρτωλές στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και έξω από αυτήν. Αλλωστε, η Λευκωσία διαλαλεί ότι ακολουθεί όλους τους κανόνες και καλεί όποιον επιθυμεί να κάνει έλεγχο. Αρα, γιατί αυτές οι αντιδράσεις, ειδικά από τη Γερμανία που διατηρεί προνομιακές σχέσεις με τη Ρωσία; Αν πάλι αποσυρθούν όλα τα «ύποπτα» ρωσικά κεφάλαια από την Κύπρο, δεν θα καταρρεύσουν με κάθε βεβαιότητα οι τράπεζές της και θα χρειάζονται περισσότερα κονδύλια για να ανακεφαλαιοποιηθούν; Και γιατί επίσης αυτή η «κόντρα» απέναντι στα ρωσικά κεφάλαια; Δεν υπάρχει ενδιαφέρον από πλευράς Ευρώπης για τα βεβαιωμένα ενεργειακά αποθέματα στην ΑΟΖ της Κύπρου; Υπάρχει πιθανότητα να θεωρούν κάποιοι την Κύπρο «μπελά» και να τη θέλουν εκτός Ευρωζώνης; Από την άλλη πλευρά, τι σημαίνει η πρόσφατη δήλωση του Β. Σόιμπλε περί συμμετοχής της Ρωσίας (πρώτος ο Β. Πούτιν είχε αφήσει να διαφανεί τέτοιο ενδεχόμενο) στη διάσωση της Κύπρου;

Κάποιοι φοβούνται ότι όλη αυτή η ιστορία κρύβει νέες πιέσεις για διευθέτηση του Κυπριακού στη γραμμή του σχεδίου Ανάν, και αυτό είναι ένα σενάριο. Αλλοι πιστεύουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα άλλο σενάριο που δίνει στη Ρωσία ευχέρεια κινήσεων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο, με αντάλλαγμα να σταματήσει η Μόσχα να στηρίζει το καθεστώς Ασαντ. Μόνο που στην περίπτωση της Κύπρου έχουν αναμειχθεί ευθέως το Ισραήλ και έμμεσα οι ΗΠΑ. Κατά το τρίτο σενάριο, η Γερμανία δεν θέλει να χρηματοδοτηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών από τα κοινοτικά ταμεία στήριξης. Παρ’ όλο που έχει αποφασιστεί σε επίπεδο κορυφής η στήριξη των ισπανικών τραπεζών από τέτοια ταμεία, χωρίς να υπολογίζεται στο χρέος, το Βερολίνο κωλυσιεργεί στην υλοποίηση της απόφασης και η χρηματοδότηση των κυπριακών τραπεζών θα δημιουργούσε «προηγούμενο». Γι’ αυτό πιθανώς βάζει και τη Ρωσία στο ταμπλό, για να πληρώσει λιγότερα, αλλά τότε θα δημιουργηθούν νέα δεδομένα.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 17/01/2013)