Του Στάμου Zούλα
Ως γενική άσκηση απεργιακής ετοιμότητος κατά της κυβερνητικής πολιτικής θεωρούνται οι αυριανές κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με 4ωρη στάση εργασίας και των ΔΕΚΟ-τραπεζών με 24ωρη απεργία. Είναι προφανές ότι η κίνηση αυτή αποτελεί την πρώτη και προειδοποιητική αντίδραση της συνδικαλιστικής νομενκλατούρας της χώρας, η οποία επί περίπου τρεις δεκαετίες διαφεντεύει το συνδικαλιστικό κίνημα.
Ο χαρακτηρισμός της νομενκλατούρας στηρίζεται σε δύο αδιαμφισβήτητα στοιχεία. Πρώτον ότι οι διοικήσεις των δύο κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων ελέγχονται παγίως από πρόσωπα που προέρχονται από τις Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας και τις Τράπεζες, όπου «συμβαίνει» οι αμοιβές, συγκριτικά με τις λοιπές δημόσιες υπηρεσίες, να είναι προκλητικά υψηλότερες. Ως προς δε τη ΓΣΕΕ, τίθεται και θέμα γνησιότητος στην εκπροσώπηση της εργατικής τάξεως και του δεινοπαθούντος ιδιωτικού τομέα, από πλουσιοπάροχα αμειβόμενους μανδαρίνους. Δεύτερον είναι τοις πάσι γνωστόν ότι οι ανωτέρω «εκπρόσωποι» της δημοσιοϋπαλληλικής και της εργατικής τάξεως, μετά μίαν «ευδόκιμον» –για τους ιδίους και τα πολιτικά τους αφεντικά– υπηρεσίαν, μεταπηδούν στην πολιτική, ανταμειβόμενοι, προφανώς, για τις κομματικές τους εκδουλεύσεις.
Αυτή, λοιπόν, η συνδικαλιστική νομενκλατούρα υποκινεί και πρωτοστατεί αύριο στις απεργιακές κινητοποιήσεις, προκειμένου να ματαιωθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή εναντιώνεται στην εξυγίανση της δημοσίας διοικήσεως, στην εφαρμογή της αξιοκρατίας, στην αύξηση της παραγωγικότητος, στον εκσυγχρονισμό του κρατικού τομέα. Διότι αυτή θίγεται από την πάταξη της φαυλότητος, αυτήν πλήττει η εξάλειψη της αργομισθίας και του κοινωνικού παρασιτισμού, αυτή κινδυνεύει από την κατάργηση των προκλητικών, για το σύνολο των εργαζομένων, προνομίων και παροχών, τα οποία ανενοχλήτως απολαμβάνει επί 10ετίες. Αυτή, τέλος, χαρακτηρίσθηκε προ 20ετίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου ως εκπρόσωπος των ρετιρέ, αυτήν υπονοούσε ως υπαίτια του παρωχημένου κρατικισμού και η κ. Αννα Διαμαντοπούλου, όταν προ ημερών τόνιζε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ότι η Ελλάς είναι η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης...
Σκόπιμο, λοιπόν, είναι στην αυριανή άσκηση απεργιακής κινητοποιήσεως η κυβέρνηση να αντιτάξει και τη δική της ετοιμότητα. Δηλαδή να αντιπαραθέσει στοιχεία για το ποιόν, τα ιδιοτελή κίνητρα και τους ανομολόγητους στόχους της συνδικαλιστικής νομενκλατούρας, η οποία όχι μόνον δεν εκπροσωπεί τους Eλληνες εργαζόμενους, αλλά σφετερίζεται και εκποιεί τα συμφέροντά τους προς ίδιον όφελος.
(Από την Καθημερινή, 16/3/05)