Η αλματώδης οικονομική ανάπτυξη της Ιρλανδίας κατά την τελευταία 20ετία, οφείλεται κυρίως στην μείωση των δημοσίων δαπανών και των φόρων. Το συμπέρασμα αυτό είναι σε γενικές γραμμές γνωστό. Ηδη όμως πιστοποιείται και από μελέτη Ευρωπαίων εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι συνέκριναν την πορεία της Ιρλανδικής οικονομίας με άλλες ευρωπαϊκές, ώστε να προσδιορίσουν τους λόγους που οδήγησαν στο Ιρλανδικό θαύμα.
Φόροι και δαπάνες
Η μελέτη -που διενεργήθηκε από την ανεξάρτητη ευρωπαϊκή ομάδα "Workforall"- συνέκρινε 25 διαφορετικούς παράγοντες που θα δικαιολογούσαν διαφορές στον ρυθμό αναπτύξεως μεταξύ παρεμφερών οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Μεταξύ άλλων συνέκρινε:
- Την ηλικία του εργατικού δυναμικού, το εκπαιδευτικό επίπεδο, τις ετήσιες ώρες εργασίας, τον πληθωρισμό, τα επιτόκια, την αναλογία αμέσων και εμμέσων φόρων, το ύψος του δημοσίου ελλείμματος, τις επιπτώσεις από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση κ.α.
Κατέληξε λοιπόν η μελέτη στο συμπέρασμα ότι η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη της Ιρλανδίας οφείλεται κατά ποσοστό 93% σε δύο λόγους: Τις χαμηλές δημόσιες δαπάνες και τους χαμηλούς φόρους.
Το συμπέρασμα αυτό θεωρείται πολύ σημαντικό. Μέχρι προ τίνος επιστεύετο ότι το μυστικό του Ιρλανδικού θαύματος οφείλετο σε συγκερασμό πολλών παραγόντων, τους οποίους δεν θα ήταν τόσο εύκολο να πετύχουν άλλα κράτη. Τώρα όμως προκύπτει ότι η Ιρλανδική συνταγή της επιτυχίας -δηλαδή η μείωση των δημοσίων δαπανών και των φόρων- μπορεί να υιοθετηθεί πολύ πιο εύκολα και από άλλα κράτη.
Σημειώνεται ότι την 20ετία 1984-2004, η Ιρλανδία σχεδόν τριπλασίασε το πραγματικό (αποπληθωρισμένο) κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Όταν χώρες όπως το Βέλγιο πέτυχαν στο διάστημα αυτό ανάπτυξη της τάξεως του 40%, στην Ιρλανδία η ανάπτυξη ήταν της τάξεως του 170%. Με αποτέλεσμα η χώρα αυτή να εκτιναχθεί στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων της. Προ 20ετίας αυτό ήταν στο 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και ήδη έχει φθάσει στο 125%.
Όλα αυτά έχουν τεράστια σημασία και για την Ελλάδα. Πολλοί πιστεύουν ότι το Ιρλανδικό θαύμα είναι συναρτημένο με το επίπεδο της επαγγελματικής εκπαιδεύσεως και τις μεγάλες επενδύσεις στον χώρο της υψηλής τεχνολογίας. Δηλαδή με παράγοντες που απαιτούν αρκετά χρόνια και σημαντικές επενδύσεις μέχρι να καρποφορήσουν. Ηδη όμως αποκαλύπτεται ότι και μόνη η μείωση των φόρων και των δημοσίων δαπανών, αρκεί για να μεταβάλει δραστικά το τοπίο.
Η Ελλάς δεν ακολουθεί
Στην χώρα μας δεν ακολουθείται η συνταγή της Ιρλανδίας. Παρά το γεγονός ότι από πέρυσι η Ελλάς έπαυσε να κυβερνάται από την σοσιαλιστική παράταξη, ούτε οι δημόσιες δαπάνες μειώνονται, ούτε οι φόροι. Συμβαίνει το αντίθετο:
- Οι μεν δημόσιες δαπάνες (σύνολο δαπανών κρατικού προϋπολογισμού), το 2004 ήταν 45,4 δις ευρώ και το 2005 θα φθάσουν τα 47,6 δις ευρώ. Ο ρυθμός αυξήσεως είναι μεν χαμηλός (4,8%), αλλά σημασία έχει ότι οι δαπάνες δεν μειώνονται. Αντίθετα αυξάνονται.
- Οι δε φόροι, παρά την σταδιακή μείωση των συντελεστών γιά τις επιχειρήσεις, επίσης αυξάνονται. Το 2004 τα συνολικά φορολογικά έσοδα ήταν 43,2 δις ευρώ και το 2005 θα φθάσουν τα 46,3 δις ευρώ (αύξησις 7,8%). Δηλαδή ούτε οι φόροι μειώνονται.
Στον βαθμό λοιπόν που η μελέτη γιά το Ιρλανδικό θαύμα είναι ορθή, η Ελλάς εφαρμόζει την αντίθετη συνταγή. Οι δημόσιες δαπάνες και τα φορολογικά έσοδα δεν μειώνονται, αλλά αυξάνονται. Και τούτο, όταν οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ήδη εφαρμόζουν την Ιρλανδική συνταγή. Αραγε πώς θα τις ανταγωνισθή η Ελλάς; Εκείνες θα αναπτύσσωνται ραγδαία και η χώρα μας θα παραμένη εγκλωβισμένη στον φαύλο κύκλο των φόρων και των δημοσίων δαπανών.
(Από την Εστία)