Μια απαισιόδοξη θέση για το μέλλον της αγοράς πετρελαίου
υιοθέτησε το γνωστό περιοδικό
Economist,
προβλέποντας ότι η ζήτηση δεν θα συνεχίσει να αυξάνεται όπως προβλέπουν οι
πετρελαϊκές, ενώ ταυτόχρονα οι περιορισμοί στην παραγωγή ενδέχεται να οδηγήσουν τις τιμές
προς τα επάνω μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Το περιοδικό αναφέρει στην τελευταία του έκδοση ότι «πιστεύουμε
πως οι πετρελαϊκές κάνουν λάθος και ότι το πετρέλαιο βρίσκεται κοντά στην κορύφωσή
του…Πιστεύουμε ότι η ζήτηση και όχι η προσφορά θα μειωθεί. Στον ανεπτυγμένο κόσμο
η ζήτηση για πετρέλαιο έχει ήδη κορυφωθεί από το 2005».
Για ποιόν λόγο όμως θεωρεί το
Economist
ότι θα
συμβεί αυτό;
Πρώτον, λόγω της επανάστασης του αερίου σχιστών στην Αμερική
και λόγω της μεθόδου εξόρυξης που ονομάζεται ρωγμάτωση (
fracking). Η χρήση της συγκεκριμένης
τεχνολογίας επέτρεψε στις ΗΠΑ να αυξήσουν ιδιαίτερα την παραγωγή αερίου και σε ένα
βαθμό και του πετρελαίου, αλλά δίχως αμφιβολία το αέριο έχει τον πρώτο ρόλο και
έχει εκτοπίσει το μαύρο χρυσό σε αρκετούς τομείς της οικονομίας τα τελευταία χρόνια.
Δεύτερον, το
Economist
επικαλείται τις νέες τεχνολογίες στις μεταφορές ως παράγοντες
που θα μειώσουν δραστικά την κυριαρχία του πετρελαίου σε αυτόν τον τομέα ήδη από
την δεκαετία που διανύουμε. Αναφέρει χαρακτηριστικά την ηλεκτροκίνηση και την
ολοένα και καλύτερη ενεργειακή αποδοτικότητα των συμβατικών κινητήρων, που
απαιτούν λιγότερο καύσιμο. Και οι δύο αυτοί παράγοντες θα τείνουν να μειώσουν
την κατανάλωση πετρελαίου στις μεταφορές.
Αξίζει να σημειώσουμε, επίσης, ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας
(ΙΕΑ) θεωρεί ότι η πετρελαϊκή ζήτηση όντως θα συνεχίσει να αυξάνεται, λόγω των
αυξημένων αναγκών σε αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα. Παρόλα αυτά, ο
Economist
απαντά
ότι οι χώρες αυτές δεν είναι υποχρεωμένες να επαναλάβουν τις ίδιες επιλογές των
ανεπτυγμένων κρατών και θα μπορούσαν να στραφούν κατευθείαν στις νέες τεχνολογίες,
είτε μιλάμε για αυτοκίνητα, είτε για άλλους τομείς που σχετίζονται με το πετρέλαιο,
περιορίζοντας έτσι στο ελάχιστο την εξάρτησή τους από τα ορυκτά καύσιμα.
Τέλος, το περιοδικό αναφέρεται και στις γεωπολιτικές προεκτάσεις
που θα είχε η μείωση της σημασίας του πετρελαίου διεθνώς, φέρνοντας ως παράδειγμα
τόσο τη Ρωσία, όσο και τη Σαουδική Αραβία που εξαρτώνται πολύ από τις εξαγωγές
του.