Σε μια νέα εμπόλεμη περίοδο εισέρχεται η Λιβύη μετά τη νέα
προσπάθεια του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ να θέσει υπό τον έλεγχό του τη χώρα, με τις
ευλογίες των Αμερικάνων. Στόχος για τη Δύση είναι η σταθεροποίηση της Λιβύης
και κατ’ επέκταση η «ανάσταση» της πετρελαϊκής της παραγωγής, η οποία παραμένει
σε πολύ χαμηλά επίπεδα, επηρεάζοντας και τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου.
Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει σαφές ότι η προσπάθεια
δημοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας είναι από δύσκολη έως αδύνατη, καθώς οι
διαφορετικές φυλές και ένοπλες ισλαμικές ομάδες υποσκάπτουν τις προσπάθειες της
κεντρικής κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ορισμένες από αυτές τις
ομάδες έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τερματικά πετρελαίου και παραγωγικές μονάδες,
με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτές οι εξαγωγές αργού στο εξωτερικό. Αυτό με τη
σειρά του, περιορίζει τα κρατικά έσοδα και εντείνει ακόμα περισσότερο τα
εσωτερικά προβλήματα.
Σύμφωνα με τη Δύση, η απάντηση σε αυτή την κατάσταση ακούει
στο όνομα Χαλίφα Χαφτάρ. Ο Χαφτάρ είναι πρώην αξιωματικός του Καντάφι, ο οποίος
έχει περάσει δύο ολόκληρες δεκαετίες στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ και επέστρεψε το
2011 στην πατρίδα του για να πολεμήσει ενάντια στον πρώην ηγέτη της Λιβύης και
να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Για όσους δεν γνωρίζουν, στη Βιρτζίνια βρίσκονται τα αρχηγεία
των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και κατ’ επέκταση η επιστροφή του Χαφτάρ δεν θα
πρέπει να προκαλεί ερωτήματα ως προς τις προθέσεις των Αμερικανών. Είναι φανερό
ότι θέλουν να τοποθετήσουν ένα νέο «
strong
man» στη Λιβύη, ο οποίος θα αποκαταστήσει την σταθερότητα και
μακροπρόθεσμα θα λειτουργήσει ως αντίβαρο προς τον ισλαμικό ριζοσπαστισμό που
μαστίζει μεγάλο μέρος της Βορείου Αφρικής.
Ο Χαφτάρ έχει δείξει ήδη από καιρό τις προθέσεις του, καθώς
δήλωσε τον Φεβρουάριο στην κρατική τηλεόραση ότι στόχος του είναι η αντικατάσταση
της κυβέρνησης. Εδώ και μια εβδομάδα, οι στρατιώτες του διεξάγουν μάχες ενάντια
στις ισλαμικές ένοπλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στην Βεγγάζη και θεωρούνται
υπεύθυνες για την επίθεση στην αμερικανική διπλωματική αντιπροσωπεία τον Σεπτέμβριο
του 2012.
Ο Χαφτάρ έχει εξασφαλίσει μέχρι στιγμής την στήριξη αρκετών
φυλών στα ανατολικά της χώρας, αλλά και του επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων του
στρατού στη Βεγγάζη. Επίσης, προσπαθεί να επεκτείνει την επιρροή του στα δυτικά
της Λιβύης.
Όλα αυτά τη στιγμή που πραγματοποιούνται εκτελέσεις, επιθέσεις
και μάχες σε όλο το μήκος και το πλάτος της χώρας, η οποία βρίσκεται στο χείλος
της οριστικής διάλυσης, παρά τις όποιες καλές προθέσεις που υπήρχαν στην αρχή. Χαρακτηριστικό
είναι ότι ο πρωθυπουργός Αμπντουλάχ αλ-Θίνι και η οικογένειά του δέχτηκαν επίθεση
τον Απρίλιο, οδηγώντας τον στην παραίτηση. Σύμφωνα με το
CNN, ο Ιορδανός πρέσβης έγινε στόχος
απαγωγής και απελευθερώθηκε αργότερα, ενώ δύο μέλη της πρεσβείας της Τυνησίας
αγνοούνται, η αλγερινή πρεσβεία έκλεισε και ένας Κινέζος μηχανικός εκτελέστηκε τις
προάλλες από ισλαμιστές.
Όσον αφορά το πετρέλαιο, τα πράγματα φαίνονταν να βελτιώνονται
τον χειμώνα, όταν η παραγωγή της χώρας πραγματοποίησε πρόσκαιρη ανάκαμψη, αλλά
στη συνέχεια οι καταλήψεις των πετρελαιοπηγών και των τερματικών από εργαζόμενους
οδήγησε σε νέα πτώση, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειμμα 4 δις. δολαρίων στον
κρατικό προϋπολογισμό.
Όλα δείχνουν ότι το προσεχές διάστημα θα είναι καθοριστικό
για το μέλλον της Λιβύης, καθώς ο Χαφτάρ καλείται σε πρώτη φάση να νικήσει
στρατιωτικά τους αντιπάλους του και στη συνέχεια να καταφέρει να λειτουργήσει
αποτελεσματικά και ως πολιτικός ηγέτης, ενώνοντας στον βαθμό του δυνατού τις διάφορες
φυλές. Ο χρόνος θα δείξει αν έχουμε μπροστά μας έναν νέο Καντάφι, αν και η ηλικία
του Χαφτάρ (65) σημαίνει ότι δεν πρόκειται να είναι τόσο μακρά η παρουσία του,
όσο του πρώην ηγέτη της Λιβύης.