Το 2014 άρχισε με τις ελπίδες της ανάπτυξης να απλώνονται σε όλη την Ευρώπη με ατμομηχανή της ανάπτυξης οπως πάντα τη Γερμανία.
Μετα ήρθε η Ουκρανία και οι κυρώσεις. Υπολογίζεται οτι λογω Ουκρανίας η Γερμανική ανάπτυξη θα μειωθεί φέτος κατα περίπου 1% και έτσι θα ειναι μόνο 0,6%.
Δεν ειναι μόνο η Γερμανία που θα δει μειωμένη ανάπτυξη ούτε η
Ουκρανία ειναι το μόνο πρόβλημα. Η Φιλανδια μπαίνει σε ύφεση. Η Ολλανδία
βρίσκεται σε ακομη χειρότερη κατάσταση με τη φούσκα των ακινήτων να
εχει καταρρεύσει τόσο που το 1/4 των Ολλανδών οφείλει για το στεγαστικό
του περισσότερο απο την αξία του ακινήτου. Το ολλανδικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε
κατα 1,4% το πρωτο τρίμηνο φέτος.
Περισσότερο ανησυχητικό ειναι οτι στην Γαλλια και στην Ιταλία η
ανάπτυξη λιμνάζει ενώ στην Ισπανία η δημιουργική στατιστική έδειξε
κάποια ανάπτυξη που διαψευστηκε απο την πτώση των εξαγωγών.
Η απογοητευτική οικονομική κατάσταση της Ευρώπης εμφανίζεται σε ένα Διεθνή Οικονομικό Ορίζοντα που και αυτος σκοτεινιάζει.
Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRIC ειναι σε ύφεση,η Κίνα με
την καταρρέουσα φούσκα ακινήτων και πιστωτικών προβλημάτων χάνει το
οικονομικό της σφριγος και οι ΗΠΑ μειώνουν συνεχώς την παρεχόμενη
ρευστότητα στο συστημα(tapering) το οποιο τελικά θα επιρρεαζει και την
Ευρώπη.
Την κατάσταση αυτή της Ευρωπαικης Οικονομίας καλείται να σώσει για μια ακομη φορά ο κ. Ντράγκι.
Τα κυρία προβλήματα της Ευρώπης που καλείται να λύσει ο κ. Ντράγκι ειναι τρία:
- Η έλλειψη Ρευστοτητος
- Η υψηλή ισοτιμία του Ευρώ
- Το κρατικό χρέος
Η έλλειψη Ρευστοτητος εχει σαν συνέπεια την αδυναμία χρηματοδότησης που στραγγαλίζει την ανάπτυξη των επιχειρήσεων.
Το ζήτημα δεν ειναι τόσο απλό για να λυθεί εύκολα. Οι μεγάλες
διεθνείς επιχειρήσεις δανείζονται φθηνότερα και ευκολότερα εκδίδοντας
ομόλογα. Το ομόλογο της Nestle ειναι προτιμητεο απο κρατικά ομόλογα
πολλών Ευρωπαϊκών χωρών. Η Nestle χρηματοδοτείται φθηνότερα παρά απο τον
τραπεζικό δανεισμό, οι Τράπεζες κερδίζουν απο τις προμήθειες,την ένταξη
του ομολόγου σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο και το εκεί κέρδη διαχείρισης και
φύλαξης και έχουν μηδενικό ρίσκο αφου αυτο το φέρει ο αγοραστής.
Οι μικρομεσαίες εθνικές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στο Νότο, έχουν
υψηλό κοστος και χαμηλή οροφή δανεισμού. Δεν ευθύνονται οι Τράπεζες για
αυτο. Οι Τράπεζες έχουν ως κυρία αποστολή τους τον Εταιρικό Δανεισμό. Αν
δεν δανείζουν ειναι διότι δεν έχουν κεφάλαια ή αξιοχρεους
δανειζόμενους. Στο Νότο συμβαίνουν και τα δυο και επιπλέον ειναι πολλα
τα μη εξυπηρετουμενα δάνεια.
Η υψηλή ισοτιμία του Ευρώ ειναι επόμενο της "σκληρής"
νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ. Αυτή η πολιτικη δημιουργεί συνθήκες
αποπληθωρισμου. Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να μειωθεί η ισοτιμία: Η
ποσοτική χαλάρωση συνδυαζόμενη με επιπλέον μείωση του επιτοκίου της ΕΚΤ .
Το κρατικό χρέος ειναι ουσιαστικά η Λερναια Υδρα παγκοσμίως και αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία 70 χρονια.
Ο κ. Ντράγκι κράτησε το Ευρωπαϊκό χρέος χρηματοδοτησιμο απο τις
αγορες . Εχει πετύχει την σιωπηλή αποδοχή των κινήσεων του και απο τους
Γερμανούς διότι και οι δικές τους εξαγωγές δυσκολεύουν τωρα.
Ο κ. Ντράγκι ομως πριν απο οποιαδήποτε νεα διευκόλυνση περιμένει
την νεα ηγεσία των Βρυξελλών και του Ευρωκοινοβουλίου η οποία για πρώτη
φορά θα ειναι ισχυρή διότι ειναι αιρετή και όχι δοτή οπως μέχρι τωρα και
έτσι η στήριξή του θα ειναι ισχυρή. Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής
οπως ολα δείχνουν θα ειναι ο κ. Γιούνκερ ο οποίος ειναι υπέρ
χαλαροτερης νομισματικής πολιτικής.
Ο κ. Ντράγκι ειναι και θαρραλέος και προσεκτικός. Δεν θα κάνει στροφή
180 μοιρών. Απο τις τρεις επιλογές που εχει αυτες που ειναι ευκολότερα
αποδέκτες ειναι η αύξηση της Ρευστοτητος στην πραγματική Οικονομία και η
βελτίωση της ισοτιμίας του Ευρώ.
Σε οτι αφορά την ρευστότητα, για τους λόγους που αναφέραμε πιο
πάνω μπορεί να γίνει με τιτλοποίηση των δανείων των μικρομεσαίων
επιχειρήσεων τα οποία να δεχθεί η ΕΚΤ ως εγγύηση για να χορηγήσει στις
τιτλοποιουσες Τράπεζες φθηνό χρήμα που και αυτο θα κατευθυνθεί στις
μικρομεσαίες. Αυτο εχει και τα όρια του, δεν ειναι δυνατός πολύ μεγάλος
και ταυτόχρονα αξιόπιστος δανεισμός. Το ύψος του μπορεί να φτάσει για
φέτος τα 100 δις Ευρώ για όλη την Ευρωζώνη. Ειναι χρήσιμο μεν αλλα όχι
δραματικα διαφορετικό αφου τέτοια ποσά διοχετεύουν οι ΗΠΑ στην Οικονομία
τους κάθε δυο μήνες και μάλιστα χωρίς τιτλοποιησεις.
Ο δεύτερος τρόπος ειναι η μείωση του επιτοκίου της ΕΚΤ το οποιο ομως
εχει μικρό περιθώριο μείωσης. Ειναι τωρα 0,25% και μπορεί να μειωθεί στο
0,15 ή ακομη και 0,10% . Επισης για να υποχρεώσει τις Τράπεζες να
δανείζουν τα διαθεσιμα τους μπορεί να εισάγει ένα μικρό αρνητικό
επιτόκιο στις Τραπεζικές καταθέσεις στην ΕΚΤ, αυτο ομως τις αφήνει
ελεύθερες να επενδύουν στα Χρηματηστηρια πράγμα που δεν βοηθά άμεσα την
πραγματική Οικονομία.
Και οι δυο ανωτέρω τρόποι θα έχουν θετικά αποτελέσματα,θα
σταματήσουν την χειροτέρεψη του αποπληθωρισμου και θα μειώσουν την
ισοτιμία του Ευρώ.
Ομως οι πράξεις αυτες ,που ειναι χρήσιμες δεν μπορούν απο μόνες τους να
επιφέρουν τις δραματικές αλλαγές που ειναι τόσο περισσότερο αναγκαίες
οσο οι ΗΠΑ μειώνουν την ποσοτική τους χαλάρωση.
Οι πραγματικά αναγκαίες πράξεις ειναι η έκδοση Ευρωομολογου και η
αγορά απο την ΕΚΤ κρατικού χρέους. Και οι δυο αργούν ακόμα και πάντως
δεν φαινεται πιθανό να γίνει κατι φέτος προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτο
ειναι το πρόβλημα ιδιαίτερα για τις Οικονομίες της Ελλαδος και της
Ιταλίας. Αυτες οι πράξεις θα καταστούν αναγκαίες το 2015. Μέχρι τότε οι
Κυβερνήσεις πρεπει να κινούνται με πολλή χρηματοπιστωτική προσοχή και οικονομική σωφροσύνη.
www.kassandros.gr