Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, δήλωσε σε
συνάντησή του με Έλληνες ομογενείς ότι το φυσικό αέριο θα λειτουργήσει ως
καταλύτης για τη λύση. Το ακούμε συχνά και από δικούς μας πολιτικούς. Τι
σημαίνει όμως; Σημαίνει ότι το φυσικό αέριο θα χρησιμοποιηθεί για να δελεαστεί
η Τουρκία να δεχτεί μια λύση. Δηλαδή θα της δοθούν δικαιώματα πάνω στο φυσικό
αέριο που αυτή τη στιγμή δεν έχει, ώστε να «υποχωρήσει» και να δεχτεί «λύση».
Και ποια λύση θα είναι αυτή; Είναι η κακή λύση τύπου Ανάν
που επωάζεταιμε ευθύνη της Κυβέρνησής μας και τις ευλογίες των Αμερικανών (και
την απουσία των Ρώσων). Η Τουρκία, δηλαδή, θα βάλει χέριστο φυσικό αέριο για να
δεχτεί ως αντάλλαγμα μια «λύση» που θα της δίνει τον έλεγχο της Κύπρου. Θα
πάρει δηλαδή τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο του νησιού. Αυτός είναι ο
αμερικανικός σχεδιασμός και είναι δυστυχώς πολλοί στην πλευρά μας που
συμφωνούν, επειδή δεν κάνουν σωστή ανάλυση των δυσμενών πολιτικών και
οικονομικών επιπτώσεων από μια τέτοια εξέλιξη.
Ο Μπάιντεν είπε επίσης ότι η Κύπρος θα γίνει ενεργειακό
κέντρο. Και πάλι πρέπει να διερωτηθούμε: ποιος θα ελέγχει αυτό το κέντρο;
Ενεργειακό κέντρο είναι μια αόριστη έκφραση που χρησιμοποιούν όλοι. Αν
καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω της λύσης που περιγράφεται στο κακό κοινό
ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου, τότε ποιος θα έχει τον έλεγχο της Κύπρου; Οι
Αμερικανοί ξέρουν ότι δεν θα τον έχει το συνομόσπονδο προτεκτοράτο με τις δύο
κυριαρχίες και τις δύο ιθαγένειες που η προωθούμενη «λύση» δημιουργεί και το
οποίο θα οδηγηθεί αμέσως σε αδιέξοδο, αλλά μια ισχυρή χώρα της περιοχής, η
Τουρκία, στην οποία θα ανατεθεί αυτός ο ρόλος από τους Αμερικανούς και η οποία
θα συγκυβερνά το προτεκτοράτο βάσει της «λύσης». Η πλευρά μας δεν κάνει τίποτα
για να αλλάξει αυτή η θέση των Αμερικανών, παρά τις ευνοϊκές νέες συνθήκες που
δημιούργησε η ανακάλυψη φυσικού αερίου και η δυνητική συνεργασία με το Ισραήλ.
Ακούσαμε επίσης την ίδια μέρα τον συμπαθή κυβερνητικό
εκπρόσωπο να παρουσιάζει με τις συνήθεις ωραιοποιήσεις την κακή πολιτική της
Κυβέρνησης στο Κυπριακό και να λέει ότι η Τουρκία πρέπει να λύσει το Κυπριακό
αν θέλει «να λάβει μέρος στις ενεργειακές συμμαχίες της περιοχής». Τι σημαίνει
«να λάβει μέρος»; Πώς αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση αυτή τη συμμετοχή της
Τουρκίας; Μόνο αν περνούν οι αγωγοί από αυτήν θα «λάβει μέρος» και όχι αν για
παράδειγμα αγοράζει φυσικό αέριο. Η λανθασμένη φιλοσοφία της Κυβέρνησης σχετικά
με την επιζητούμενη λύση έχει παγιδεύσει την πλευρά μας και έχει ακυρώσει τον
γεωστρατηγικό ρόλο που η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε να έχει. Η Κυβέρνηση μιλά
για τον αναβαθμισμένο ρόλο μας, αλλά ταυτόχρονα τον ακυρώνει με το κοινό
ανακοινωθέν και την εμπλοκή σε συνομιλίες πάνω σε λανθασμένη βάση που οδηγεί σε
λύση που θα καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία. Χωρίς Κυπριακή Δημοκρατία δεν
υπάρχει γεωστρατηγικός ρόλος. Φαίνεται όμως από τις δηλώσεις ότι η
Κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη από την πολιτική των Αμερικανών.
Ποιος λοιπόν θα είναι ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή;
Ξέρει κανείς ποια είναι η πραγματική στρατηγική της Κυβέρνησής μας σ' αυτό το
θέμα; Ο πρέσβης των ΗΠΑ, ο οποίος εξέφραζε τόσο καθαρά την ολέθρια πολιτική των
Αμερικανών στη Κύπρο, τώρα τελευταία σώπασε, για να αποκοιμηθούν οι πολίτες με
θριαμβολογίες για την επίσκεψη του χαμογελαστού Μπάιντεν, μια επίσκεψη που με
τη (χωρίς κανένα στόχο) συνάντηση Μπάιντεν - Έρογλου αναβάθμισε το ψευδοκράτος.
Η Κυβέρνηση όφειλε να αποτρέψει τη συνάντηση αυτή. Όμως η Κυβέρνηση δεν
διεκδικεί τίποτε πέρα από εύηχες δηλώσεις, γι' αυτό και δεν παίρνει τίποτα πέρα
από αυτές. Για χρόνια άλλωστε εμείς παίρνουμε δηλώσεις και οι Τούρκοι την
ουσία. Ο Μπάιντεν μάς αποκάλεσε επίσης «στρατηγικό εταίρο». Ξέρουν οι
Αμερικανοί να χειραγωγούν τους πολιτικούς μας. Ξέρουν ότι τους αρκούν τα
καλοπιάσματα και τα φιλικά κτυπήματα στη πλάτη. Ξέρουν με τέτοιες υπερβολικές
δηλώσεις τους δίνουν την ευκαιρία να καμαρώνουν στα ΜΜΕ. Και πάλι όμως πρέπει
να διερωτηθούμε: στρατηγικός εταίρος θα είναι η Κυπριακή Δημοκρατία ή το
θνησιγενές τουρκοβρετανικό προτεκτοράτο που θα δημιουργηθεί με τη «λύση» που
προωθούν και προπαγανδίζουν οι Αμερικανοί; Η ελληνοκυπριακή κοινότητα μπορεί να
έχει πρωταγωνιστικό ρόλο όσο υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία, θα έχει όμως ρόλο
επαίτη μετά την κακή λύση, όταν θα αναζητά προστάτη και κηδεμόνα.
(από την εφημερίδα "Φιλελεύθερος")