Οι τρεις αυτες χώρες ορίζουν τα σύνορα και ειναι οι παίκτες της
μεγάλης Ιρακινό -Συριακής
τραγωδίας η οποια χειροτερεύει και θα κρατήσει χρονια.
Κάθε μια απο αυτες τις Χώρες θέλει να αλλάξει τα σύνορα κατα τα
συμφέροντα της που ειναι αλληλοσυγκρουόμενα με προεξάρχουσα την Τουρκια.
Οι κυριως Σουνιτικες χώρες Τουρκια και Σαουδικη Αραβια θα
μπορουσαν να συνεργασθούν εναντίον του Σιιτικού Ιράν. Αυτο εγινε αδύνατο απο την στιγμή που τέθηκε
θεμα Σουνιτικής ηγεσιας.
Στην αρχή υπήρχε συνεργασία.
Με το υπολογιστικό μίσος του Ερντογαν για τον Ασσαντ και την επιθυμία
των Σαουδαραβων για αντίβαρο στο παζάρι τους με την Τεχερανη για την Ηγεμονία
του Περσικού Κολπου,οι
δυο Χώρες συνεργάστηκαν εναντίον του Ασσαντ,του
οποίου οι υποστηρικτές ήταν το Ιράν και η Ρωσια.
Γνωρίζουμε πλεον πως δημιουργήθηκε το Ισλαμικο Κρατος με κοινή
δράση Σαουδικης Αραβιας και Τουρκιας εναντίον του Αλαουιτη ,ουσιαστικά δηλαδη Σιιτη
Ασσαντ ,με την ανοχή
αν οχι την εμπλοκή των ΗΠΑ .
Ο Ασσαντ ομως αντιστέκεται σκληρά οπως δεν ανεμένετο απο τους σχεδιαστές
της ανατροπής του μεσα στα πλαίσια της Αραβικής "Άνοιξης". Πέραν της
πατροπαράδοτης αναλγησίας της οικογένειας Ασσαντ οταν υπερασπίζεται τα
συμφέροντα της,όλες
οι μειονότητες που αποτελούν το μωσαϊκό εθνοτήτων και θρησκειών της Συριας
θεωρούν τον Ασσαντ ως εγγυητή της υπαρξιακής τους αυτοτέλειας. Το κόμμα του Ασσαντ,το Μπααθ εχει βαθειες
ρίζες και τα μέλη του, που
είδαν τη συνέβη στους Μπααθιστες του Ιρακ μετα την ήττα τους, μάχονται λυσσαλέα.
Προσθέτοντας στην περιπλοκή,
το Ισλαμικο Κρατος αυτονομήθηκε απο τους Πάτρωνες του,γιγαντώθηκε και τρομάζει
την περιοχή και την Δυση με την βαρβαρότητα του.
Τίθεται θεμα τωρα χαλιναγώγησης του.
ΤΟΥΡΚΙΑ - ΣΑΟΥΔΙΚΗ
ΑΡΑΒΙΑ
Στο δύσκολο αυτο παιχνιδι εμφανίστηκε η επομενη εμπλοκή: Η Τουρκια επιθυμώντας να
ηγηθεί του Σουνιτικου Ισλάμ κατα την λογική του Νεοωθομανισμου της,ζήτησε να ηγηθεί του
συνασπισμού εναντίον του Ισλαμικου Κρατους αγνοώντας την Σαουδικη Αραβια που
ειναι ο μεχρι τωρα Ηθικός Ηγέτης του Σουνιτικου Ισλάμ ως θεματοφύλαξ των Ιερών
της Μεκκας και της Μεδινας.
Και οι δυο βεβαίως κρυβουν οτι ειναι δημιουργοί του Ισλαμικου
Κρατους και ελπίζουν οτι ,ηγούμενοι
του συνασπισμού εναντίον του ,θα
το κατευθύνουν κατα τα συμφέροντα τους.
Μόλις η Σαουδικη Αραβια συμφώνησε με τις ΗΠΑ να εκπαιδεύσει επι
του εδάφους της την μετριοπαθή Συριακή αντιπολίτευση της Συριας, η Τουρκια εζητησε απο τις
ΗΠΑ να εκπαιδεύσει και αυτή στρατιωτικά επι Τουρκικου εδάφους Συρους
αντιστασιακούς και ταυτόχρονα φιλοξενισε στην Κωνσταντινούπολη τον Συριακό
Εθνικό Συνασπισμό,εκλέγοντας
ετσι ως Πρωθυπουργό εν εξορία τον Αχμέντ Τομέ που ειναι ανεπιθύμητος στην
Σαουδικη Αραβια . Ετσι
ο έλεγχος του Συνασπισμού πέρασε στην Τουρκια.
Η κόντρα μεταξύ Τουρκιας και Σαουδικης Αραβιας εχει έπαθλο
την κυριαρχία επι του Σουνιτικου Ισλάμ.
Η Ηγεσία επι του Σουνιτικου Ισλάμ ανάγεται στην Θεολογική ερμηνεία του
πολιτικού συστήματος. Η
Τουρκια με το δημοκρατικό Ισλάμ που εφαρμόζει προτείνει στις σύγχρονες μάζες
των πιστών ενα Ισλάμ "
light", πολύ πιο εύκολο να
ακολουθηθεί απο τον βαρύ Ισλαμισμό της Σαουδικης Αραβιας ,τον Ουαχαμπιτισμο,με τις εκ της Σαριας
απαιτήσεις για αποφυγή του αλκοόλ και αλλων απολαύσεων, βάρβαρου ποινικού κώδικα,μπούργκας αντί μαντήλας
και καταπίεση του γυναικείου πληθυσμού .
Ο Ερντογαν προτείνει ταυτόχρονα Δημοκρατία και Ισλαμισμό ,που αν το εφάρμοζε ο Οίκος
των Σαουντ θα κατέρρεε την επομενη.
Ετσι εχει αναπτυχθεί ένας ψυχρός πόλεμος με το Σαουδαραβικο Ιερατείο να
κατακεραυνώνει την "έκλυτη" Τουρκια και τους
Τούρκους διανοούμενους να ειρωνεύονται τον Σαουδαραβικο οπισθοδρομισμό.
Το οικονομικο μοντέλο που προτείνει η Τουρκια εναι εντυπωσιακό
οσο και η δική της αναπτυξη επι Ερντογαν που επετευχθει με ενα μείγμα
οικονομικού φιλελευθερισμού και κρατικού παρεμβατισμού,ιδιάζον μεν ,αποδοτικό
δε.
Σε αντίθεση ,αυτο
που προτείνει η Σαουδικη Αραβια ειναι εκ πετρελαίου προερχόμενα χρήματα που δεν
συνοδεύονται απο τεχνογνωσία η επενδυτική ικανότητα,σε αντίθεση με την Τουρκια.
Το διαφοροποιημένο Τουρκικό οικονομικο μοντέλο που καλύπτει όλο
το φάσμα των παραγωγικών δυνατοτήτων ειναι πολύ πιο ελκυστικό στις
δυτικοτραφείς ελίτ και νεολαίες των χωρών του εξελιγμένου Ισλαμισμού απο
τον βαρύ Ουαχαμπιτισμο της Σαουδικης Αραβιας.
Ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ Τουρκιας και Σαουδικης Αραβιας εχει
εστιαστεί στην Αίγυπτο ,την
Συρια και το Ιρακ. Τα
συμφέροντα των ΗΠΑ ταυτίζονται πολύ περισσότερο με τα Σαουδαραβικά παρα με τα
Τουρκικά.
Στην Αίγυπτο το Σαουδαραβικο χρήμα και το Αμερικανικό
Πεντάγωνο εκτόπισαν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους που ήσαν οι
αγαπημένοι σύμμαχοι του Ερντογαν,τους
οποίους εκηρυξε και
εκτός νόμου η Σαουδαραβική Κυβερνηση. Στην Συρια διαγκωνίζονται για την Ηγεσία τού
εναντίον Ασσαντ κινήματος και στο Ιρακ ο καθένας ακολουθεί τους δικούς του
στόχους. Συνεργαζονται
βεβαίως στενά και οι δυο χωριστα με το Ισλαμικο Κρατος εναντίον του
οποίου εχουν συμπήξει συνασπισμό !
Το σχήμα θα ήταν σχιζοφρενικό οπουδήποτε αλλου αλλα εδω
ειναι η Μεση Ανατολη.
ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ -
ΙΡΑΝ
Το Ιραν εχει ενστάσεις και προς τις δυο χώρες. Οι διάφορες του ομως με
την Σαουδικη Αραβια ειναι πολύ σοβαρές και αφορούν την Ηγεμονία του
Περσικού Κολπου.
Η πρόσφατη ένταση ομως εχει σχεση με την επίθεση του Ισλαμικου
Κρατους στο Ιρακ η οποια στην πραγματικότητα ειναι ο πόλεμος της Σαουδικης
Αραβιας εναντίον του Ιραν δι'αντιπροσωπων
.
Ο Βασιλέας της Σαουδικης Αραβιας εξαπέλυσε τους Τζιχαντιστες του
Ισλαμικου Κρατους,εναντίον
της Κυβερνήσεως του προηγούμενου Πρωθυπουργού,
Νουρι Αλ Μαλίκι τον οποιο θεωρούσε εγκάθετο του Ιραν. Την ίδια στιγμή που
άρχιζε αυτή η επίθεση,άρχιζαν
αντίθετης κατεύθυνσης διπλωματικές επιθέσεις φιλίας μεταξύ Ιραν και Σαουδικης
Αραβιας δια ανταλλαγών επισκέψεων μεταξύ υψηλόβαθμων στελεχών των δυο χωρών
αλλα ταυτόχρονα στρατιωτικές επιδείξεις ισχύος με παρέλαση νέων κινεζικών
πυραύλων του Ριαντ που μπορούν να πλήξουν την Τεχερανη πιθανώς με πακιστανικές
πυρηνικές κεφαλές και Ιρανικά πολεμικά γυμνάσια.
Η ισορροπία δυνάμεων ήταν και ειναι σαφώς υπέρ του Ιραν.
Το Ιράν εχει πληθυσμό 80
εκατομμυρίων,ισχυρότατη
πολεμική μηχανή και ενα τεχνολογικό και επιστημονικό επίπεδο πολύ ανώτερο της
Σαουδικης Αραβιας πέραν του πυρηνικού του προγράμματος.
Η Σαουδικη Αραβια εχει ενα πληθυσμο 19 εκατομμυρίων,15-25%
του οποίου ειναι Σιιτες συγκεντρωμενοι κυριως στις ανατολικές
πετρελαϊκές περιοχές κοντά στο Κουβέϊτ .
Το σχεδόν μοναδικό προϊόν της χώρας ειναι το πετρέλαιο,όλη η υπόλοιπη παραγωγη
ειναι ουσιαστικά επιδοτούμενη και η λειτουργία της χώρας στηρίζεται σε πολλα
εκατομμύρια μεταναστών που ειναι απο ρακοσυλλέκτες έως Πανεπιστημιακοί
Καθηγητές.
Περαν του ελέγχου του Περσικού Κολπου δια των στενών του Χορμούζ
οπου το Ιραν κυριαρχεί ,η
στρατιωτική ισχύς του Ιραν μπορεί να συντρίψει την Σαουδικη Αραβια.
Απο τότε που οι ΗΠΑ αρχισαν την προσέγγιση του Ιραν,ο Σαουδαραβικος εφιάλτης
ειναι η επιστροφή στην Γεωπολιτική κατάσταση της εποχής του Σάχη οπου η
προνομιούχος σχεση ΗΠΑ - Ιραν
ανάγκαζε την Σαουδικη Αραβια να ειναι απολύτως υπάκουη στα κελεύσματα των
Αμερικανών και,οπως
σταδιακά μειώνεται η πετρελαϊκή της σημασία,η
χωρα να υποβιβασθεί και να ασημαντοιποιηθει με τραγικές για τους κατοίκους της
συνέπειες.
Ταυτόχρονα το Ιραν εχει και πολλα αλλα ατού ,οπως η πρόσφατη κατάληψη
της πρωτεύουσας της Υεμένης,Σαναα
,απο φιλίες προς το
Ιραν δυνάμεις που τωρα ελέγχουν την είσοδο της Ερυθράς Θάλασσας ,η Σιιτικη Χεζμπολά,ο σύμμαχος Ασσαντ,το Σιιτικό Μπαχρεϊν και η
ισχυρή μειονότητα Σιιτων εντος της Σαουδικης Αραβιας ,τα πρόσφατα σκιρτήματα της οποίας ανάγκασαν
το Σαουδαραβικο κράτος να καταδικάσει σε αποκεφαλισμό Σιιτη αντιφρονούντα
κληρικό ,Σαουδαραβικης
υπηκοότητος.
Η Σαουδικη Αραβια πιέζεται ισχυρά με αυξανόμενη ένταση απο το
Ιραν.
ΙΡΑΝ - ΤΟΥΡΚΙΑ
Δυο ειναι οι κύριες διαφορές μεταξύ των δυο Χωρών. Η θρησκευτική τους
διάφορα σε μια Τουρκια που εχει 15
εκατομμύρια Αλαουιτες δηλαδη θρησκευτικά προσκείμενους προς το Ιραν και
η Συρια. Ενώ το Ιραν
θα ήταν διατεθειμένο να κρατήσει σε χαμηλό επίπεδο την θρησκευτική αντιπαλότητα,οι εδαφικές βλέψεις της
Τουρκιας προς την Συρια ανεβάζουν πολύ το θερμόμετρο των σχέσεων.
Το Ιραν εχει σαφέστατα αντιληφθεί οτι πραγματικός στόχος της
Τουρκιας δεν ειναι ο πόλεμος εναντίον του Ισλαμικου Κρατους που μεχρι τωρα
ειναι ο αφανής εταίρος της Τουρκιας στην αντιμετώπιση του Κουρδικού προβλήματος
της,αλλα η διάλυση
της διακυβέρνησης Ασσαντ και Μπααθ στη Συρια και η απόκτηση Συριακών εδαφών και
πετρελαιοπηγών. Ταυτόχρονα
η Τουρκική επιθυμία ειναι η εξολόθρευση των Συρων Κούρδων που ειναι το φυτώριο
και θερμοκήπιο του ΡΚΚ. Το
έργο αυτο εκτελεί άριστα επι του παρόντος το Ισλαμικο Κρατος,το οποιο επιτιθέμενο
επισης στο Ιρακινό Κουρδισταν,το
αναγκάζει να ειναι εφεκτικό στις σχέσεις του με την Τουρκια.
Οι Ιρανοί εκφράζουν
την δυσαρέσκεια τους με διπλωματία αλλα και με απειλές και προσπαθούν να
συγκρατήσουν την Τουρκια στις βλέψεις της,ο
Ερντογαν ομως δεν εγκαταλείπει το όραμα του να γίνει ο Ηγέτης του
Σουνιτικου Χαλιφατου.
Οι Ιρανοί ελπίζουν οτι με την προσέγγιση των ΗΠΑ,η ολοκλήρωση της οποίας, μαζί με την οργή των ΗΠΑ
για το ασυνεργαστο των Τούρκων.θα
τους δώσει μια νεα βαρύνουσα θέση στη Μεση Ανατολη,θα επισκιάσουν ετσι τις Τουρκικές απόπειρες
περιφερειακού ηγεμονισμού. Η
αναδυόμενη δύναμη της περιοχής ειναι αδιαμφισβήτητα το Ιραν.
ΕΝΑ ΒΙΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ
Οπως προκύπτει απο τα ανωτέρω,δεν
υπάρχει πουθενά σημείο ισορροπίας και συνεννόησης μεταξύ των κρατών της
περιοχής.
Στη διαδρομή αυτής της αιματοχυσίας που θα ειναι μακρά ,όλη η Μεση Ανατολη
βαλκανοποιειται σταδιακά με διάσπαση και θρυμματισμό των υπαρχόντων κρατών σε
μικρότερα με μοναδικό κριτήριο συνοχής το θρησκευτικό - εθνοτικό.
Στο ομιχλώδες και γεμάτο θανατηφόρες παγίδες πολιτικό ναρκοπέδιο
της Μέσης Ανατολής ,οπου
για παράδειγμα το 60% των
βομβιστικών επιθέσεων στο Ιρακ ειναι Σαουδαραβικής προέλευσης, τίποτε δεν ειναι αυτο που
φαινεται,ο χθεσινός
φίλος ειναι ο σημερινός εχθρός και ο αυριανός σύμμαχος,οι όρκοι συμμαχίας δε ακολουθούνται απο
προδοσίες και ανατροπές.
Μεσα σε αυτο το τοπίο της απόλυτης αστάθειας οι ΗΠΑ
προσδοκούν οτι θα ειναι ο ρυθμιστής.
Οι τοπικές δυνάμεις ειναι πολύ ισχυρές για να συμβεί εύκολα αυτο. Το Ισλαμικο Κρατος,απο ελεγχόμενο εργαλείο ,αυτονομειται ασκώντας την
δύναμη του ως νέος Φρανκενστάιν και σε λιγο και εναντίον των δημιουργών του.
Οι ΗΠΑ κάποια στιγμή θα πρεπει να αποφασίσουν με ποιον θα
συμμαχισουν.
Αυτο ομως ειναι βεβαιο οτι θα τους εμπλέξει σε νέο πόλεμο που θα
τους φθείρει ηθικά οπως ο πόλεμος του Βιετνάμ και θα τους στοιχίσει οικονομικά
οπως οι δυο πόλεμοι του Κολπου.
Και η Ευρωπη παρακολουθεί αυτο το ηφαίστειο απαθής .
www.kassandros.gr