Η ψυχρή λογική των αριθμών προσδίδει ανατριχιαστικές διαστάσεις, τόσο για το μέγεθος του προβλήματος της μετανάστευσης από τους υπερχρεωμένους του ευρωπαϊκού Νότου, όσο και για τα οφέλη της Γερμανίας. Στη Γερμανία πήγαν από την Ισπανία το 2012, 29.000 άνθρωποι, 45% περισσότεροι σε σχέση με το 2011, από την Ελλάδα 34.000, μια αύξηση της τάξης του 43%, που μεταφράζεται σε 10.000 περισσότερους μετανάστες (2011: 24.000)

Η ψυχρή λογική των αριθμών προσδίδει ανατριχιαστικές διαστάσεις, τόσο για το μέγεθος του προβλήματος της μετανάστευσης από τους υπερχρεωμένους του ευρωπαϊκού Νότου, όσο και για τα οφέλη της Γερμανίας.

Στη Γερμανία πήγαν από την Ισπανία το 2012, 29.000 άνθρωποι, 45% περισσότεροι σε σχέση με το 2011, από την Ελλάδα 34.000, μια αύξηση της τάξης του 43%, που μεταφράζεται σε 10.000 περισσότερους μετανάστες (2011: 24.000), ίδια ποσοστιαία αύξηση παρουσιάζει και ο αριθμός των νέων μεταναστών από την Πορτογαλία, ενώ 42.000 άνθρωποι ήρθαν από την Ιταλία (+40%).

Αν το καλοσκεφτούμε, οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου βρίσκονται αντιμέτωπες με μία ιδιότυπη ανθρωπιστική κρίση, η οποία μπορεί να ερμηνευτεί με όρους ανάλογους με εκείνους του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, όπου τα ελλείμματα των τρεχουσών συναλλαγών των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, ήταν τα πλεονάσματα των χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά και κυρίως της Γερμανίας.

Η διαφορά είναι, ότι ενώ στη μία περίπτωση μιλάμε για ευρώ, στην άλλη το μέτρο είναι ανθρώπινες ψυχές και μάλιστα νέες. Και αν στην περίπτωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών κάποια στιγμή το έλλειμμα μπορεί να ισοσκελιστεί, στην περίπτωση των ανθρώπων θα παραμείνει για δεκαετίες ολόκληρες σε βάρος των υπερχρεωμένων, με ό,τι αυτό σημαίνει τόσο για τις κοινωνίες, όσο και για την αναπτυξιακή τους προσπάθεια.

Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που οι επίσημες στατιστικές είτε είναι ανύπαρκτες είτε νεφελώδεις. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, όπου περισσότεροι από ένας στους δύο νέους είναι άνεργοι, η απάντηση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής πως δεν διαθέτει στοιχεία για τις ροές μετανάστευσης των Ελλήνων πολιτών στο εξωτερικό, είναι ενδεικτική της στάσης της ελληνικής πολιτείας.

Η καταγραφή εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γίνεται μερικώς με στοιχεία όπως αυτά της Στατιστικής Υπηρεσίας της Γερμανίας, που αναφέρουν πως το 2013, 29.130 Έλληνες εγγράφηκαν στο μητρώο αλλοδαπών της χώρας. Από αυτούς, οι 16.252 ήταν μεταξύ 20 και 45 ετών. Στοιχεία για τη φυγή των Ελλήνων επιστημόνων συγκεντρώνουν επαγγελματικοί σύλλογοι, όπως ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, σύμφωνα με τον οποίο σχεδόν 6.000 γιατροί μετανάστευσαν από το 2009 έως και το 2013. H ίδια ανοδική πορεία καταγράφεται και το α΄ εξάμηνο του 2014, καθώς ήδη έχουν εκδοθεί μόνο από τον Iατρικό Σύλλογο Aθηνών 830 πιστοποιητικά για το εξωτερικό. Φυσικά όλοι αυτοί δεν κατέληξαν στη Γερμανία, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς παρέχει τις υπηρεσίες του στη χώρα της κυρίας Μέρκελ.

Στην Πορτογαλία, οι νέοι μεταξύ 20 και 40 ετών που εγκατέλειψαν τη χώρα από το 2010, μόνιμα ή προσωρινά, είναι τόσοι όσος ο πληθυσμός της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της, του Πόρτο. Κάθε χρόνο, 100.000 ειδικευμένοι επαγγελματίες αφήνουν την Πορτογαλία, ανταποκρινόμενοι στην έκκληση του πρωθυπουργού Pedro Passos Coelho προς τους ανέργους της χώρας του, να μετακομίσουν στο εξωτερικό.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στα τέλη του 2013 από το Ανώτατο Συμβούλιο Επιστημονικών Ερευνών (CSIC), αναφέρει πως «είναι πιο πιθανό ότι συνολικά ο αριθμός των Ισπανών μεταναστών, αγγίζει τους 700.000 μεταξύ 2008 και 2012, από τους 225.000 που εκτιμάται από επίσημες πηγές».

Στην περίπτωση της Ιταλίας, σύμφωνα με στοιχεία του Aire, του μητρώου Ιταλών πολιτών που ζουν στο εξωτερικό, καταγράφηκαν 94.000 Ιταλοί μετανάστες το 2013 – μια αύξηση της τάξης του 19,2% σε σύγκριση με το 2012. Οι μισοί από αυτούς είναι νέοι, με ηλικία κάτω των 40 ετών.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr / euro2day.gr