Είναι καθήκον των βουλευτών να συμβάλουν στην αποκατάσταση
του διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας, υποστηρίζει ο Knut
Fleckenstein, λέγοντας ότι ήταν «σοβαρό λάθος» να εμποδιστεί η είσοδος
του Προέδρου της Ρωσικής Κρατικής Δούμα από την Φινλανδία.
Ο Knut Fleckenstein
είναι αντιπρόεδρος των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μίλησε στο Σαράντη Μιχαλόπουλο για την
EurActiv
.
gr
.
40 χρόνια μετά την υπογραφή της τελικής πράξης του Ελσίνκι, θεωρείτε είναι ώρα για εορτασμούς;
Η διαδικασία του Ελσίνκι μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών χωρών, των ΗΠΑ,
του Καναδά και της Σοβιετικής Ένωσης, συνέβαλε στην αντικατάσταση των
εντάσεων μεταξύ Ανατολής και Δύσης με την ηρεμία. Δημιούργησε, επίσης,
την εμπιστοσύνη, υποστήριξε την αλλαγή και προώθησε την ειρήνη, την
ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ευρώπη. Αυτό επέτρεψε την ανάπτυξη της
δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τελικά, είναι επίσης χάρη στη διαδικασία του Ελσίνκι που οργανώσεις
όπως η «Αλληλεγγύη της Πολωνίας» (συνδικάτο) μπόρεσε να αναπτυχθεί.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι η διαδικασία του Ελσίνκι συνέβαλε στην
πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος. Και όμως σήμερα δεν είναι καμία ώρα
για γιορτές. Σαράντα χρόνια μετά την υπογραφή της Τελικής Πράξης του
Ελσίνκι στις 1 Αυγούστου του 1975 η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια
νέα κρίση ασφάλειας.
Τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις μεταξύ της Δύσης και της
Ρωσίας έχουν φτάσει σε σοβαρό αδιέξοδο. Κατά την άποψή σας, τι πήγε
στραβά; Πιστεύετε ότι ο ΟΑΣΕ θα πρέπει να επανεξετάσει το ρόλο του;
Ναι, πράγματι, οι σχέσεις με τη Ρωσία έχουν ίσως φθάσει σε νέο χαμηλό
ιστορικό ρεκόρ. Αυτό προκλήθηκε από την κατάσταση στην Ουκρανία. Με την
προσάρτηση της Κριμαίας, η Ρωσία έχει καταλάβει αποτελεσματικά μέρος
ενός άλλου ευρωπαϊκού κράτους. Πυροδοτήθηκε επίσης και από την
στρατιωτική σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία. Μπορούμε να καταδικάσουμε
μόνο την προσάρτηση της Ρωσίας της Κριμαίας, καθώς και τις προσπάθειές
της για την αποσταθεροποίηση της Ανατολικής Ουκρανίας. Το ίδιο ισχύει
και για ό, τι συνέβη στη Γεωργία τον Αύγουστο του 2008.
Οι ενέργειες της Ρωσίας έχουν υπονομεύσει σοβαρά το διεθνές κύρος της
καθώς και την αξιοπιστία που απέκτησε απέναντι στους Ευρωπαίους
εταίρους της. Η απώλεια της εμπιστοσύνης είναι σίγουρα το μεγαλύτερο
εμπόδιο για την αποκατάσταση των εποικοδομητικών σχέσεων με τη Ρωσία
στην Ευρώπη. Ως εκ τούτου, είναι πλέον καιρός για την οικοδόμηση
εμπιστοσύνης.
Ο ΟΑΣΕ θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν ιδιαίτερο ρόλο σε αυτή τη
δύσκολη κατάσταση, καθώς είναι ο μοναδικός ευρωπαϊκός οργανισμός στον
οποίο όλα τα μέρη που συμμετέχουν στη σημερινή σύγκρουση στην Ουκρανία
εκπροσωπούνται ισότιμα. Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε καλύτερη
χρήση του ΟΑΣΕ κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο ΟΑΣΕ θα ήταν το
κατάλληλο φόρουμ για συζήτηση σε μεγαλύτερο βάθος σε όλα τα κοινά
ζητήματα που σχετίζονται με την ευρωπαϊκή γειτονιά, συμπεριλαμβανομένης
και της πρωτοβουλίας της ΕΕ για την υποστήριξη της ασφάλειας, της
σταθερότητας και της ευημερίας για τους ανατολικούς γείτονές της, οι
οποίοι παρεμπιπτόντως, είναι ταυτόχρονα οι δυτικοί γείτονες της Ρωσίας.
Τι προτείνουν οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές για την «αναβίωση» των συμφωνιών της Ελσίνκι;
Οι σοσιαλιστές του ΕΚ προτείνουν την ανανέωση της διαδικασίας του
Ελσίνκι. Πρέπει να επαναφέρουμε όλους τους εταίρους ώστε να συζητήσουν
από κοινού τον τρόπο που θα λυθούν με τον βέλτιστο τρόπο παρόμοιες
καταστάσεις στο μέλλον.
Καταρχήν, χάρη στον ΟΑΣΕ, έχουμε τα απαραίτητα εργαλεία αλλά δεν τα έχουμε χρησιμοποιήσει επαρκώς.
Η Φινλανδία πρόσφατα δεν επέτρεψε την είσοδο στη χώρα στον
Πρόεδρο της Ρωσικής Κρατικής Δούμα, Sergei Naryshkin, στο πλαίσιο
συνάντησης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ, λόγω της εγγραφής
του στον κατάλογο κυρώσεων της ΕΕ. Το γεγονός αυτό προκάλεσε έντονες
αντιδράσεις στη Μόσχα. Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με τέτοιες
κινήσεις;
Είμαι πεπεισμένος ότι ήταν ένα σοβαρό λάθος που ο Πρόεδρος της
Ρωσικής Κρατικής Δούμα δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στη συνεδρίαση της
Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ στο Ελσίνκι. Σε γενικές γραμμές,
πιστεύω ότι είναι αντιπαραγωγικό να συμπεριλαμβάνονται βουλευτές στους
καταλόγους των κυρώσεων. Σε αυτούς τους καιρούς της κρίσης χρειαζόμαστε
περισσότερο και όχι λιγότερο διάλογο.
Ο κοινοβουλευτικός διάλογος είναι ένα σημαντικό μέρος αυτού. Είναι
καθήκον των βουλευτών να συμβάλουν στη συζήτηση και τον διάλογο. Δεν
έχει σημασία αν ο συνομιλητής στον διάλογο συμφωνεί με τη γνώμη σας ή
όχι. Αντίθετα, η ισχύς της επιχειρηματολογίας του ατόμου αναπτύσσεται
πλήρως όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια διαφορετική άποψη. Αυτή
είναι η δύναμη του πολιτισμού μας, του δημοκρατικού διαλόγου, που δεν
πρέπει να υποτιμούμε.
Ως εκ τούτου, καλώ τόσο την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και τη Ρωσία να
αφαιρέσουν από τους καταλόγους των κυρώσεων όσους είναι μέλη των
κοινοβουλίων, είτε πρόκειται για τη ρωσική Ομοσπονδιακή Συνέλευση, το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή τα εθνικά κοινοβούλια.
Ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν αντιταχθεί στις
κυρώσεις κατά της Μόσχας. Αυτό σημαίνει ότι η προσέγγιση «διαίρει και
βασίλευε» της Ρωσίας είναι πετυχημένη;
Στην πραγματικότητα, οι κυβερνήσεις της ΕΕ ήταν ενωμένοι στην
απάντησή τους μέχρι τώρα. Αλλά η πολιτική κυρώσεων της ΕΕ κατά της
Ρωσίας είχε ένα σοβαρό ελάττωμα από την αρχή: περιελάμβανε βουλευτές στη
λίστα κυρώσεων.
Ωστόσο, ήταν σωστή η απόφαση να συμφωνήσουν σχετικά με τις
οικονομικές κυρώσεις, ακόμη και αν επηρεάζουν επίσης τις επιχειρήσεις
της ΕΕ. Είναι το κατάλληλο μέσο όσο εμείς στην ΕΕ συμφωνούμε ότι δεν
μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση σε κάθε περίπτωση. Εάν η συναίνεση
αυτή εξαφανιστεί, τότε, φοβάμαι, θα πρέπει επίσης να ανοίξει εκ νέου το
θέμα των οικονομικών κυρώσεων. Αλλά όσο είμαστε αντίθετοι με την
παράδοση των όπλων, πρέπει να τηρούμε τις κυρώσεις.
Η καλύτερη επιλογή, ωστόσο, θα ήταν η άμεση και πλήρης εφαρμογή των
συμφωνιών Μινσκ από όλες τις πλευρές, ώστε να είναι σε θέση να
αφαιρεθούν αυτές οι κυρώσεις.