Το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική δεν διευκολύνει την εξόρυξη
πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως ονειρεύονται η Ρωσία και οι
μεγαλύτερες ενεργειακές εταιρείες του κόσμου την τελευταία δεκαετία. Οι
τεκτονικές αλλαγές στην παγκόσμια ενεργειακή οικονομία, οι σφοδρές
αντιδράσεις από το περιβαλλοντικό κίνημα και τα πρακτικά προβλήματα
έχουν μετριάσει τα κύματα ενθουσιασμού, που πριν από λίγα χρόνια
έδειχναν να μην γνωρίζουν σύνορα. Υστερα από χρόνια καθυστερήσεων, η
Shell προχωρά τώρα σε διερευνητικές εξορύξεις στα ταραγμένα νερά της
Θάλασσας Τσούκτσι, στον Αρκτικό Ωκεανό, σε μία αποστολή που
παρακολουθείται από την πετρελαϊκή βιομηχανία ως το καθοριστικό τεστ για
τη βιωσιμότητα των εξορύξεων στην Αρκτική. Η Shell έχει ήδη ξοδέψει 7
δισ. δολάρια για μια αποστολή που αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με
αυτά της αποτυχημένης αποστολής προ τριετίας: έντονες διαμαρτυρίες, κακό
καιρό και ατυχήματα.
Σε όλον τον Αρκτικό Ωκεανό, από τη Ρωσία ώς τη Νορβηγία και τον
Καναδά, οι εξορύξεις έχουν αποδειχθεί απογοητευτικές. Η Cairn Energy
έκανε οκτώ διερευνητικές εξορύξεις στα ανοικτά της Γροιλανδίας το
2011-2012, τις οποίες εγκατέλειψε. Πέρυσι τον Δεκέμβριο, η Chevron
εγκατέλειψε την εξόρυξη στη Θάλασσα Μπόφορτ, ενώ τον Ιούνιο το ίδιο
έκανε και η κοινοπραξία ExxonMobil-BP.
Τα δε σχέδια της Ρωσίας για κατασκευή εγκαταστάσεων υγροποίησης
φυσικού αερίου στη Θάλασσα Μπάρεντς, με εκτιμώμενο κόστος 20 δισ.
δολάρια, έχουν προσκρούσει στη σκληρή πραγματικότητα της Αρκτικής.
Τόσο η νορβηγική Statoil όσο και η γαλλική Total αποσύρθηκαν από την κοινοπραξία.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")