Σχόλιο

Μια Βαθιά Αντιλαϊκή Απόφαση

Παρ, 15 Φεβρουαρίου 2019 - 10:33

Αναθεώρηση άρθρου 16 του Συντάγματος, τέλος. Το κυβερνών κόμμα, με «παρδαλή» πλειοψηφία, αποφάσισε πως, για άλλα δέκα χρόνια, η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη όπου ο πολίτης δεν θα έχει δικαίωμα επιλογής στην ανώτατη εκπαίδευση μέσα στη χώρα του. Το δικαίωμα αυτό θα συνεχίσει να το ασκεί εκτός Ελλάδος. Για άλλα δέκα χρόνια, οι νέοι θα σπουδάζουν στις γειτονικές χώρες, η προσέλκυση ξένων φοιτητών στην Ελλάδα θα είναι ανέκδοτο, λαμπροί επιστήμονές μας θα συνεχίζουν να διδάσκουν σε ξένα ΑΕΙ, τα κάθε λογής κολέγια θα αναγνωρίζουν, ελέω Ε.Ε., επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά δεν θα διακινδυνεύουν επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία. Το δημόσιο πανεπιστήμιο (περήφανο για τις εξαιρέσεις του) θα ασφυκτιά κάτω από τον αποπνικτικό έλεγχο και τον σχεδιασμό του κράτους, χωρίς δικαίωμα ανάπτυξης, συνεργασιών και ισότιμης συμμετοχής στον διεθνή ανταγωνισμό. Η αντίδραση της κυβέρνησης στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, παρέα με τη Χρυσή Αυγή, δείχνει το αναχρονιστικό και, εντέλει, βαθύτατα αντιλαϊκό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ οι πλούσιοι έχουν τη δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, η κυβέρνηση αρνείται τον εκσυγχρονισμό και την άμιλλα μεταξύ των δημόσιων ΑΕΙ και, ταυτόχρονα, τη δυνατότητα να δημιουργηθούν μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, που θα δώσουν την ευκαιρία στα παιδιά, κυρίως των οικονομικά ασθενεστέρων, σε μια υψηλού επιπέδου ανώτατη εκπαίδευση. Η χώρα χάνει ακόμα μία ευκαιρία, ενώ ο κόσμος ζει στους ρυθμούς της ψηφιακής εποχής.

Διλήμματα και Προβληματισμοί στην Πορεία προς την Ενεργειακή Μετάβαση

Πεμ, 7 Φεβρουαρίου 2019 - 12:42

Τόσο η ανάγκη για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου όσο η εδώ και πολλά χρόνια συντελούμενη στροφή των προηγμένων οικονομιών του πλανήτη προς το φυσικό αέριο και την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), για ανεξάρτητους με την Κλιματική Αλλαγή λόγους, συνιστούν το υπόβαθρο πάνω στο οποίο επιχειρείται σήμερα η «ενεργειακή μετάβαση». Μία μετάβαση του ενεργειακού συστήματος, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, που αποβλέπει σε βάθος χρόνου στην απανθρακοποίησή του σε επίπεδο παραγωγής και χρήσης, με απώτερο στόχο σε 30 με 50 χρόνια από σήμερα να έχει επέλθει ένας ριζικός μετασχηματισμός στην δομή και λειτουργία του. Ένας μετασχηματισμός που προβλέπει: (α) την δραματική μείωση ή και πλήρη εξάλειψη του μεριδίου του άνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή και στην βιομηχανία, με την παράλληλη καθιέρωση του φυσικού αερίου ως καύσιμου επιλογής που αντικαθιστά τον άνθρακα, (β) την μείωση ή και πλήρη εξάλειψη του πετρελαίου ως βασικού καυσίμου στις μεταφορές, όπου αντικαθίσταται σταδιακά με την αεριοκίνηση και ηλεκτροκίνηση, (γ) την πλήρη εξάλειψη του πετρελαίου στην ηλεκτροπαραγωγή (με την Ελλάδα να είναι μία από τις λίγες χώρες που χρησιμοποιούν σήμερα πετρέλαιο για ηλεκτροπαραγωγή στα μη διασυνδεδεμένα νησιά), αλλά και στην θέρμανση εσωτερικών χώρων και (δ) την συνεχή βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας σε όλα τα επίπεδα, όπως στον οικιακό και εμπορικό τομέα, στην βιομηχανία και στις μεταφορές.

Διάλογος Κορυφής Χωρίς Ομως Ουσία

Τετ, 6 Φεβρουαρίου 2019 - 11:37

Η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία, η πρώτη μετά από 11 χρόνια, δεν φαίνεται να έχει άμεσα και απτά αποτελέσματα, ως προς τα προβλήματα που ταλανίζουν εδώ και χρόνια τις σχέσεις των δύο χωρών. Πέρα από τις δημόσιες φιλοφρονήσεις από τις δηλώσεις των δύο ηγετών ήταν σαφές ότι δεν γεφυρώθηκαν οι διαφορές στα θέματα αιχμής. Μπορεί να μην είχαμε τις δημόσιες διαφωνίες που παρουσιάστηκαν κατά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 2017. Όμως ήταν εμφανής η επιμονή του τούρκου ηγέτη στο θέμα των 8 στρατιωτικών, καθώς δεν δίστασε να προχωρήσει στην επικήρυξη τους την ημέρα που ο έλληνας πρωθυπουργός έφτανε στην Άγκυρα. Εξίσου σαφής ήταν και η αναφορά του στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, ενώ στο πολυσυζητημένο θέμα της θεολογικής σχολής της Χάλκης δεν φαίνεται να υπήρξε η παραμικρή πρόοδος, καθώς συνδέθηκε με το γνωστό θέμα των μουφτήδων. Είναι εμφανές ότι αυτή την ώρα, όπως επεσήμανε και ο κ. Τσίπρας, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για σημαντικά βήματα βελτίωσης στις σχέσεις των δύο χωρών. Είναι ενδεικτικό ότι ο έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι ο διάλογος αποσκοπεί στο να μπουν τα θεμέλια για μια πιο συστηματική επαφή, καθώς δεν μπορεί να «χτιστεί τώρα κάτι παραπάνω».

«Εις την Πόλιν...»

Δευ, 4 Φεβρουαρίου 2019 - 09:48

Συνάντηση αναμένεται να έχει στην Κωνσταντινούπολη, την Τρίτη, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και ερεθισμός αρχίζει να διαπερνά την εσωτερική πολιτική σκηνή. Δεν είναι παράδοξο, εάν ληφθεί υπ’ όψιν το κλίμα που δεσπόζει στην Αθήνα. Μόνο που η Ελλάς, σε αντίθεση με κάποιες άλλες χώρες στη Βόρεια Ευρώπη, δεν είναι δυνατόν να αναθέσει την πορεία των εξωτερικών της σχέσεων σε έναν αυτόματο πιλότο. Αυτά συμβαίνουν στη Δανία ή και στην Ολλανδία, αλλά όχι παρ’ ημίν. Διότι, παρά τις «σταθεροποιητικές» πρωτοβουλίες του ΝΑΤΟ ή της Ε.Ε., η κατάσταση στη Βαλκανική παραμένει ρευστή. Και μόνον από την άποψη ότι το αλβανικό στοιχείο δεν έχει επιτύχει την «ολοκλήρωσή» του, όπως συνέβη με τις αποσχισθείσες Δημοκρατίες της διαλυθείσης Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας.

Σχεδιασμό για την Ενέργεια και το Κλίμα Αποκτήσαμε. Ενεργειακή Πολιτική Εχουμε;

Δευ, 28 Ιανουαρίου 2019 - 10:37

Μπορεί ο τίτλος του σημερινού Σχολίου να ακούγεται οξύμωρος, όμως πιστεύουμε ότι απηχεί σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα. Γιατί πράγματι με την ολοκλήρωση -μετά μια περίοδο δημόσιας διαβούλευσης- και κατάθεση πριν δυο ημέρες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), η Ελλάδα απόκτησε μεν ένα είδος μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού, πλην όμως αυτός δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας εθνικής ενεργειακής πολιτικής. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι η σχεδίαση και συγγραφή του ΕΣΕΚ στηρίχθηκε απόλυτα σε προδιαγραφές οι οποίες αποφασίστηκαν και προετοιμάστηκαν στις Βρυξέλλες και ισχύουν για όλες τις χώρες ανεξαρτήτως (δίδοντας μια υπέρμετρη έμφαση στη μείωση των εκπομπών ρύπων και στην προώθηση των ΑΠΕ) και αγνοώντας επιδεικτικά τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας. Στην περίπτωση της Ελλάδας και ενώ είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), οι οποίοι εισάγονται κατά 99% ,καλύπτουν σήμερα το 67% της τελικής ενεργειακής κατανάλωσης, δε λαμβάνονται σχεδόν καθόλου υπόψη στο ΕΣΕΚ από την άποψη της διαχείρισής των κατά τα επόμενα χρόνια, καθώς θα επιχειρείται η μείωση του μεριδίου τους (κυρίως του πετρελαίου) στο ενεργειακό ισοζύγιο. Και αυτό γιατί το ΕΣΕΚ ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου (στόχος για μείωση 37% μέχρι το 2030), την αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο σε 32% από το σημερινό 16%, την εξοικονόμηση της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης κατά 33% και παράλληλα την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας.

Ο Εξ Ανατολών Κίνδυνος Απείρως Σοβαρότερος: Απαιτείται Νέα Στρατηγική για την Αντιμετώπισή του

Τρι, 22 Ιανουαρίου 2019 - 11:30

Μπορεί αυτή την περίοδο η επικαιρότητα να μονοπωλείται σχεδόν αποκλειστικά από την επικείμενη ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, όμως η μεγάλη και πολύ πραγματική απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας εξακολουθεί να προέρχεται εξ ανατολών. Και ναι μεν το Μακεδονικό ζήτημα αναφέρεται και αυτό σε εδαφικές απειλές, λόγω του αποδεδειγμένου αλυτρωτισμού των Σκοπίων, πλην όμως ο ατυχής χειρισμός του από τη σημερινή κυβέρνηση μάλλον το ανήγαγε ως θέμα έσχατης εσωτερικής πόλωσης και πολιτικής αντιπαράθεσης παρά ως την πολυπόθητη γέφυρα για μια δίκαιη και συναινετική λύση μεταξύ της Ελλάδος και του βορείου γείτονά της. Έτσι, κινδυνεύουμε σήμερα να βρεθούμε με μια κολοβή συμφωνία που ναι μεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις του διεθνούς παράγοντα, αλλά έχει οδηγήσει τη χώρα σε έναν αχρείαστο και βαθύ εσωτερικό διχασμό, ενώ η εφαρμογή της στην πράξη είναι βέβαιο ότι θα έχει δυσκολίες, κινδύνους και εμπλοκές σ’ ένα διεθνές περιβάλλον πρωτοφανούς ρευστότητας. Τούτων λεχθέντων και της συμφωνίας των Πρεσπών να έχει δρομολογηθεί πλέον για ψήφιση στη Βουλή, όπου εκτιμάται ότι θα περάσει με οριακή πλειοψηφία, η προσοχή μας θα πρέπει να στραφεί προς ανατολάς και τους κινδύνους που υποθάλπει η ακατάσχετη ρητορική του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν εις βάρος της χώρας μας και το νεοοθωμανικό δόγμα που πρεσβεύει. Παρά την εντυπωσιακή βελτίωση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών τα τελευταία χρόνια -με το ενεργειακό να ευρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της βελτίωσης- την αμυντική συνεργασία τους στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και τα διάφορα σύμφωνα φιλίας που έχουν κατά καιρούς υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών, η Άγκυρα δεν χάνει ευκαιρία να προκαλεί την Ελλάδα στο Αιγαίο πότε μέσω της συστηματικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων για έρευνες υδρογονανθράκων εντός της ΑΟΖ -που όμως δεν έχουμε προκηρύξει, πολλώ μάλλον οριοθετήσει- αλλά και των χωρικών μας υδάτων και άλλοτε με ωμές εδαφικές διεκδικήσεις μέσω της θεωρίας των γκρίζων ζωνών (βλ. Ίμια και άλυσο νήσων και βραχονησίδων στο Ανατολικό Αιγαίο).

Η Κρίση του Ενεργειακού μας Συστήματος και οι «Αποδιοπομπαίοι Τράγοι»

Τετ, 16 Ιανουαρίου 2019 - 13:16

Όπως επισημάναμε σε ένα αρκετά τεκμηριωμένο άρθρο μας την περασμένη Δευτέρα (βλ. εδώ), το ενεργειακό σύστημα της χώρας τις τελευταίες ημέρες υπέστη μια σκληρή δοκιμασία και έφθασε στα όριά του. Όμως, δεν κατέρρευσε οδηγώντας την χώρα σε black out και άλλες ανεπιθύμητες καταστάσεις και κατά τα φαινόμενα δεν πρόκειται να καταρρεύσει. Αφενός μεν διότι η ζήτηση διαμορφώνεται σε διαχειρίσιμα επίπεδα (λέγε με οικονομική δυσπραγία, κρίση ή ό,τι άλλο θέλετε) και αφετέρου γιατί το ενεργειακό σύστημα διαθέτει ένα μικρό, αλλά πολύ διακριτό περιθώριο ασφάλειας τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή, όσο και στο φυσικό αέριο. Η μεν ηλεκτροπαραγωγή, μετά από επενδύσεις πολλών ετών σε νέες θερμικές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες από ΔΕΗ και ιδιώτες παραγωγούς, αλλά και την μεγάλη διείσδυση των ΑΠΕ στο ηλεκτροπαραγωγικό μείγμα της χώρας, έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά, βελτιώνοντας εντυπωσιακά το βαθμό ασφάλειας του όλου συστήματος. Στο δε φυσικό αέριο υπάρχει και εδώ σχετική διαφοροποίηση στην προμήθεια, αφού εισάγουμε αέριο από τρεις διαφορετικές πύλες, ενώ παράλληλα έχει αυξηθεί και η αποθηκευτική δυνατότητα του τερματικού σταθμού LNG της Ρεβυθούσας με την προσθήκη της τρίτης δεξαμενής και τη διεύρυνση του καταλόγου των προμηθευτών.

Η Μέρκελ και ο Μακρύς Ελληνικός Χειμώνας

Σαβ, 12 Ιανουαρίου 2019 - 15:47

Το 2010, με την Ελλάδα να απειλείται με χρεοκοπία, η Αγκελα Μέρκελ αποφάσισε –με σημαντική καθυστέρηση, που είχε μεγάλο κόστος– να συμβάλει στη διάσωση της χώρας. Ηταν μία πολιτικά δύσκολη απόφαση: οι Γερμανοί ψηφοφόροι είχαν πειστεί να αποδεχθούν την αντικατάσταση του μάρκου με το ευρώ με την υπόσχεση ότι κάθε χώρα-μέλος της ΟΝΕ θα ήταν υπεύθυνη για τα χρέη της (το περίφημο no bailout clause της Συνθήκης του Μάαστριχτ). Ηταν λοιπόν εξόχως ενοχλητικό για την καγκελάριο το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, το αδελφό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αντιτάχθηκε και καταψήφισε το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης. Ως αποτέλεσμα, οι σχέσεις της Μέρκελ με τον Αντώνη Σαμαρά παρέμειναν ψυχρές, τουλάχιστον μέχρι να αναλάβει την πρωθυπουργία και να προσαρμοστεί στις επιταγές του δεύτερου προγράμματος διάσωσης. Ακόμα και μετά την εκλογή του, το καλοκαίρι του 2012, η καγκελάριος σκεφτόταν σοβαρά το ενδεχόμενο να λύσει το ελληνικό ζήτημα διά της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Πού Πας Καραβάκι με Τέτοιο Καιρό;

Δευ, 7 Ιανουαρίου 2019 - 03:05

Η Ελλάδα άφησε πίσω της το τελευταίο πρόγραμμα στήριξης και με αυτό, μία παρατεταμένη περίοδο κρίσης, αβεβαιότητας και χαμηλών προσδοκιών. «Η Ελλάδα ανέκτησε την αυτονομία της και πάνω απ’ όλα την εμπιστοσύνη για ένα μέλλον ευημερίας, δημιουργικότητας και ανάπτυξης», είπε πρόσφατα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Η κυβέρνηση έχει προαναγγείλει την έξοδο της χώρας στις αγορές, για το τρέχον έτος και σπεύδει να προεξοφλήσει το ζωηρό ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών για την οικονομία που «αποκτά ελκυστικά και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά», όπως υποστηρίζουν στο Μαξίμου. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι βάσιμη η αισιοδοξία της κυβέρνησης; Πώς επηρεάζεται η Ελλάδα από τα όσα συμβαίνουν εκεί έξω, πέρα από τα βαλκανικά σύνορά μας; Για να απαντηθεί το ερώτημα χρειάζεται να κάνουμε μικρή αναστροφή και να ταξιδέψουμε στο χρόνο, μερικούς μήνες νωρίτερα.

East Med: Ενας Πολιτικός Αγωγός

Πεμ, 27 Δεκεμβρίου 2018 - 11:55

Δεν περνάει σχεδόν ούτε μία ημέρα που ο αγωγός East Med, ο οποίος πρόκειται να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα πλούσια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδος, να μη μονοπωλεί την επικαιρότητα. Ο εν λόγω αγωγός -που μόνο ως έργο επιστημονικής φαντασίας λογίζεται από ορισμένους, λόγω των extreme τεχνικών προδιαγραφών του- αποτελεί χωρίς την παραμικρή αμφιβολία μια σημαντική πρόκληση όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τα υπόλοιπα κράτη της περιοχής, δηλαδή την Αίγυπτο, την Κύπρο και το Ισραήλ, από τα κοιτάσματα των οποίων, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των υπευθύνων, θα αντλεί ποσότητες -στην αρχή μέχρι 10,0 δισ. κυβικά μέτρα το χρόνο- για να τα μεταφέρει μέσω Ελλάδος στη νότιο Ιταλία και από εκεί στις ευρωπαϊκές αγορές. Ο εν λόγω αγωγός προτάθηκε αρχικά το 2011 από την ΔΕΠΑ, η οποία ακολούθως, το 2014, τον ενέταξε στην κοινοπραξία IGI- Poseidon (στην οποία συμμετέχουν ισόποσα η ΔΕΠΑ και η ιταλική Edison) που στη συνέχεια προχώρησε στην ανάθεση μελέτης σκοπιμότητας σε διεθνή εταιρεία συμβούλων. Η εν λόγω μελέτη καθόρισε τόσο τη χάραξη της διαδρομής του αγωγού, όσο και τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου. Σύμφωνα με αυτές, το μήκος του αγωγού θα φθάσει τα 1.900 χιλιόμετρα, ενώ θα διέρχεται από βαθειά ύδατα στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του, φθάνοντας ακόμη και τα 3.000 μέτρα υπό την επιφάνεια της θαλάσσης. Στην πρώτη φάση λειτουργίας του, ο East Med θα μπορεί να μεταφέρει 10,0 δισ. κυβικά μέτρα κατ’ έτος, ενώ σε μια δεύτερη φάση, η χωρητικότητά του θα μπορέσει να αυξηθεί στα 16,0 δισ. κυβικά μέτρα.

ΗΠΑ, Βαλκάνια, Αν. Μεσόγειος

Πεμ, 20 Δεκεμβρίου 2018 - 09:53

Με σταθερά βήματα από διαδοχικές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα διεκδικεί σταδιακά τον περιφερειακό γεωπολιτικό ρόλο που της αναλογεί. Η εμβάθυνση των διμερών σχέσεων με τις ΗΠΑ είναι μια βασική παράμετρος της πορείας αυτής. Αποτελεί, δε, θετική εξέλιξη ότι υλοποιείται από μια αριστερή ελληνική κυβέρνηση, καθώς δύσκολα θα αναβιώσει ο τυφλός και επιζήμιος αντιαμερικανισμός του παρελθόντος. Η συνεργασία αποκτά πραγματικά στρατηγικά χαρακτηριστικά, και συνδυάζεται με τις τριμερείς συνεργασίες που αναπτύσσουν σταθερά η Ελλάδα και η Κύπρος με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Μετέωρες Ηγεσίες

Τρι, 18 Δεκεμβρίου 2018 - 10:00

Αυτό που συμβαίνει την περίοδο αυτή στον Δυτικό Κόσμο δεν έχει ξανασυμβεί. Πέρα από τη γνωστή εδώ και καιρό υποχώρηση των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων, εκδηλώνεται τώρα μια ταυτόχρονη κρίση ηγεσίας, σε ανώτατο επίπεδο, στις τέσσερις ισχυρότερες χώρες της περιοχής αυτής, με άγνωστο προς το παρόν το πού θα καταλήξει όλη αυτή η ιστορία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο ανεκδιήγητος Ντόναλντ Τραμπ απειλείται να βρεθεί κατηγορούμενος για την προεκλογική ανάμειξη της Ρωσίας εις βάρος της αντιπάλου του Χίλαρι Κλίντον. Στη Γαλλία ο φιλόδοξος Εμανουέλ Μακρόν βλέπει να σβήνει το όραμά του για βαθιές μεταρρυθμίσεις στη χώρα του και στην Ευρώπη. Στη Βρετανία η επίμονη Τερέζα Μέι μπορεί να ανατραπεί ανά πάσα στιγμή και έχει δηλώσει ότι δεν θα είναι επικεφαλής του κόμματός της στις επόμενες εκλογές. Ενώ και στη Γερμανία η έως τώρα πανίσχυρη Ανγκελα Μέρκελ δεν είναι βέβαιο για το πόσο θα παραμείνει ακόμη στην Καγκελαρία.

Με Άδεια Χέρια Επέστρεψε ο Αλέξης Τσίπρας από τη Μόσχα

Τετ, 12 Δεκεμβρίου 2018 - 18:19

Αν και ο βασικός σκοπός της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα την περασμένη εβδομάδα ήταν η αποκατάσταση του παραδοσιακά καλού κλίματος στις διπλωματικές σχέσεις των δύο χωρών, που είχαν διαταραχθεί όμως σοβαρά μετά την απέλαση από την Ελλάδα, το περασμένο καλοκαίρι, δύο Ρώσων διπλωματών, τα ενεργειακά θέματα βρέθηκαν αναπόφευκτα στο επίκεντρο της ατζέντας των συνομιλιών. Και αυτό γιατί η Ρωσία παραμένει ο βασικός προμηθευτής της χώρας μας σε φυσικό αέριο, όντας υπεύθυνη για περίπου το 60% των ποσοτήτων που παραδίδονται κάθε χρόνο στο εθνικό σύστημα φυσικού αερίου. Όπως επίσης παραμένει ένας από τούς βασικούς προμηθευτές αργού πετρελαίου, ποικιλίας Urals, των ελληνικών διυλιστηρίων, καλύπτοντας περίπου το 15% των τρεχουσών αναγκών, ενώ παλαιότερα και επί σειρά ετών, οι εισαγωγές ρωσικού αργού είχαν φθάσει να καλύπτουν το 40% των εισαγωγών πετρελαίου της χώρας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα ήτο όχι μόνο αναγκαία, αλλά και επιβεβλημένη σε μία προσπάθεια επαναπροσέγγισης των δύο κυβερνήσεων μετά από μια περίοδο έντονης ψυχρότητας που δεν είχε να κάνει μόνο με την απέλαση των ανωτέρω διπλωματών, αλλά και με τον εναγκαλισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την Ουάσινγκτον. Οι συνομιλίες του Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν, αλλά και με άλλους Ρώσους αξιωματούχους, όπως ο πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κ. Ντμίτρι Μεντβέντεφ, βόηθησαν μεν να ξεπερασθεί η ψυχρότητα στις σχέσεις των δύο κρατών, κάτι που φάνηκε από τις δηλώσεις των δύο ηγετών κατά την κοινή συνέντευξη τύπου, όμως δε συνέβαλαν στο παραμικρό στο να αναβαθμιστεί ο ρόλος της Ελλάδας στο γεωστρατηγικό παιχνίδι της περιοχής. Και αυτό διότι υπάρχουν σαφώς αποκλίνουσες στοχεύσεις και προτεραιότητες από τις δύο κυβερνήσεις σε ότι αφορά τους ενεργειακούς σχεδιασμούς τους.

Τι Ζητάμε από τις ΗΠΑ

Δευ, 10 Δεκεμβρίου 2018 - 10:19

Στην πρώτη συνέντευξή του στο αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο ABC ως πρωθυπουργός, το 1981, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει ότι θα ζητήσει «εγγύηση, που μπορεί να πάρει τη μορφή απλής δήλωσης, από μέρους της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι εγγυημένα απέναντι σε κάθε απειλή». Το αίτημα είναι ενδεικτικό του επιπέδου των ελληνοαμερικανικών σχέσεων μετά το 1974. Στην Ελλάδα υπήρχαν τότε τέσσερις κύριες αμερικανικές βάσεις (Νέα Μάκρη, Σούδα, Ελληνικό, Γούρνες) και 16 περιοχές με στρατιωτικές διευκολύνσεις (ραντάρ, αποθήκες όπλων, η Φωνή της Αμερικής κ.λπ.). Ηταν η εποχή που η χώρα εσείετο από το σύνθημα «Εξω οι βάσεις του θανάτου». Εγγυήσεις φυσικά δεν εδόθησαν αλλά οι βάσεις απεδείχθησαν χρήσιμες κατά την ελληνοτουρκική κρίση του 1987. Η απειλή ότι θα κλείσουν οδήγησε σε παρέμβαση των ΗΠΑ και άμεση αποκλιμάκωση. Μετά το 1990 οι Αμερικανοί έκλεισαν μόνοι τους τις βάσεις, πλην της Σούδας. Ο αριθμός και το κόστος διατηρήσεώς τους ήσαν υπερβολικά για τη μεταψυχροπολεμική εποχή.

Σε Αναζήτηση του Αδύναμου Κρίκου

Δευ, 3 Δεκεμβρίου 2018 - 13:30

Η Τουρκία έχει πληθυσμό 82 εκατομμύρια, μεγάλες φιλοδοξίες για τον περιφερειακό της ρόλο, ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, τεράστια ακτογραμμή από τα Στενά έως τα παράλια της Συρίας και μια διψασμένη για φυσικούς πόρους αγορά (που εξαρτάται από Ρωσία και Ιράν). Συνεπεία αυτών αλλά και του μεγαλοϊδεατισμού της ηγεσίας της, δεν διανοείται ότι μπορεί να μείνει εκτός ενεργειακού νυμφώνα στην Ανατολική Μεσόγειο. Έχοντας, όμως, τοποθετήσει απέναντί της το Ισραήλ, προκειμένου να αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς του σουνιτικού Ισλάμ, στηρίζοντας τους Αδελφούς Μουσουλμάνους κόντρα στον Αλ Σίσι στην Αίγυπτο και ακολουθώντας μια ισοπεδωτική πολιτική απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, στερείται ερεισμάτων στην περιοχή – πλην Τουρκοκυπρίων και κάποιων δυνάμεων στη χαοτική Λιβύη. Έτσι, αντί της διπλωματικής οδού, καθώς είναι μαθημένη κινείται επιθετικά ως δυνάμει αναθεωρητής του status quo. Αμφισβητεί συμφωνίες οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών, προσφέρει ως δέλεαρ ανατροπής των υφιστάμενων συμφωνιών πολλαπλάσια χωρικά ύδατα σε Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο με ανεκδιήγητες προτάσεις. Απώτερος στόχος της είναι η εμπλοκή της στην εκμετάλλευση και τη διαμετακόμιση των φυσικών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου.

“Ενέργεια & Ανάπτυξη 2018”και ο Ρόλος των Επενδύσεων

Δευ, 26 Νοεμβρίου 2018 - 17:53

Ένα από τα κορυφαία θέματα που αναδείχθηκαν στο ετήσιο συνέδριο του ΙΕΝΕ που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα (22-23 Νοεμβρίου) ήτο αυτό των επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα. Όπως αποκάλυψε η φετινή ετήσια έκθεση του IEA, το WorldEnergyOutlook 2018, την οποία παρουσίασε ο κ. KieranMcNamara, seniorenergyanalystτου οργανισμού κατά την διάρκεια του συνεδρίου, οι συνολικές επενδύσεις του ενεργειακού τομέα το 2017 παγκοσμίως έφθασαν τα $ 1.8 τρις. το έτος σημειώνοντας μια μικρή μείωση από τα $ 2.1 τρις. κατάέτος που είχαν φτάσει την προηγούμενη πενταετία.