Του Κώστα Iορδανίδη
Η συνάντηση της υπουργού Εξωτερικών κας Ντόρας Μπακογιάννη με τον Τούρκο ομόλογό της κ. Αμπντουλάχ Γκιούλ και οι συμφωνίες Μέτρων Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης που υπογράφησαν το περασμένο Σάββατο δεν είχαν φυσικά άμεσα αποτελέσματα:
Την Tρίτη, τουρκικά μαχητικά πραγματοποίησαν δώδεκα παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου στο Αιγαίο και τουρκική ακτοφυλακίδα προσέγγισε την περιοχή των Ιμίων.
Στη συνέχεια, Άγκυρα, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών κ. Ναμίκ Ταν δήλωσε ότι η Τουρκία εξετάζει το ενδεχόμενο να ζητήσει αποζημίωση από την Ελλάδα για την πτώση του τουρικού μαχητικού στο Αιγαίο, που είχε όμως ως συνέπεια τον θάνατο του Έλληνα σμηναγού Κώστα Ηλιάκη.
Η καθημερινότητα της ελεγχόμενης εντάσεως στο Αιγαίο δεν επηρεάσθηκε ούτε στο ελάχιστο. Ουδείς έχει την πρόθεση να επικρίνει την κα Μπακογιάννη γιατί υπέγραψε κάποιες συμφωνίες με τον ομόλογό της στην Κωνσταντινούπολη. Θα ήταν όμως σκόπιμο, εάν –πέραν των μειδιαμάτων, των ψευδαισθήσεων υψηλής διπλωματίας ή, ακόμη, τις νουθεσίες προς τους δημοσιογράφους να απέχουν των «υπερβολών»– επεχειρείτο εκ παραλλήλου μία σοβαρή αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της ελληνικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας.
Το επίπεδο όπου είναι απαραίτητη μια επανεξέταση των επιλογών της ελληνικής κυβερνήσεως είναι ασφαλώς η Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνήθως, η ελληνική παρέμβαση στο πλαίσιο της Ε.Ε. εξαντλείται στην επικουρική «στήριξη» που η Αθήνα παρέχει στη Λευκωσία, αν και προσφάτως η συνεργασία Ελλάδος - Κύπρου εμφανίζει κάποιες σκιές ή «κενά» συνεννοήσεως.
Και η μεν Κυπριακή Δημοκρατία ακολουθεί την πολιτική της, υπενθυμίζοντας στους απροθύμους ενίοτε εταίρους το άκρως παράλογο της τουρκικής πολιτικής να διαπραγματεύεται την είσοδό της στην Ε.Ε. δίχως να αναγνωρίζει κράτος–μέλος της.
Το παράδοξο είναι ότι η Ελλάς δεν φαίνεται να ενοχλείται από το γεγονός ότι παρέχει πλήρη στήριξη στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας, δίχως αυτή να έχει άρει την απειλή πολέμου εάν η Ελλάς ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα επεκτάσεως των χωρικών υδάτων της βάσει των προνοιών του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης.
Το θέμα δεν είναι την στιγμή αυτή, εάν η Ελλάς επεκτείνει –και κατά πόσα μίλια– τα χωρικά της ύδατα.
Αλλά είναι παράλογο και άκρως απαξιωτικό του όποιου κύρους της χώρας να διατηρεί η Τουρκία την απειλή πολέμου και η ελληνική κυβέρνηση να μην εισάγει προς συζήτηση και προβληματισμό στην Ε.Ε. την απαράδεκτη συμπεριφορά της Άγκυρας, που παρεμπιπτόντως θίγει το σύνολο της Κοινότητος.
(Καθημερινή, 16/6/06)