Η Ευρωπαϊκή Ένωσις έχει διαπράξει ένα τεράστιο λάθος. Απεδέχθη την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, ενώ ήταν ηλίου φαεινότερο ότι η χώρα αυτή είναι ανεπιθύμητη από την συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών. Και τώρα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν αρχίσει να αισθάνονται την πίεση της κοινής γνώμης, αναζητούν προσχήματα γιά να ανατρέψουν την αρχική τους απόφαση.
Σοβαρές επιφυλάξεις
Πέρυσι τον Οκτώβριο, όταν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως υπεδέχοντο στις Βρυξέλλες τον Τούρκο ομόλογό τους Αμπντουλάχ Γκιούλ γιά την έναρξη των διαπραγματεύσεων, κάποιοι είχαν διατυπώσει σοβαρές επιφυλάξεις γιά την εξέλιξη αυτή. Οι πλέον έντονες επιφυλάξεις είχαν προέλθει από τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Βαλερύ Ζισκάρ ντ' Εσταίν, ο οποίος την ημέρα εκείνη είχε πή ότι "η απόφαση αυτή μπορεί να σκοτώση το όνειρο μιάς πολιτικά ενωμένης Ευρώπης".
Ως γνωστόν, ο Ζισκάρ ντ' Εσταίν είναι αυτός που είχε αναλάβει την κατάρτιση της Συνταγματικής Συνθήκης της Ευρώπης. Είχε υποστηρίξει λοιπόν, ότι αν ενεκρίνετο το Ευρωσύνταγμα ουδέποτε θα απεδέχοντο οι Ευρωπαίοι την πλήρη ένταξη της Τουρκίας. Και τούτο, διότι σύμφωνα με τις διατάξεις του Ευρωσυντάγματος, λόγω του πληθυσμού της η Τουρκία θα ήταν η χώρα με την μεγαλύτερη εκπροσώπηση στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Έλεγε λοιπόν ο Ζισκάρ ντ' Εσταίν ότι αυτό κανένας Ευρωπαίος δεν επρόκειτο να το αποδεχθή, κυρίως δε οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού αναλογικώς θα έχαναν την δική τους ισχύ στα ευρωπαϊκά όργανα. Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας υπεστήριζε -και ορθώς- ότι η στάσις των Ευρωπαίων ηγετών έναντι της Τουρκίας ήταν υποκριτική. Και προέβλεπε ότι δύο τινά μπορεί να συμβούν στο μέλλον: Η να μην ενταχθή τελικώς η Τουρκία, ή να αλλάξη το Ευρωσύνταγμα!
Πριν ακόμη εγκριθή το Ευρωσύνταγμα, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας φαίνεται ότι δικαιώνεται. Σήμερα, και ενώ το Ευρωσύνταγμα εκκρεμεί μετά την καταψήφισή του από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο ήλθε κατ' ουσίαν να επιβεβαιώση την θέση εκείνη του Ζισκάρ ντ' Εσταίν.
Η δήλωσις Μπαρόζο
Με την ευκαιρία της αποδοχής της εντάξεως της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας (από 1ης Ιανουαρίου 2007), ο κ. Μπαρόζο εδήλωσε:
"Δεν θα ήταν σοφό να προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε νέα διεύρυνση πριν διευθετήσουμε το ζήτημα του Συντάγματος. Εκτός από την Ρουμανία και την Βουλγαρία, θα ήταν απερίσκεπτο να δεχθούμε νέα μέλη".
Αλλά και ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας, Ντομινίκ ντε Βιλπέν προέβη σε ανάλογη δήλωση:
"Η δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως να δεχθή νέα μέλη είναι οριακή και η πλειονότητα των Ευρωπαίων αντιδρά σε νέα διεύρυνση. Πρέπει να σημειώσουμε πρόοδο με τους κοινούς κανόνες μας, πριν εξετάσουμε περαιτέρω στάδια".
Αυτά λένε σήμερα οι Ευρωπαίοι ηγέτες, θέτοντας πλέον και οι ίδιοι σοβαρώτατες επιφυλάξεις στο ενδεχόμενο της πλήρους εντάξεως της Τουρκίας. Διότι πέραν των κριτηρίων που πρέπει να εκπληρώση η Τουρκία, οι κ.κ. Μπαρόζο και ντε Βιλπέν θέτουν ευθέως ζήτημα ευρωπαϊκών κανόνων. Ότι δηλαδή αν δεν ορισθούν νέοι κανόνες διακυβερνήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν πρέπει να προχωρήση περαιτέρω η διεύρυνσίς της.
Βέβαια αυτό που δεν λένε, είναι ότι οι κανόνες αυτοί πρέπει να έχουν προσαρμοσθή ακριβώς γιά την τυχόν μελλοντική ένταξη της Τουρκίας. Ότι δηλαδή οι Ευρωπαίοι ουδέποτε θα δεχθούν να έχη η Τουρκία τόσο μεγάλη ισχύ στα ευρωπαϊκά όργανα. Και ότι επομένως, προ οιασδήποτε περαιτέρω διαπραγματεύσεως γιά την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να τροποποιηθή αναλόγως και το σημερινό σχέδιο του Ευρωσυντάγματος.
Η υποκρισία, όπως βλέπετε, δεν έχει όρια. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διέπραξαν ένα τεράστιο λάθος. Είπαν κατ' αρχήν ναί στην Τουρκία, χωρίς όμως να το εννοούν. Και τώρα που σιγά-σιγά έρχονται ενώπιον των ευθυνών τους, αρχίζουν να υπαναχωρούν. Αλλά ούτε τώρα λένε όλη την αλήθεια. Διατείνονται ότι γιά να προχωρήση περαιτέρω η διεύρυνσις, πρέπει να έχη ψηφισθή το Ευρωσύνταγμα. Και αποκρύπτουν ότι ουσιαστικώς πρέπει να αλλάξη το Ευρωσύνταγμα.
Η μισή αλήθεια
Με άλλα λόγια, δεν είναι η απουσία του Ευρωσυντάγματος που προκαλεί δυσκολίες στην διεύρυνση και την μελλοντική ένταξη της Τουρκίας. Αιτία είναι το συγκεκριμένο Ευρωσύνταγμα, που επί του παρόντος έχει καταψηφισθή. Διότι με τις διατάξεις του δίδει υπέρμετρη ισχύ στην Τουρκία σε περίπτωση εντάξεώς της, την οποία κανένας Ευρωπαίος δεν θα απεδέχετο.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν αρχίσει να συγκλίνουν προς τις θέσεις του Ζισκάρ ντ' Εσταίν, αλλά με μισόλογα. Εξακολουθούν να διαπράττουν το ίδιο λάθος. Κρύβονται πίσω από την μη θέσπιση του Ευρωσυντάγματος και αρνούνται να πούν ευθέως την αλήθεια: Ότι κανείς δεν θέλει τους Τούρκους σε ισότιμο ρόλο με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους. Δηλαδή ότι σε τελική ανάλυση, η Τουρκία είναι ανεπιθύμητη ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Σε όλα αυτά, κατ' ανάγκην ευθυγραμμίζεται και η Ελλάς. Διακηρύσσουμε και εμείς σε όλους τους τόνους ότι είμεθα υπέρ της Τουρκικής εντάξεως, υπό προϋποθέσεις. Όμως κατά βάθος η συντριπτική πλειονότης των Ελλήνων, όπως συμβαίνει και με τους Ευρωπαίους, έχει διαφορετική άποψη. Κανένας δεν δέχεται ότι οι Τούρκοι μπορούν να έχουν ισότιμο ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Εστία, 28/9/06)