Η υποχώρηση της πετρελαϊκής τιμής κατά 22% από τις αρχές Αυγούστου ενδέχεται να αποτελεί ”πισωγύρισμα” για τον OPEC. Όμως ταυτόχρονα αποτελεί και μια νίκη για το μεγαλύτερο μέλος του, τη Σαουδική Αραβία. Οι υψηλές πετρελαϊκές τιμές, οι οποίες έχουν επωφεληθεί και από κερδοσκοπικά κεφάλαια, έχουν οδηγήσει σε αναβίωση του ενδιαφέροντος για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Μέχρι πρόσφατα η Σαουδική Αραβία αντλούσε πετρέλαιο ακατάπαυστα και επέμενε ότι η προσφορά είναι επαρκής για τις αγορές. Από τον Αύγουστο οι ενεργειακές αγορές δέχτηκαν την πραγματικότητα της πληθώρας πετρελαϊκών αποθεμάτων, της εξομάλυνσης των εντάσεων στη Μέση Ανατολή και της έλλειψης τυφώνων. Για πρώτη φορά από τον Μάρτιο, οι θέσεις short στα συμβόλαια αργού πετρελαίου και διυλισμένων προϊόντων κυριάρχησαν στη Νέα Υόρκη.
Έχοντας αποθερμάνει κάπως την αγορά, η Σαουδική Αραβία μείωσε τα επίπεδα παραγωγής, χωρίς ανακοινώσεις, για να αποφύγει την άτακτη υποχώρηση χωρίς όμως να ενθαρρύνει τους ”ταύρους” του πετρελαίου θέτοντας συγκεκριμένα επίπεδα τιμών.
Όμως ο OPEC είναι ένα μεγάλο καρτέλ. Εξ ου και η σειρά ανακοινώσεων της προηγούμενης εβδομάδας -κάποιες εκ των οποίων επιβεβαιώθηκαν, άλλες όχι- για μειώσεις παραγωγής. Η Βενεζουέλα και η Νιγηρία, οι οποίες προχώρησαν σε επίσημες ανακοινώσεις, έχουν να αντιμετωπίσουν δημοσιονομικά ελλείμματα φέτος.
Εν τω μεταξύ, το πλεόνασμα της Σαουδικής Αραβίας ισούται με το 25% του ΑΕΠ της. Μπορεί να ζήσει με το πετρέλαιο και να διαπραγματεύεται σε επίπεδα 10 δολάρια χαμηλότερα από τα τρέχοντα. Επίσης, η Σαουδική Αραβία ενδιαφέρεται και για την αμερικανική κοινή γνώμη σε χρονιά εκλογών.
Η τελευταία ένδειξη διχασμού αποτελεί περισσότερο γκάφα δημοσίων σχέσεων παρά κατάρρευση της πειθαρχίας στον OPEC. Ωστόσο, δείχνει ότι η διαχείριση της πετρελαϊκής αγοράς είναι ιδιαίτερα δύσκολη όταν η τιμή δεν ενισχύεται.
Η προσφορά από τις χώρες εκτός του ΟPEC, η οποία έχει παραμείνει στάσιμη τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να αρχίσει να ενισχύεται ξανά το 2007.
Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: παρά τις πιθανές μειώσεις παραγωγής και την πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας, οι πετρελαϊκές τιμές σταθεροποιήθηκαν σε αυτά τα επίπεδα. Μια πιο λογικοφανής ενίσχυση του γεωπολιτικού ρίσκου -το Ιράν παραμένει ο παράγοντας-κλειδί- ενδέχεται να πυροδοτήσει ανάκαμψη. Όμως οι ”ταύροι” της πετρελαϊκής αγοράς δεν θα πρέπει να έχουν υπερβολικές προσδοκίες από τις τελευταίες ανακοινώσεις του OPEC.
(Euro2day – FT.com, 09/10/06)