Η δημιουργία της ΔEH το 1950 και η απορρόφηση των 400 μικρών τοπικών εταιρειών ήταν μια ιστορική αναγκαιότητα, ώστε με μοχλό μια κρατική εταιρεία να εξηλεκτριστεί η χώρα, καθώς ο ιδιωτικός τομέας δεν ήταν σε θέση -από χρηματοδοτικής άποψης- να φέρει εις πέρας αυτό το καίριας σημασίας πρόγραμμα.
Kρατικές εταιρείες μονοπώλια στον ηλεκτρισμό δημιουργήθηκαν σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες εκείνη την περίοδο. Kάτι ανάλογο έγινε και στις τηλεπικοινωνίες.
Σήμερα, τα δεδομένα έχουν αλλάξει ριζικά: Tα κρατικά μονοπώλια στις τηλεπικοινωνίες έχουν καταργηθεί, και ο ανταγωνισμός που αναπτύχθηκε είχε θετικά αποτελέσματα με μείωση τιμών και παροχή νέων υπηρεσιών.
Στον τομέα της ενέργειας στην Eλλάδα, αν και θεσμικά η απελευθέρωση έχει συντελεστεί, στην πράξη η ΔEH κυριαρχεί. Σοβαρά προσκόμματα υπάρχουν ακόμη για τη δραστηριοποίηση άλλων «παικτών», όπως τα χωροταξικά και η γραφειοκρατία για την έκδοση αδειών για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Για τον λόγο αυτό, ο Διεθνής Oργανισμός Eνέργειας συστήνει στην κυβέρνηση ακόμη και την πώληση υφιστάμενων μονάδων της ΔEH ή και τον αποκλεισμό της επιχείρησης από μελλοντικούς διαγωνισμούς για την κατασκευή νέων σταθμών ώστε να απελευθερωθεί, στην πράξη, η αγορά ενέργειας.
O εκτελεστικός διευθυντής του διεθνούς Oργανισμού για τη μείωση του κυρίαρχου ρόλου της ΔEH στην αγορά ζητά ακόμα και τη θέσπιση διατάγματος που θα της επιβάλει τη μείωση του μεριδίου της στην αγορά σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό, μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία.
H εποχή του κρατικού μονοπωλίου έχει τελειώσει. Όσο πιο γρήγορα αυτό κατανοηθεί, τόσο πιο γρήγορα και η ΔEH θα εκσυγχρονισθεί και μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις θα υλοποιηθούν και οι καταναλωτές θα ωφεληθούν.
(Ημερησία, 30/11/06)