Το θέμα Τουρκία εξελίσσεται σε ένα από τα μεγαλύτερα "αγκάθια" που έχει αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωσις από της συστάσεώς της. Και είναι βέβαιο ότι αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες εγνώριζαν τις διαστάσεις που θα ελάμβανε το θέμα, ενδεχομένως θα είχαν σκεφθή διαφορετικά όταν ενέκριναν την υποψηφιότητα και έδωσαν το πράσινο φώς γιά την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
Ανατολίτικο παζάρι
Από την 1η Ιανουαρίου 2007 η Ευρωπαϊκή Ένωσις θα περιλαμβάνη 27 μέλη, αφού εντάσσονται σε αυτήν η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Εν τούτοις η ένταξις των δύο αυτών βαλκανικών χωρών επ' ουδενί λόγω προκαλεί κραδασμούς όπως αυτούς που προκαλεί το ενδεχόμενο και μόνο της μελλοντικής εντάξεως της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τούτο διότι οι δύο αυτές χώρες κατά την προηγηθείσα διαδικασία συνεργάσθηκαν απολύτως και εφρόντισαν να τηρήσουν τους όρους της εντάξεως.
Η Τουρκία αντιθέτως, κάνει τα πάντα γιά να καταστή ανεπιθύμητη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει αναγάγει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις σε ανατολίτικο παζάρι χειρίστου είδους, το οποίο έχει αρχίσει να ενοχλή σοβαρά ακόμη και τους υποστηρικτές της εντάξεώς της. Αρνείται να συμμορφωθή στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της που προκύπτουν από τις ίδιες τις συμβάσεις τις οποίες έχει υπογράψει και αποδεχθή ως υποψήφιο προς ένταξη μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Το πλέον απαράδεκτο είναι οι δηλώσεις στις οποίες προβαίνουν κατά καιρούς ο Τούρκος Πρωθυπουργός και άλλοι Τούρκοι αξιωματούχοι, οι οποίες είναι απαξιωτικές γιά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προ ημερών, όταν έγιναν γνωστές ο προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γιά το πάγωμα οκτώ κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ο κ. Ερντογάν εδήλωσε ότι δεν είναι η Τουρκία εκείνη που έχει ανάγκη την Ευρώπη. Και με περισσή ειρωνεία είπε ότι "η Τουρκία δεν έχει τίποτε να χάση".
Και μόνον γιά αυτήν την δήλωση οι Ευρωπαίοι ηγέτες έπρεπε να έχουν κλείσει την πόρτα στην Τουρκία. Διότι είναι αδιανόητο ένα κράτος υποψήφιο γιά ένταξη σε μία ένωση κρατών, να δηλώνη διά στόματος του πρωθυπουργού του ότι εν τέλει δεν το ενδιαφέρει η ένταξις! Υποτίθεται ότι το όφελος θα είναι αμοιβαίο. Αν οι Τούρκοι θεωρούν ότι δεν έχουν ανάγκη την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε γιατί την επιδιώκουν και έχουν αναστατώσει τα μέλη της;
Διαρκής εκβιασμός
Η στάσις του Τούρκου Πρωθυπουργού υποδηλώνει τον εκβιασμό που διαπράττει η Τουρκία έναντι της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Διότι ο κύριος λόγος που η Ευρωπαϊκή Ένωσις θέλει την ένταξη της Τουρκίας, είναι ότι έτσι θα ενσωματωθή μία μουσουλμανική χώρα η οποία θα μπορούσε να προσχωρήση στο ακραίο Ισλάμ. Δηλαδή οι Τούρκοι με τον πλέον ωμό τρόπο λένε προς την Ευρώπη: Αν δεν μας εντάξετε, εσείς θα χάσετε αφού θα μας έχετε αντιπάλους μαζί με άλλες μουσουλμανικές χώρες.
Ειδικώς γιά την Ελλάδα, ο εκβιασμός άπτεται στην διαρκή απειλή για κήρυξη πολέμου. Αυτό σημαίνει το casus belli που δεν έχει ποτέ αρθή. Η Τουρκία ζητεί από την χώρα μας να υποστηρίξη την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ίδια στιγμή όμως, δεν παύει να την απειλεί, χαρακτηρίζοντας την τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων που επιτρέπει το Δίκαιο της Θαλάσσης, ως αιτία πολέμου. Από την μία η Τουρκία ζητεί υποστήριξη και από την άλλη εκτοξεύει απειλές!
Αυτή είναι η συμπεριφορά της Άγκυρας από το ξεκίνημα ήδη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Και η συμπεριφορά αυτή έχει αρχίσει να προβληματίζη τους Ευρωπαίους. Η ανάδειξις της Τουρκίας ως υποψηφίου προς ένταξη κράτους ενεκρίθη τον Δεκέμβριο 1999 στο Ελσίνκι, ομοφώνως από τα 15 τότε μέλη. Η δε έναρξις των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ενεκρίθη τον Δεκέμβριο 2004 στις Βρυξέλλες, πάλι ομοφώνως από τα 25 πλέον μέλη. Ήδη όμως έχουν αρχίσει να εκφράζονται δεύτερες σκέψεις.
Κάποια κράτη αμφισβητούν πλέον την σκοπιμότητα συνεχίσεως των ενταξιακών διαπραγματεύσεων υπ' αυτές τις συνθήκες. Η Αυστρία, η Ολλανδία και άλλες χώρες διατυπώνουν σοβαρώτατες επιφυλάξεις. Η Γαλλία και η Γερμανία εμφανίζονται διχασμένες, παρ' ότι δεν προκρίνουν την αναστολή των διαπραγματεύσεων. Άλλες χώρες πάλι, όπως η Βρεταννία, εξακολουθούν να υποστηρίζουν την τουρκική ένταξη, παραβλέποντας τις αλλεπάλληλες προκλήσεις της Άγκυρας.
Η δήλωσις Σαρκοζύ
Η πλέον έντονη δήλωσις που έγινε τελευταίως γιά το θέμα της Τουρκίας ήταν εκείνη του κ. Σαρκοζύ, υπουργού Εσωτερικών της Γαλλίας και υποψηφίου γιά το προεδρικό αξίωμα κατά τις προσεχείς εκλογές. Ερωτηθείς σε συνέντευξη Τύπου απήντησε με απροκάλυπτο τρόπο ότι η Τουρκία είναι ασιατική χώρα και ότι δεν ανήκει στην Ευρώπη. Εχαρακτήρισε δε την άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίση την Κύπρο ως απαράδεκτη, λέγοντας ότι με την στάση της είναι ως να μην αναγνωρίζη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωσις έχει 25 κράτη-μέλη.
Άλλοι πολιτικοί βέβαια, αντιμετωπίζουν το θέμα με πιό διπλωματικό τρόπο και καταφεύγουν σε διγλωσσία. Όλοι όμως παραδέχονται ότι η Τουρκία προκαλεί σοβαρά προβλήματα. Εξ αφορμής της αρνήσεώς της να ανοίξη τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της σε Κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, η Τουρκία βρέθηκε πάλι στο επίκεντρο των συνεδριάσεων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Κατά το χθεσινό συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών, το κυρίαρχο ζήτημα ήταν πάλι η Τουρκία και το πόσα κεφάλαια των διαπραγματεύσεων θα παγώσουν και γιά πόσο χρόνο.
Όλα αυτά δείχνουν ότι το θέμα Τουρκία λειτουργεί εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αντί να ασχολείται με τα τεράστια προβλήματά της που τείνουν να την καθηλώσουν στο παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, αλλά και οι Σύνοδοι Κορυφής ασχολούνται διαρκώς με τα καμώματα των Τούρκων. Η Τουρκία είναι το μεγάλο "αγκάθι" της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
(ΕΣΤΙΑ, 12/12/06)