Του Νίκου Νικολάου
Επειδή στην πενθήμερη συζήτηση επί του προϋπολογισμού που αρχίζει από αύριο στη Βουλή ο πολιτικός λόγος θα μετακινείται, αναλόγως του ρήτορος, ως εκκρεμές από την καταστροφολογία της αντιπολιτεύσεως στη θριαμβολογία της κυβερνήσεως νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο και για τους μεν και για τους δε να μελετήσουν τα ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης της VPRC. H «Kαθημερινή» και ο ΣΚΑΪ σημείωσαν λοιπόν ότι από τη δημοσκόπηση προκύπτει ότι οι δυσαρεστημένοι από τη λειτουργία της κυβέρνησης φθάνουν στο 70% των ερωτηθέντων και από τη λειτουργία της αντιπολιτεύσεως στο 80%! Τα πολιτικά κόμματα λοιπόν προκαλούν με τη συμπεριφορά τους δυσαρέσκεια στους πολίτες γι’ αυτό και οι πολιτικοί μας θα πρέπει να είναι πιο μετρημένοι και προπαντός υπεύθυνοι στα λόγια τους!
Για παράδειγμα, η μεν κυβέρνηση ασφαλώς και δικαιούται να προβάλλει το έργο της, αλλά θα προκαλούσε την κοινή γνώμη αν ισχυριζόταν ότι επί των ημερών της λύθηκαν τα προβλήματα και όλα βαίνουν καλώς στον τόπο. Όπως επίσης η αντιπολίτευση όταν καταστροφολογεί προβλέποντας κάθε χρόνο «λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς», που τελικά δεν συμβαίνουν, χάνει κάθε αξιοπιστία και απομονώνεται από τον λεγόμενο μεσαίο χώρο. Οι πολίτες πιστεύω ότι θα εκτιμούσαν από την κυβέρνηση μια ειλικρινή απεικόνιση των προβλημάτων, μαζί φυσικά με τη δέσμευσή της να τα λύσει και από την αντιπολίτευση περιμένουν πειστικές προτάσεις για τη βελτίωση της οικονομίας. Για παράδειγμα, όταν στις 6 Δεκεμβρίου μίλησε ο πρωθυπουργός στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, αναφέρθηκε αναλυτικά στο έργο ανόρθωσης της οικονομίας που έκανε η κυβέρνησή του, για να προσθέσει ευθύς αμέσως, όμως, ότι: «Ωστόσο: η οικονομία μας δεν είναι ακόμη στην κατάσταση που θέλουμε και δικαιούται η χώρα μας».
Μια νηφάλια και ρεαλιστική στάση στα θέματα αυτά φαίνεται αποφασισμένος να τηρήσει κατά τη συζήτηση στη Βουλή ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης. Όπως ο ίδιος μου είπε, θα αναφερθεί μεν στην πρόοδο που έγινε στην οικονομία επί των ημερών της παρούσης κυβερνήσεως, αλλά δεν θα διστάσει να τονίσει ότι ακόμη ούτε στη μέση του δρόμου που οδηγεί στην εξυγίανση της οικονομίας δεν έχουμε φθάσει, εννοώντας προφανώς ότι το τεράστιο δημόσιο χρέος και τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα που παραμένουν άλυτα (ασφαλιστικό, χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα) επιβάλλουν στην κυβέρνηση να συνεχίσει ακούραστη μέχρι την τελευταία ημέρα της θητείας της τις μεταρρυθμίσεις. Σε αυτήν τη γραμμή χρειάζεται να κινηθεί από αύριο η κυβέρνηση γιατί μόνο η ειλικρίνεια είναι αυτή που εκτιμά τελικά ο λαός. Όπως μου έλεγε και ένας επικοινωνιολόγος, οι πολίτες μπορεί να καταλογίζουν πολλά λάθη στην κυβέρνηση, αλλά εμπιστεύονται τον Καραμανλή γιατί πιστεύουν ότι τους λέγει την αλήθεια, ότι δεν τους εξαπατά, όπως έκαναν πολλοί άλλοι προηγούμενα. Άλλωστε, αν αυτή η κυβέρνηση πέτυχε να περάσει ακόμη και οδυνηρές, για κάποιες ομάδες πολιτών, μεταρρυθμίσεις (ασφαλιστικό, εργασιακό) αυτό κατέστη δυνατόν γιατί είπε την αλήθεια στον λαό και τον έπεισε για την αναγκαιότητά τους. Η κοινωνία, όπως το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, αντιλαμβάνεται ότι η χώρα αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει στον σημερινό κόσμο χωρίς να κάνει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Γι’ αυτό και σε όλες τις συγκρούσεις που επακολούθησαν, με πρόσφατη αυτή του ΟΤΕ, η κοινωνία πήρε το μέρος της κυβέρνησης και γύρισε την πλάτη στα συνδικάτα του Δημοσίου και στην αντιπολίτευση, αντιλαμβανόμενη ότι με τον συντηρητισμό τους επιχειρούσαν να καθηλώσουν τη χώρα στο χθες.
(Καθημερινή, 16/12/06)