Του Νίκου Νικολάου
Ελπίζω αυτή τη φορά τα παθήματα να γίνουν μαθήματα και η μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας, η ΔΕΗ, να βγει από την παρατεταμένη κρίση στην οποία παραδέρνει ακυβέρνητη εδώ και δυόμισι χρόνια. Η αισιοδοξία μου στηρίζεται πρώτον, στο ότι την υπόθεση χειρίζεται πλέον προσωπικά ο πρωθυπουργός, ο οποίος και θα ανάψει το πράσινο φως για τον διορισμό του νέου μάνατζερ. Δεύτερον, στο ότι με εντολή επίσης του πρωθυπουργού αναμειγνύεται στην υπόθεση της εξεύρεσης του νέου μάνατζερ ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης, ο οποίος έχει σαφή θέση ότι στη ΔΕΗ πρέπει να αναλάβει διευθύνων σύμβουλος ένας επιτυχημένος μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα. Ένα στέλεχος δηλαδή που να έχει διοικήσει επιτυχώς μια μεγάλη επιχείρηση. Τρίτον, στο ότι και ο κ. Σιούφας άρχισε να συνειδητοποιεί ότι οι ανεπιτυχείς επιλογές του γενικού του γραμματέα κ. Νικ. Στεφάνου άρχισαν ήδη να έχουν βαρύτατο πολιτικό κόστος για τον ίδιο και να παίρνει αποστάσεις. Η εκπαραθύρωση πράγματι του έως προχθές διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ κ. Μανιατάκη είναι η πέμπτη μεταβολή προσώπου στον ευαίσθητο χώρο της ενέργειας, που γίνεται με πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα και με την ανοχή του κ. Δημ. Σιούφα. Ο κ. Νίκ. Στεφάνου, που ανδρώθηκε πολιτικά πλάι στον κ. Ιωάν. Παλαιοκρασσά όταν ο τελευταίος ήταν υπουργός Οικονομικών στην περίοδο 1990-1993, αντάμειψε τον ευεργέτη του με μια ανήκουστη υπονόμευση που τον ανάγκασε σε παραίτηση τον Δεκέμβριο του 2005. Ένας έντιμος πολιτικός με τεράστιο ηθικό κύρος και θεματοφύλακας των συμφερόντων της ΔΕΗ, που πολιορκείτο από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα για προμήθειες κ.λπ., αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Τον Φεβρουάριο του 2006 «φαγώθηκε» με εισήγηση Σιούφα και με υποκίνηση Στεφάνου ο υφυπουργός Ανάπτυξης και γνώστης των ενεργειακών προβλημάτων της χώρας κ. Γ. Σαλαγκούδης. Από εκεί και πέρα ο τέως φοροτεχνικός σύμβουλος του κ. Μυτιληναίου και του κ. Μελισσανίδη ξεσάλωσε κυριολεκτικά και έγινε ο «δικτάτορας» της ενεργειακής πολιτικής. Είχε ήδη διορίσει ένα χρόνο πριν ως διευθύνοντα σύμβουλο στη ΔΕΗ τον κουμπάρο του κ. Δημ. Μανιατάκη, καλόν στατιστικολόγο (ήταν πρόεδρος της ICAP), αλλά άσχετο με ενεργειακά θέματα.
Από εκεί και πέρα η ΔΕΗ άρχισε να παραπαίει, με αποτέλεσμα να απαξιώνεται και η κερδοφορία της να παρουσιάζεται εφέτος μειωμένη έως και 50%. Οι ξένοι μέτοχοι άρχισαν να δυσανασχετούν και ζήτησαν να εκπροσωπηθούν στο Δ.Σ. της εταιρείας, ενώ η γενικότερη απαξίωση της ΔΕΗ, που δεν ανανεώθηκε ούτε στο μάνατζμεντ ούτε στην ενεργειακή πολιτική, απεκάλυψε τραγικά αδιέξοδα, που τρόμαξαν τον υπουργό Ανάπτυξης, τον κ. Δημ. Σιούφα, που φοβάται τώρα ότι θα αντιμετωπίσει η χώρα ένα μπλακ άουτ το προσεχές καλοκαίρι, καθώς μας λείπουν περίπου 800 μεγαβάτ, αφού λόγω ελλείψεως βροχών οι ταμιευτήρες στα υδροηλεκτρικά έργα έχουν μόνο το 50% του νερού που είχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Δημ. Μανιατάκης όση άγνοια και να είχε περί τα ενεργειακά, δύο ολόκληρα χρόνια στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου άρχισε να συνειδητοποιεί ορισμένες οδυνηρές αλήθειες και πριν από λίγες ημέρες κατά την κοπή της πίτας κατήγγειλε τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία που επικρατεί στη ΔΕΗ, μίλησε για την ανάγκη να καταργηθεί για τους νεοπροσλαμβανόμενους η μονιμότητα, όπως έγινε στον ΟΤΕ, και ζήτησε προσλήψεις στελεχών όχι μόνο με την επετηρίδα, αλλά και από την ελεύθερη αγορά. Οι δηλώσεις αυτές ξεσήκωσαν εναντίον του το συνδικαλιστικό κατεστημένο και ο κουμπάρος του δεν μπορούσε πια να τον κρατήσει στην κορυφή. Του εξασφάλισε όμως τις προσοδοφόρες θέσεις σε θυγατρικές της ΔΕΗ!
Η ενεργειακή πολιτική για την οποία μας εγκαλεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταλογίζοντάς μας καθυστερήσεις και λάθη, από την απελευθέρωση μέχρι τις ανανεώσιμες πηγές, θα αποκτήσει άραγε τώρα ένα ανεξάρτητο και ικανό μάνατζερ ή θα συνεχίσει να κυβερνά η καμαρίλα των γενικών γραμματέων και των κουμπάρων;
(Καθημερινή, 18/1/07)