Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Τις τελευταίες ημέρες ξεσπάθωσαν οι επίδοξοι σωτήρες της γης διαχέοντας τον φόβο σε ολόκληρη την υφήλιο για την επικείμενη, υποτίθεται, καταστροφή του πλανήτη από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι λογής εχθροί του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς βρήκαν καινούργιο πεδίο δράσης μετά την κατάρρευση των σοσιαλιστικών τους μύθων. Αφού ο καπιταλισμός αποδείχθηκε ανίκητος στον τομέα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης και της αποτελεσματικότητας των μεθόδων, εφευρέθηκε η διάβρωση του πλανήτη από τις δράσεις της ελεύθερης αγοράς και του ανοιχτού εμπορίου για να χτυπηθεί από διαφορετικό μετερίζι ο μισητός εχθρός.
Οι πολέμιοι όμως της ανθρώπινης δραστηριότητας για την διάσωση, υποτίθεται, του πλανήτη σκορπίζουν τον φόβο γνωρίζοντας πως τα ΜΜΕ σπάνια θα αρνηθούν να προβάλουν σενάρια καταστροφής και διάλυσης της παγκόσμιας κοινότητας. Σπάνια όμως απαντούν σε ερωτήματα των σκεπτικιστών για τις επιστημονικές μεθόδους που χρησιμοποιούν καθώς και για πολλά αντικειμενικά δεδομένα που φροντίζουν να αποσιωπούν.
Η θεωρία της σύγχρονης ανθρώπινης παρέμβασης για την αλλαγή του κλίματος («Hockey Stick Theory» του Michael Mann και άλλων) δεν εξηγεί πώς ο κόσμος πέρασε μια ιδιαίτερα θερμή περίοδο (θερμότερη από την σημερινή) στα χρόνια του Μεσαίωνα (900-1200 μ.Χ.). Μια εποχή μάλιστα που οι Βίκινγκς καλλιεργούσαν τα (σήμερα παγωμένα) λιβάδια της Γροιλανδίας! Και βέβαια στα χρόνια εκείνα δεν υπήρχαν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ούτε βέβαια και η παραμικρή βιομηχανική δραστηριότητα!
Στη συνέχεια ο πλανήτης αντιμετώπισε την λεγόμενη Μικρή Εποχή των Παγετώνων (Little Ice Age) που κράτησε μέχρι και το 1850 περίπου. Στα χρόνια εκείνα, που είχε αρχίσει διστακτικά να εμφανίζεται η βιομηχανία κι ο Μάρξ καταδίκασε την απάνθρωπη, κατά τη γνώμη του, φύση του καπιταλισμού, πάγωσε το λιμάνι της Νέας Υόρκης και προκλήθηκαν άπειροι θάνατοι απλών ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο. Η σιωπή των περιβαλλοντολόγων για τα αίτια αυτών των φαινομένων είναι χαρακτηριστική…
Πολλοί οπαδοί της θεωρίας της καταστροφής υποστηρίζουν πως η θερμότητα της ατμόσφαιρας αυξήθηκε τον 20ο αιώνα, σε σχέση με τον 19ο, κατά μία μονάδα Fahrenheit. Σκόπιμα όμως αποσιωπούν το γεγονός πως η σύγκριση γίνεται με τις μέσες θερμοκρασίες της λεγόμενης Μικρής Εποχής των Παγετώνων (κράτησε, να μην ξεχνάμε, μέχρι το 1850). Ενα κλίμα δηλ. που δεν θα θέλαμε ιδιαίτερα να μας συνοδεύει στην σημερινή μας ζωή. Αντιπαρέρχονται επίσης το γεγονός πως η ελάχιστη αύξηση αυτή της θερμοκρασίας τον 20ο αιώνα συνοδεύτηκε από την μεγαλύτερη πρόοδο στο επίπεδο της ανθρώπινης ζωής, στην θεαματικότερη αύξηση της προσδοκίας μακροζωίας, στην μεγαλύτερη παραγωγή τροφίμων και στην βελτίωση του επιπέδου υγείας των ανθρώπων σε σχέση με όλη την διάρκεια ζωής του πλανήτη μας. Μήπως θα ήθελαν κάποιοι να τα χάσουμε όλα αυτά;
Οι αντιφατικότητες όμως των εξάγγελων του φόβου δεν σταματούν εδώ. Από το 1940 περίπου, όταν δηλ. οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είχαν αρχίσει δυναμικά να αυξάνονται, το κλίμα πέρασε σε μιά καινούργια περίοδο παγετού. Που κράτησε μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1970. Οι επιστήμονες του κλίματος την εποχή εκείνη προειδοποιούσαν για μια επικείμενη καινούργια εποχή των πάγων. Και τα ΜΜΕ διοχέτευαν τις αντίστοιχες φοβίες.
Θέλετε παραδείγματα; «Οι αλλαγές του κλίματος (στην κατεύθυνση του πάγου) απειλούν την παραγωγή τροφίμων στη γη. Σοβαρές; πολιτικές επιπλοκές για κάθε έθνος του πλανήτη» Newsweek, 1975. Οι New York Times είχαν τίτλο «Οι Κλιματικές Αλλαγές Θέτουν σε Κίνδυνο την Παγκόσμια Παραγωγή Τροφίμων» (1975). Και το περιοδικό Time, «Επιστήμονες ανησυχούν πως οι αναπάντεχες μετεωρολογικές αυξομειώσεις αποτελούν μέρος μιάς γενικότερης κλιματικής ανατροπής» (1974). Και οι New York Times πάλι, το 1895 (!): «Οι Γεωλόγοι Πιστεύουν Πως ο Κόσμος Θα Παγώσει και Πάλι».
Δεν είναι τυχαίο πως όλα σχεδόν τα ηλεκτρονικά μοντέλα προβολής στο μέλλον των κλιματολογικών επιπτώσεων (πάνω στα οποία αποκλειστικά σχεδόν στηρίζονται όλες οι ανησυχητικές επιστημονικές προβλέψεις) παίρνουν σαν βάση εκκίνησης το 1960 – χρόνια δηλ. που βρίσκονται στην καρδιά της τελευταίας λεγόμενης περιόδου παγετού. Και διαπιστώνουν, με τα σημερινά δεδομένα, αύξηση της θερμοκρασίας. Ενώ προβάλουν μοντέλα μεγαλύτερης θέρμανσης στο μέλλον. Αν ληφθεί όμως σαν βάση εκκίνησης λ.χ. το 1980, τότε η αύξηση της θερμοκρασίας, και οι αντίστοιχες προβλέψεις για το μέλλον, θα είναι σχεδόν ασήμαντες!
Δεν είναι σωστό επίσης πως οι πάγοι στην Ανταρκτική λιώνουν. Μπορεί αυτό να συμβαίνει με λίγους, κοντά στα βόρεια άκρα. Στο κέντρο όμως της παγωμένης ηπείρου η μάζα του πάγου αυξάνεται. Και σε πολλά νησιά του Ειρηνικού η στάθμη του νερού χαμηλώνει, αντί να ανεβαίνει! Ποια εξήγηση δίνουν οι ευαγγελιστές του περιβαλλοντικού φόβου για όλα αυτά; Και ποια είναι η πρότασή τους για να αποφευχθούν τα χειρότερα; Το Πρωτόκολλο του Κυότο, κι αν ακόμη εφαρμοσθεί απόλυτα, δεν πρόκειται να έχει σημαντικές επιπτώσεις πάνω στο κλίμα. Μόνο η καθαρή ενέργεια και οι νέες τεχνολογίες μπορούν να λύσουν το πρόβλημα – αν υπάρχει βέβαια…
Υπάρχουν βέβαια και οι υπαινιγμοί για το ποιοί χρηματοδοτούν τους σκεπτικιστές. Βέβαια το ίδρυμα Χάιντζ, με τις γνωστές σούπες που ανήκει στην γυναίκα του πρώην υποψήφιου των δημοκρατικών Τζών Κέρρυ, έδωσε μισό εκατομμύριο δολάρια σε γνωστούς περιβαλλοντολόγους. Στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές οι ομάδες του κλίματος κατέβαλαν στα κόμματα 19 εκ. δολάρια, μπροστά στα 7 εκ. που ξόδεψαν οι εταιρείες πετρελαίου και αερίου. Και σε τελευταία ανάλυση, πολύ σπάνια οι οικολογικές οργανώσεις αποκαλύπτουν τις πηγές χρηματοδότησής τους. Φροντίζουν όμως πάντα να αφήνουν υπαινιγμούς για όσους διαφωνούν μαζί τους.
Σε τελευταία ανάλυση, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε πως ο Πλανήτης δεν κινδυνεύει από τις όποιες υπερβολές των κατοίκων του. Ο Πλανήτης προσαρμόζεται στις όποιες ανακατατάξεις. Και καινούργια είδη ζωής πάντα εμφανίζονται. Αν οι δεινόσαυροι ήσαν οικολόγοι, και συντηρούσαν το περιβάλλον της εποχής τους όπως τότε ήταν, το ανθρώπινο είδος δεν θα είχε ποτέ εξελιχθεί. Εμείς δηλ. δεν θα υπήρχαμε σήμερα στη γη… Και ποιός είπε πως στο απώτερο μέλλον δεν θα μπορούσε να εμφανισθεί κάποιο είδος ανώτερο από το ανθρώπινο;
(ΕΣΤΙΑ, 5/2/07)