Του Στέφανου Μάνου, Βουλευτού Επικρατείας
Η «Εστία» φαίνεται να πιστεύει ότι η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να μη συμμετάσχει στις διαδικασίες αναθεώρησης του Συντάγματος ακυρώνουν την αναθεώρηση. Εγώ, αντιθέτως, θεωρώ ότι ακριβώς λόγω αυτής της απόφασης, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να γίνει σωστή αναθεώρηση. Γιατί; Δεδομένο είναι ότι αναγκαστικά στην επόμενη Βουλή όλες οι προς αναθεώρηση διατάξεις, για ν’ αλλάξουν, θα χρειάζονται τουλάχιστον 180 ψήφους. Οι τελικές αλλαγές, όποιες και αν είναι, θα χρειάζονται αναγκαστικά συναίνεση. Θετική εξέλιξη. Αφού είναι έτσι, μια και θα υπάρχει η μετεκλογική εγγύηση ότι κάθε αλλαγή προϋποθέτει συναίνεση, η Ν.Δ. που μόνη θα αποφασίσει στη σημερινή Βουλή ποιές συνταγματικές διατάξεις θα τεθούν προς αναθεώρηση, δεν έχει κανένα λόγο να περιορίζει τις προτάσεις της σε μια προσπάθεια να υφαρπάξει τη σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, στην Επιτροπή της Βουλής και στην αρθρογραφία μου υποστήριξα ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 δεν πρέπει να περιορισθεί στις παραγράφους που αναφέρονται στον αποκλεισμό των μη κρατικών πανεπιστημίων, αλλά να επεκταθεί σε όλο το άρθρο 16. Τα συνταγματικά προβλήματα της Παιδείας δεν περιορίζονται στο αν τα πανεπιστήμια είναι κρατικά ή/και μη κρατικά, αλλά είναι πολύ περισσότερα και σοβαρότερα. Επισημαίνω ότι σε κανένα ευρωπαϊκό σύνταγμα δεν υπάρχει η πρόβλεψη του δικού μας ότι η ανώτατη παιδεία παρέχεται δωρεάν, σε κανένα δεν προβλέπεται η εργασιακή σχέση των καθηγητών. Σε όλα τα Συντάγματα υπάρχει η εγγύηση ότι κανένας δεν θα στερηθεί της ανώτατης παιδείας επειδή είναι φτωχός. Αυτό μάλιστα, αλλά όχι το γενικευμένο τζάμπα! Η Νέα Δημοκρατία δεν προτείνει την αλλαγή των παραγράφων που αναφέρονται στην δωρεάν ανώτατη παιδεία για όλους (ρύθμιση κατανοητή και εφικτή πριν από 100 χρόνια όταν σπούδαζε το 2-3% του πληθυσμού η οποία όμως στη σημερινή εποχή εξασφαλίζει μόνο τη χαμηλή ποιότητα) ούτε στο καθεστώς προστασίας των καθηγητών (ομοιομορφία μισθοδοσίας, αδυναμία απομάκρυνσης των μετρίων) που τελικώς διώχνει του αρίστους και κρατά τους μετρίους. Στην Επιτροπή της Βουλής, αρκετοί βουλευτές τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ, μου διεμήνυσαν ότι συμφωνούν με την άποψη μου ότι όλο το άρθρο 16 θα έπρεπε να τεθεί προς αναθεώρηση, αλλά... (η γνώριμη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία γνώμης του βουλευτή). Όσο συμμετείχε το ΠΑΣΟΚ στη διαδικασία, η Ν.Δ. μπορούσε να ισχυριστεί ότι περιορίζεται σε εκείνες μόνο τις παραγράφους στις οποίες θα συμφωνήσει και το ΠΑΣΟΚ. Πράγματι κατά την ψηφοφορία για το άρθρο 16 οι παράγραφοι που αφορούν τα μη κρατικά πανεπιστήμια ψηφίστηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών και των δύο κομμάτων. Οι υπόλοιπες παράγραφοι δεν τέθηκαν καν σε ψηφοφορία. Τώρα όμως, μετά την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ, τώρα που δεν είναι πια εφικτός στόχος η συγκέντρωση 180 ψήφων στην τωρινή Βουλή ώστε η επόμενη να χρειάζεται μόνο 150, τώρα μπορεί ο κ. Καραμανλής να παραμερίσει τους συμβούλους του και να παρουσιάσει στη Βουλή μια ολοκληρωμένη και σοβαρή πρόταση για το Σύνταγμα. Μια πρόταση καθαρή, απαλλαγμένη από τις αλλεπάλληλες στρώσεις κρατισμού που κάθε αναθεώρηση προσέθεσε στο Σύνταγμα μας. Μια πρόταση η οποία θα αντιμετωπίζει θαρραλέα τα λειτουργικά προβλήματα της πολιτείας. Καλώ τον κ. Καραμανλή να συνειδητοποιήσει ότι η μη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στις τωρινές διαδικασίες αναθεώρησης του Συντάγματος του δίνει μια μοναδική ευκαιρία προσδιορισμού της πρωθυπουργίας του. Να μη βιαστεί με την αναθεώρηση. Ας μείνει πίσω ένα ή δύο μήνες. Να ασχοληθεί ο ίδιος προσωπικά με την αναθεώρηση. Να εξετάσει σε βάθος πώς επηρεάζει το Σύνταγμα τέσσερα τουλάχιστον ζητήματα: · την Παιδεία · τη Δημόσια Διοίκηση και την οργάνωση του κράτους (ΟΤΑ, κλπ) · τη νομοθετική διαδικασία (νομοθετική πρωτοβουλία, γερουσία, κλπ) · την οικονομία και την οικονομική δράση Σε όλους τους παραπάνω τομείς, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, πάσχομε. Αν καταφέρει ο κ. Καραμανλής να ξεφύγει από τους συμβούλους του τακτικισμού και της ακινησίας που τον περιβάλλουν και ολοκληρώσει με πολύ σοβαρότητα την προσπάθεια που περιέγραψα, θα αποκτήσει το όραμα για το μέλλον που μέχρι σήμερα δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει. (Εστία, 7/2/07)

Διαβάστε ακόμα