Του Κώστα Νικολάου*
Αξιότιμε κύριε Καραμανλή,
Σας απευθύνω σήμερα ευθέως τον λόγο -το είχα πράξει και στις 28/11/2004 από την ίδια αυτή εφημερίδα, αγνοώντας αν οι σύμβουλοί σας σάς είχαν ενημερώσει σχετικά- μολονότι δεν σας γνωρίζω προσωπικά, επειδή διακατέχομαι, όπως και πολλοί άλλοι ορθοφρονούντες Έλληνες, από εύλογη ανησυχία για την πορεία της χώρας μας. Μιας χώρας που βάλλεται από εχθρούς και «φίλους» και της οποίας η διαβρωμένη από τον άκρατο καταναλωτισμό και τον ασύστολο φιλοτομαρισμό κοινωνία παραπαίει, πότε αλληλοεξοντωνόμενη και πότε αδιαφορώντας πλήρως για τα κοινά. (Η συνεχώς διευρυνόμενη απήχηση του συνθήματος «όλοι τους ίδιοι είναι» με τρομάζει, διότι αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του Κοινοβουλευτισμού.)
Δεν ανήκω στον ιδεολογικοπολιτικό χώρο του κόμματός σας -υπήρξα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθηνών το 1977 και χρονικά πρώτος έλληνας αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 1982 και αποχώρησα οικειοθελώς από το κόμμα αυτό το φθινόπωρο του 1985- όμως η ανάρρησή σας στην πρωθυπουργία (και με μεγαλύτερο του αναμενομένου εκλογικό ποσοστό) με χαροποίησε τα μέγιστα, διότι δι' αυτής τέθηκε επιτέλους εκποδών ένα διαπλεκόμενο, φαύλο και ανάλγητο καθεστώς. Ένα κατ' όνομα «σοσιαλιστικό» καθεστώς, το οποίο στράφηκε εναντίον της ραχοκοκαλιάς των οπαδών του -των «μη προνομιούχων» δηλαδή Ελλήνων- και προώθησε σκανδαλωδώς έναν εσμό ιδιοτελών ανθρώπων, εκχωρώντας ουσιαστικά και χωρίς αιδώ την εξουσία του στους «νταβατζήδες», όπως με χυμώδη και ανεπανάληπτο τρόπο βαφτίσατε τα μεγάλα συμφέροντα, για να εξασφαλίζει την εύνοιά τους, ει δυνατόν, στο διηνεκές.
Με τέτοιους διεφθαρμένους και στερούμενους και της πιο στοιχειώδους ηθικής προκατόχους... σοσιαλιστές τού μέχρι τα μπούνια νεοφιλελεύθερου Σημίτη (που έβαλαν την Αστυνομία να δέρνει μπροστά στο Μαξίμου πενόμενους γέροντες συνταξιούχους) είχατε την άνετη μάλιστα ευκαιρία να θριαμβεύσετε ως κυβέρνηση με αρχές, όραμα και προγραμματισμό. Αντ' αυτού -και χωρίς να έχετε αντίπαλο στο πρόσωπο του ατάλαντου Γιώργου Παπανδρέου- κατορθώσατε το ακατόρθωτο, κύριε πρωθυπουργέ, και να με συμπαθάτε που θα το πω απερίφραστα: Δώσατε την εικόνα μαθητευόμενων μάγων στο κεφάλι του κασίδη, με μια πολυμελή κυβέρνηση υπουργών και κυρίως υφυπουργών, η οποία, όχι μόνο δεν έχει ενιαία γραμμή πλεύσης, αλλά αλληλοσπαράσσεται, ενίοτε δε και δημοσίως!
Τα τελευταία γεγονότα, τα οποία λειτουργούν σωρευτικά εις βάρος της κυβερνήσεώς σας, μιλούν από μόνα τους και εξαγριώνουν, πλην των τίμιων στελεχών και οπαδών σας, και τους πολυπληθείς ψηφοφόρους αμφοτέρων των συνιστωσών της Αριστεράς που, εκτός από τη μετρήσιμη βοήθειά τους στις ανά την επικράτεια κάλπες, έβαλαν με πολλούς τρόπους πλάτη για να κατακτήσετε την εξουσία.
Οι προεκλογικές σας εξαγγελίες, παρά το γεγονός ότι ήταν εξόφθαλμα υπερβολικές, είχαν πείσει πολλούς σοβαρούς ανθρώπους (και όχι μόνο την άκριτα μετακινούμενη μάζα των ψηφοφόρων) να σας εμπιστευθούν, ποντάροντας στα περί πάταξης της διαπλοκής και της διαφθοράς, αλλά και στο κεντρώο προφίλ που λανσάρατε επιτυχώς. Καταλυτικό ρόλο στις προτιμήσεις των πολιτών στο πρόσωπό σας (και όχι τόσο στο κόμμα του οποίου ηγείσθε) έπαιξε το περί ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ σύνθημα. Ένα σύνθημα, αν όχι υπέρτερο, τουλάχιστον ισάξιο του συνθήματος της ΑΛΛΑΓΗΣ, που σε τρεις αλλεπάλληλες αναμετρήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων αυξάνονταν σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο, από το 13,6% στο 48,1% μέσω του 25,3%, έφεραν τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου στην κορυφή της κομματικής πυραμίδας του τόπου μας.
Τόνισα τα προαναφερθέντα, διότι και η ΑΛΛΑΓΗ του Ανδρέα σκάλωσε (και... ξεδοντιάστηκε εντελώς από τον Σημίτη) και η μέχρι πρότινος καρκινοβατούσα
ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ εγκαταλείφθηκε, δίνοντας τη θέση της στον γενικόλογο όρο ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, ο οποίος, πλην των φανατικών οπαδών του κόμματός σας, ουδένα άλλον συγκινεί.
Οι προ τριετίας παραινέσεις και προτροπές σας για «σεμνότητα και ταπεινότητα» (που ήχησαν ευχάριστα στ' αφτιά του απλού πολίτη) δεν βρήκαν ανταπόκριση στους κόλπους της παράταξής σας. Αντίθετα εξελήφθησαν ως... συγκεκαλυμμένη παρότρυνση για έξαρση μιας ασυγκράτητης αλαζονείας! Αλλά και να είχαν εισακουστεί οι ορθότατες αυτές νουθεσίες σας -και αυτό θεωρώ το σπουδαιότερο- ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΕΣ ΝΑ ΠΑΡΑΓΑΓΟΥΝ ΕΡΓΟ.
Τα συμβαίνοντα εσχάτως, κύριε πρωθυπουργέ, έχουν προκαλέσει το κοινό αίσθημα. Το σκάνδαλο των ομολόγων εις βάρος των ούτως ή άλλως πενιχρότατων αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και μάλιστα σε μια περίοδο που το συνταξιοδοτικό αποτελεί διεθνώς ένα από τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα, κινδυνεύει να οδηγήσει σε ΑΝΗΚΕΣΤΟ ΒΛΑΒΗ την κυβέρνησή σας. (Οι χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες επιτείνουν τη γενικευόμενη αγανάκτηση. Λύση υπάρχει και είναι μία και μόνο: ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟΦΟΡΜΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟΣΤΗΜΑ).
Απαιτούνται, επομένως, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΣΑΣ, με την καθαίρεση υπουργών και ευρύ ανασχηματισμό της κυβέρνησής σας με ορίζοντα έτους.
Παρά τα κατά καιρούς φληναφήματα περί πρόωρων εκλογών, είμαι από τους λίγους που πίστεψαν εξαρχής τις διαβεβαιώσεις σας ότι θα εξαντλήσετε την τετραετία. Τώρα, με την αρνητική τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα για το κόμμα σας, πιστεύω διπλά ότι οι εκλογές θα διενεργηθούν το 2008, στηριζόμενος στο ακόλουθο επιχείρημα που προέρχεται από τον αθλητικό χώρο: Ο πυγμάχος, όταν έχει δεχθεί ένα ισχυρότατο άπερκατ στο σαγόνι, προσπαθεί να κρατηθεί στα σκοινιά για να απορροφήσει το κορμί του την πολύ επικίνδυνη γροθιά και να αποφύγει το νοκ άουτ. Και συχνά ο πυγμάχος που ακολουθεί αυτήν την τακτική δεν αποφεύγει μόνο το νοκ άουτ, αλλά αναδεικνύεται, έστω στα σημεία, νικητής, όταν εξαντλήσει ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους γύρους του αγώνα.
Στη θέση ενός τέτοιου πυγμάχου βρίσκεται σήμερα η κυβέρνησή σας, αξιότιμε κύριε Καραμανλή, και χρειάζεται ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΙ, όχι το ένα, αλλά τα πολλαπλά πλήγματα που δέχεται.
Διότι δεν είναι μόνον οι «γαλάζιοι» χρυσοκάνθαροι της Κεφαλαιαγοράς, με στενότατες διασυνδέσεις στον κυβερνητικό μηχανισμό και ισχυρούς υπουργούς που τους προστατεύουν, βγάζοντας την ουρά τους απ' έξω. (Αλήθεια, γιατί μιλάνε όλοι για «πολιτική ευθύνη» του ενός ή του άλλου και δεν βρέθηκε κανένας να πει ότι έχουμε να κάνουμε με ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΥΘΙΞΙΑΣ, όπερ είναι και το πολύ βαρύτερο;).
Διότι -το διατυπώνω διαφορετικά- δεν είναι μόνον η μπόχα που αναδίδουν τα μετακινηθέντα με αστραπιαία ταχύτητα δομημένα ομόλογα. Είναι και οι φοιτητικές και σπουδαστικές κινητοποιήσεις που κράτησαν επί μήνες, με τις καταλήψεις εκατοντάδων δημοσίων σχολείων και ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, δεκάδες χιλιάδες οικογένειες σε αναμμένα κάρβουνα, με καταλυτική την ευθύνη της ανεκδιήγητης κ. Γιαννάκου. Είναι επίσης και το επαίσχυντο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, που θίγει βαθύτατα την εθνική αξιοπρέπεια, τον αυτοσεβασμό και την αυτογνωσία μας ως Ελλήνων, πολτοποιώντας ταυτόχρονα και την ιδιαιτερότητά μας ως λαού. Υπεύθυνη και για το ανοσιούργημα αυτό, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΑΦΟΥ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΟ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ, είναι η προαναφερθείσα κυρία, η οποία έχει εξοβελίσει από τον τίτλο του υπουργείου της το επίθετο «εθνικός» -ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ το λέει και όχι ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ- και την ανέχεστε ακόμα, κύριε πρωθυπουργέ...
Επειδή εξακολουθώ να σας θεωρώ, αξιότιμε κύριε Καραμανλή, μακράν τον ικανότερο πολιτικό που διαθέτει το κόμμα σας και επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι υπονομεύεσθε εκ των έσω -ορισμένοι μάλιστα σας χαρακτηρίζουν «πρωθυπουργό υπό κηδεμονία»- σας καλώ να επιδείξετε πυγμή, αδιαφορώντας για το κομματικό κόστος (που θα μετατραπεί σε κομματικό όφελος, αφού θα εκτιμηθεί η αποφασιστικότητα των ενεργειών σας) και να βάλετε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.
Ως προς τα τόσα ανοιχτά εθνικά μας θέματα (τα οποία τα χειρίζεται μια εντελώς ακατάλληλη και διαβλητή για τον απροκάλυπτο φιλοαμερικανισμό της υπουργός), ελπίζω να μην ενδώσετε σε εκβιασμούς και να φράξετε τον δρόμο του αυθαδέστατου γειτονικού μας κρατιδίου προς το ΝΑΤΟ, εάν δεν συναινέσει σε κοινά αποδεκτό ΟΝΟΜΑ. Άλλωστε διαθέτετε και το μέγα όπλο του δημοψηφίσματος. Ευελπιστώ, τέλος, να μη νεκραναστήσετε πολιτικά με τις αποφάσεις σας και περισσότερο με την αποφυγή έγκαιρης λήψης αποφάσεων τον εγγονό του Γεωργίου και υιό του Ανδρέα Παπανδρέου. (Η τελευταία αυτή διατύπωση απετολμήθη μεταξύ αστείου και σοβαρού λόγω των ημερών...).
*Τ. βουλευτής, τ. ευρωβουλευτής και τ. αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής
(ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 8/4/07)