Οι κλιματολογικές αλλαγές είναι θέμα ασφάλειας που η παγκόσμια κοινότητα καλείται να αντιμετωπίσει.
Έρημοι δημιουργούνται εκεί που άλλοτε υπήρχαν σοδειές. Εκατομμύρια άνθρωποι εγκαταλείπουν τις εστίες τους καθώς οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται. Η κρίση στο Νταρφούρ και στη Σομαλία είναι με κάποια έννοια περιβαλλοντολογική.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν αιτίες για διαμάχη, κάτι που κάνει επιτακτική την ανάγκη να δοθεί προσοχή από τη διεθνή κοινότητα. Κι όμως, αυτή η απλή διαπίστωση ότι οι κλιματολογικές αλλαγές κάνουν τον κόσμο πιο επικίνδυνο προκάλεσε αναταραχή ανά τον κόσμο αυτήν την εβδομάδα. Τα πυρά δέχεται η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Μάργκαρετ Μπέκετ, που για πρώτη φορά συμπεριέλαβε το θέμα στην ατζέντα συνομιλιών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στη συζήτηση του ΟΗΕ, η Ομάδα των 77 αναπτυσσόμενων χωρών -που περιλαμβάνει την Βραζιλία, την Ινδία και τη Νότια Αφρική- διαμαρτυρήθηκε για την «ολοένα μεγαλύτερη κατάχρηση από πλευράς του ΟΗΕ» στους ρόλους άλλων σωμάτων του οργανισμού. Η Κίνα, η οποία από μόνη της έχει σοβαρά περιβαλλοντολογικά προβλήματα, υιοθέτησε πλήρως τις αντιρρήσεις τους. Η Ρωσία μίλησε για «πιο δραματική απ όσο θα έπρεπε» παρουσίαση του προβλήματος. Οι ΗΠΑ προτίμησαν να επαρθούν για τις δικές τους, ανεπαρκείς προσπάθειες να αντιμετωπίσουν τις κλιματολογικές αλλαγές και να υπαινιχθούν ότι η διεθνής οικονομική ανάπτυξη θα επιλύσει το πρόβλημα. Η κα Μπέκετ, άλλοτε υπουργός Περιβάλλοντος, δεν ήταν και η επικρατέστερη υποψήφια για υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μπλερ. Ούτε υπήρξε ιδιαίτερα μαχητική για να πείσει πως οι κλιματολογικές αλλαγές εγείρουν μείζον θέμα ασφάλειας. Κι όμως, μια ένδειξη ότι είχε δίκιο να φέρει το θέμα ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας, αποτελεί η αποχώρηση 11 Αμερικανών στρατηγών από το τραπέζι των συνομιλιών.
Αλλά και η δική τους έκθεση, η οποία δημοσιοποιήθηκε αυτήν την εβδομάδα, αναγνωρίζει τις κλιματολογικές αλλαγές ως «πολλαπλασιαστή δυνητικών απειλών» -σε εύθραυστες χώρες στον κόσμο, ακόμη και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Υποστηρίζουν ότι οι μεγαλύτερες κοινωνικές πιέσεις που θα προκληθούν από τις κλιματολογικές αλλαγές θα τροφοδοτήσουν εξτρεμιστικές ιδεολογίες και θα κάνουν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» ακόμη πιο μακρύ και δύσκολο.
Ο οικονομολόγος Νίκολας Στερν υποστηρίζει σε μελέτη του ότι οι κλιματολογικές αλλαγές θα έχουν οικονομικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτές των παγκοσμίων πολέμων και της περιόδου της Μεγάλης Κρίσης. Σε αυτήν την περίπτωση, φαίνεται παράλογο να αρνηθούμε ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος εμπίπτει, σε μεγάλο βαθμό, στις αρμοδιότητες του ΣΑ. Είναι εξίσου κουτό να εμμείνει κανείς στις διαφορές μεταξύ της ΕΕ, που οι Αμερικανοί αξιωματούχοι τη θεωρούν ανήσυχη για τις κλιματολογικές αλλαγές την ώρα που οι ΗΠΑ έχουν εστιάσει την προσοχή τους στο Ιράκ και στην Αλ Κάιντα. Τα προβλήματα του σημερινού κόσμου δεν ανακύπτουν από ένα μόνο θέμα, όπως συνέβαινε την εποχή του ψυχρού πολέμου. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένα σύνολο διασυνδεόμενων προκλήσεων που οι παγκόσμιες δυνάμεις θα πρέπει να επιλύσουν, προκειμένου να εξασφαλιστεί διεθνής ασφάλεια. Σε τελική ανάλυση, οι κλιματολογικές αλλαγές φαίνεται να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
(Εditorial των Financial Τimes – Μετάφραση από Ημερησία, 23/4/07)