Του Β.Α. Κόκκινου
Οι περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις διαπνέονται από σύγχρονο πνεύμα διοικήσεώς τους. Οι ιδιοκτήτες τους αναθέτουν την διεύθυνσή τους στους πλέον ειδικούς και επιτυχημένους στα καθήκοντά τους. Για την ανεύρεση τούτων μάλιστα απευθύνονται και σε ειδικά γραφεία «κυνηγών κεφαλών», που ανακαλύπτουν και βιογραφούν τα καλύτερα στελέχη των επιχειρήσεων. Να γιατί πολλές επιχειρήσεις, με εξειδικευμένο προσωπικό ικανοποιητικώς αμειβόμενο, ευδοκιμούν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Αλλά όσοι αναλαμβάνουν τις τύχες του Κράτους δεν μιμούνται τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, αν και το Κράτος αποτελεί συγχρόνως την σημαντικότερη, την πολυπληθέστερη και την πλέον πολύπλευρη επιχείρηση. Δεν απευθύνονται συνήθως για την επάνδρωση των κυβερνητικών και άλλων διοικητικών θέσεων εξουσίας σε ειδικούς, δοκιμασμένους και επιτυχημένους, αλλά σε ανθρώπους της «παρέας» τους, δηλαδή σε «ανίδεους». Τα αποτελέσματα αυτής της πρακτικής διαπιστώνουμε καθημερινώς.
Άπειροι, ιδιοτελείς, αφελείς ή πονηροί άνθρωποι αποτελούν την πλειοψηφία εκείνων που συχνάζουν μονίμως στους προθαλάμους των πολιτικών και κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους. Κατά τη συμπλήρωση των ψηφοδελτίων δεν κυριαρχούν ως κριτήρια επιλογής η επαγγελματική επιτυχία, η πείρα, η εξειδίκευση, η ικανότητα και η επάρκεια των γνώσεων, αλλά εντελώς διαφορετικά και υποκειμενικά. Μεταξύ αυτών προέχουν η γνωριμία, η κομματική θητεία, η αναγνωρισιμότητα και η ικανότητα επηρεασμού των ανθρώπων του πεζοδρομίου ή των θαμώνων των καφενείων.
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι η άνοδος σε υπουργικούς θώκους προσώπων τα οποία ουδέποτε άσκησαν κάποιο επάγγελμα, ούτε έχουν εξειδικευμένες γνώσεις στους τομείς που αναλαμβάνουν. Βρίθουν τα παραδείγματα Υπουργών όλως ασχέτων με τις αρμοδιότητες των Υπουργείων τους. Γι’ αυτό και τροφοδοτούν τα ΜΜΕ με πληροφορίες ασήμαντες ή εσφαλμένες. Ενεργούν δε με γνώμονα μόνο την προβολή τους και όχι την επιτυχία στο έργο τους.
Έτσι εξηγείται γιατί ορισμένοι Υπουργοί γίνονται υποχείριοι «ειδικών συμβούλων» ή δέχονται ανελέγκτως εισηγήσεις ορισμένων δημοσιογράφων, που στην ουσία τους υποκαθιστούν. Όταν δε εμφανίζονται στα ΜΜΕ, είναι ανίκανοι να διακρίνουν τα ουσιώδη από τα επουσιώδη, ομιλούν συνήθως για τα τελευταία και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη.
Με αυτήν την πραγματική κατάσταση δεν είναι ανεξήγητη η επιρροή ορισμένων «γκουρού» της δημοσιογραφίας και των παρασκηνίων, ή κάποιων ιδιοκτητών των ΜΜΕ ή μερικών επιχειρηματιών. Αντί να ακούμε από τα ΜΜΕ στατιστικά στοιχεία για την πρόοδο της χώρας σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ, ακούμε αυθαίρετες αναλύσεις επί δημοσκοπήσεων ή συζητήσεις ξένες προς τα σοβαρά και ουσιαστικά προβλήματα της χώρας.
Αν όλοι οι πολιτικοί είχαν ασκήσει υποχρεωτικώς κάποιο επάγγελμα και διέθεταν την εμπειρία και τις γνώσεις τούτου, ίσως θα ήταν και περισσότερο ευαίσθητοι ως δημόσιοι άνδρες. Δεν θα προκαλούσαν την κοινή γνώμη, αν κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους και προ της καθόδου τους στην πολιτική διαβιούσαν με μέτρο.
Πολλοί διερωτώνται, αν η ανεπάρκεια ορισμένων πολιτικών εκτρέφει την ασυδοσία και το θράσος των εκμεταλλευτών των ΜΜΕ ή τα δόλια σχέδια των τελευταίων προωθούν τους ανεπαρκείς. Ενώ άλλοι αμφιβάλλουν αν την ευθύνη έχουν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και όχι ο λαός που αποδέχεται με ευκολία τα ψεύδη. Με οποιαδήποτε εκδοχή όμως βέβαιον είναι ότι οι Έλληνες πρέπει να αφυπνιστούν. Να αποδοκιμάσουν τους δημοκόπους και να υποστηρίξουν τους ικανούς και άξιους.
Οι καιροί ου μενετοί. Το δημόσιο χρέος διογκούται, παρά την προσπάθεια της Κυβερνήσεως να βελτιώσει τα οικονομικά της χώρας. Οι εχθροί της Ελλάδος πληθαίνουν και η ανθελληνική προπαγάνδα οργιάζει. Όλα τα γνωρίζει ο αμερικανικός λαός. Το μόνο που έπρεπε να μάθει είναι ότι το 2% του ελληνικού πληθυσμού είναι Τούρκοι. Αυτό φρόντισε να τον πληροφορήσει η έκθεση του State Department. Παρά το ότι η συνθήκη της Λωζάννης ομιλεί για Έλληνες Μουσουλμάνους και όχι Τούρκους.
Μήπως πρέπει οι Έλληνες να παραδειγματισθούν από άλλους άξιους λαούς, που αποστέλλουν στο CNN τουλάχιστον έξι χιλιάδες μηνύματα διαμαρτυρίας σε μια μέρα, όταν ένα ρεπορτάζ τους αδικήσει;
(Από την Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 04/05/2007)