Το 2005 οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών εκτιμούσαν ότι το Ιράν θα αδυνατούσε να παράγει ποσότητες ουρανίου επαρκείς για την κατασκευή όπλων έως τα μέσα της επόμενης δεκαετίας.
Την προηγούμενη εβδομάδα η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας ανακοίνωσε ότι το Ιράν είχε θέσει σε λειτουργία 1312 μηχανές φυγοκεντρισμού (για τον εμπλουτισμό ουρανίου), ενώ μέσα σε ένα μήνα ο αριθμός τους θα μπορούσε να φτάσει τις 3.000. Ο αριθμός αυτός επαρκεί για την κατασκευή μίας βόμβας ουρανίου ετησίως. Άλλη μία πρόβλεψη της CIA πέφτει λοιπόν στο κενό.
Μάλιστα σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας στην έκθεσή της υποβαθμίζει τις δυνατότητες του Ιράν. Όπως υποστηρίζουν εάν το πυρηνικό του πρόγραμμα συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς, η Τεχεράνη θα έχει θέσει σε λειτουργία 8.000 φυγοκεντρωτές έως το Δεκέμβριο.
Ο Ιρανός πρόεδρος, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, έχει πλέον το χρόνο με το μέρος του. Όσο η διεθνής κοινότητα καθυστερεί να λάβει πιο αυστηρά μέτρα, τόσο περισσότερο ενισχύονται οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν.
Με το Συμβούλιο Ασφαλείας να έχει προχωρήσει σε περιορισμένα μόνο μέτρα έναντι ιδιωτών και επιχειρήσεων, που εμπλέκονται με το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, και την Κίνα και τη Ρωσία να μπλοκάρουν οποιαδήποτε απόφαση για επιβολή πιο αποτελεσματικών κυρώσεων, δεν θα πρέπει να αναμένουμε ιδιαίτερες εξελίξεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
Την ίδια ώρα το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών επιδιώκει διμερείς συνομιλίες, ενώ ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, υποστηρίζει πλέον ότι η διεθνής κοινότητα δεν θα πρέπει να ζητεί τερματισμό της διαδικασίας εμπλουτισμού ουρανίου, αλλά περιορισμό της παραγωγής.
Θα πίστευε κανείς ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η διεθνής κοινότητα πολύ απλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι παραπάνω. Όλοι ωστόσο γνωρίζουν ότι το Ιράν εισάγει το 50% της βενζίνης, που χρειάζεται για την κάλυψη των αναγκών του, κυρίως μέσω των Ενωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Οι ΗΠΑ μπορούν εύκολα να μπλοκάρουν τη δίοδο αυτή αφήνοντας την Τεχεράνη χωρίς επεξεργασμένο πετρέλαιο.
Παράλληλα, η γαλλική και η γερμανική κυβέρνηση μπορούν να συμβάλουν περιορίζοντας τις αυξημένες δραστηριότητες των επιχειρήσεών τους στο Ιράν. Το Συμβούλιο Ασφαλείας δε θα πρέπει να προχωρήσει στην επιβολή στοχευμένων οικονομικών κυρώσεων κατά καθεστωτικών παραγόντων, με παράλληλη ενίσχυση εργατικών συνδικάτων της χώρας.
(Ναυτεμπορική – The Wall Street Journal, 30/5/07)