H Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιλέξει αυτοβούλως από πολλών ετών να θέσει περιορισμούς στην εκπομπή καυσαερίων που θεωρούνται υπεύθυνα για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ιδίως δε στην «παραγωγή» διοξειδίου του άνθρακος.
Ως γνωστό οι κοινοτικές αρχές δημιούργησαν το σύστημα «εμπορίου» δικαιωμάτων παραγωγής CO2, με το οποίο επιβραβεύονται όσοι παράγουν λιγότερα καυσαέρια και τιμωρούνται εκείνοι που δεν λαμβάνουν μέτρα για εξοικονόμηση ενέργειας.
Το σύστημα λειτουργεί από αρκετά χρόνια και θεωρείται επιτυχημένο, ασχέτως αν τα δικαιώματα που εκχωρήθηκαν στην ημετέρα ΔΕΗ δεν επαρκούν και η επιχείρηση αναγκάζεται να αγοράζει «εκπομπές» ρύπων από άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες, που είναι περισσότερο προσεκτικές ή έχουν προχωρήσει σε επενδύσεις στο μέτωπο αυτό. Η αρχική κατανομή των δικαιωμάτων αυτών στις ρυπαίνουσες βιομηχανίες έγινε δωρεάν.
Ωστόσο, με βάση τα νέα δεδομένα που έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας, σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη, η κατάσταση δείχνει να οξύνεται και η κοινή γνώμη εμφανίζεται όλο και περισσότερο προβληματισμένη.
Απέναντι στις εξελίξεις αυτές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ευαισθητοποιηθεί και εξετάζει πρόσθετα μέτρα, πάντοτε σε εθελοντική βάση, χωρίς δηλαδή να εξαρτά τις δικές της ενέργειες από την ανταπόκριση των υπόλοιπων μεγάλων βιομηχανικών δυνάμεων, που θεωρούνται υπεύθυνες για την κλιματική αλλαγή.
Για παράδειγμα οι ΗΠΑ, όχι μόνο δεν παίρνουν μέτρα αλλά ούτε προχωρούν σε προτάσεις για γενικευμένη εφαρμογή κανόνων από όλους. Η τελευταία «προσφορά» του προέδρου Μπους για τη διοργάνωση μιας σύσκεψης στην Ουάσινγκτον, με αντικείμενο τη λήψη μέτρων σε παγκόσμιο επίπεδο, αποτελεί περισσότερο θεαματική υπεκφυγή, παρά ουσιαστική συμβολή στη λύση του προβλήματος.
Παρ' όλα αυτά η Ε.Ε. δεν χαλαρώνει τις προσπάθειές της για τη βελτίωση της κατάστασης. Τελευταία λοιπόν στις Βρυξέλλες, οι κοινοτικές αρχές κάνουν λόγο για «χρέωση» και των αρχικών δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακος στο έδαφος της Ε.Ε. Όπως σημειώσαμε πριν, τα δικαιώματα στο σημερινό σύστημα εμπορίου δικαιωμάτων εκπομπής CO2 χορηγούνται δωρεάν. Και τούτο για μία ακόμη φορά γίνεται αυτοβούλως, χωρίς δηλαδή να υπάρχει καμία διεθνής υποχρέωση.
Είναι όμως προφανές ότι οι κοινοτικές πρωτοβουλίες για την προστασία του περιβάλλοντος, εκτός από τις θετικές υπηρεσίες που προσφέρουν στην ανθρωπότητα, επιβαρύνουν τις επιχείρησης με επιπλέον κόστος. Επειδή, ωστόσο, «ουδέν κακόν αμιγές καλού», να παρατηρήσουμε ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία έχει καταστεί παγκόσμιος ηγέτης στις τεχνολογίες προστασίας.
(Ναυτεμπορική, 5/6/07)