Ορισμένες αλλαγές έχουν ήδη αρχίσει να συντελούνται στο νοτιοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ, όπου πυρκαγιές μεγάλης κλίμακας κατέστρεψαν αχανείς δασικές εκτάσεις.
Μέσα στα επόμενα 100 ως 150 χρόνια, οι μεταβολές αυτές πιθανόν θα επεκταθούν, σε σαβάνες και σε ερήμους, ανατρέποντας την ισορροπία οικοσυστημάτων κι απειλώντας τη χλωρίδα και την πανίδα. Οι επιστήμονες, μάλιστα, υπογραμμίζουν ότι οι μεταβολές αυτές θα είναι ιδιαίτερα έντονες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
«Αν αφήσουμε την κλιματική αλλαγή να ξεφύγει από τον έλεγχο, η βλάστηση σε αυτόν τον πλανήτη θα γίνει τελείως διαφορετική από ό,τι σήμερα, και αυτό αποτελεί έναν τεράστιο κίνδυνο για την βιοποικιλότητα του πλανήτη», τονίζει ο Τζόναθαν Όβερπεκ, πρύτανης της Σχολής για το Περιβάλλον και τη Βιωσιμότητα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Η έρευνα βασίστηκε στη μελέτη απολιθωμάτων και στοιχείων για τη θερμοκρασία που χρονολογούνται 21.000 χρόνια πριν, όταν τερματιζόταν η τελευταία εποχή των παγετώνων και η θερμοκρασία στον πλανήτη αυξήθηκε κατά 4 ως 7 βαθμούς Κελσίου.
Ωστόσο, οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι προβλέψεις τους είναι συντηρητικές, καθώς αυτή η άνοδος της θερμοκρασίας οφειλόταν σε φυσικές μεταβολές και έγινε σε μια περίοδο σημαντικά πιο μακρόχρονη.
«Μιλάμε για το ίδιο εύρος αλλαγών μέσα σε 10 ως 20.000 χρόνια, το οποίο σήμερα συμπυκνώνεται σε έναν αιώνα ή δύο», τόνισε ο Στίβεν Τζάκσον, διευθυντής του Southwest Climate Adaptation Center του γεωλογικού ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS). «Τα οικοσυστήματα θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν με μεγάλη βιασύνη».
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό, η οποία βασίστηκε σε δεδομένα από σχεδόν 600 τοποθεσίες, είναι η πιο πλήρης για το θέμα μέχρι σήμερα. Συμπεριλαμβάνει στοιχεία για κάθε ήπειρο, εξαιρουμένης της Ανταρκτικής.
Οι πιο αξιοσημείωτες αλλαγές διαπιστώθηκαν σε μέσα προς μεγάλα γεωγραφικά πλάτη, στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, καθώς και στη Νότια Αμερική. Πρόκειται για τις περιοχές όπου υπήρχαν οι μεγαλύτεροι παγετώνες και οι οποίες παρουσίασαν τις μεγαλύτερες θερμοκρασιακές αυξήσεις όταν το κλίμα της Γης εξελίχθηκε.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εάν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη περιοριστούν στα επίπεδα που ορίστηκαν ως στόχοι στη Συμφωνία του Παρισιού το 2015, «η πιθανότητα τροποποίησης μεγάλης κλίμακας της βλάστησης είναι κατώτερη του 45%», αλλά εάν δεν υπάρξει πρόοδος, η πιθανότητα αυτή είναι «υψηλότερη του 60%».
Αυτές οι αλλαγές δεν θα επηρεάσουν μόνο τα δάση, αλλά και το πόσιμο νερό και τον υδρολογικό κύκλο στο σύνολό του.