Του Ευθ. Π. Πέτρου
Για μιαν ακόμη φορά, οι πυρκαγιές βρήκαν ανέτοιμο τον κρατικό μας μηχανισμό. Και όμως εφέτος περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά οι φωτιές στα δάση ήσαν αναμενόμενες, αφού η ξηρασία του χειμώνα είχε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το ξέσπασμά τους.
Καυχόμεθα ότι διαθέτουμε τον μεγαλύτερο αεροπυροσβεστικό στόλο στον κόσμο. Δυστυχώς όμως το γεγονός αυτό πολύ μικρή σημασία έχει όταν παρά τα διαθέσιμα μέσα τα δάση μας κάθε χρόνο γίνονται παρανάλωμα του πυρός…
Η πραγματικότης είναι ότι από τα 46 αεροπλάνα που διαθέτουμε για την αεροπυρόσβεση, τα 24 είναι κατ’ όνομα μόνον πυροσβεστικά. Πρόκειται για ψεκαστικά αεροσκάφη με μικρές δεξαμενές που μόνον βοηθητικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Από τα υπόλοιπα 22 Κανανταίρ, στοιχειωδώς αποτελεσματικά είναι μόνον τα εννέα του τύπου 415. Όλα όμως καθηλώνονται σε υψηλές θερμοκρασίες. Μάλιστα τα παλαιότερα του τύπου 215 καθίστανται αναποτελεσματικά μόλις η θερμοκρασία περιβάλλοντος ανέβη στους 38 βαθμούς. Το γεγονός ότι από φέτος μετασταθμεύουν σε αεροδρόμια όπου αναμένονται χαμηλότερες θερμοκρασίες, δεν λύνει φυσικά το πρόβλημα.
Όταν, στις δασικές πυρκαγιές του προηγουμένου καλοκαιριού οι αδυναμίες των αεροσκαφών αυτών κατέστησαν πασιφανείς, η Κυβέρνησις απεφάσισε την ανανέωση του αεροπυροσβεστικού στόλου, ακολούθησαν δε και σχετικές δημόσιες εξαγγελίες, αποτέλεσμα των οποίων υπήρξε η παρουσίασις αεροσκαφών συγχρόνου τεχνολογίας με ηυξημένες πυροσβεστικές δυνατότητες και φυσικά ικανών να επιχειρούν σε υψηλότερες θερμοκρασίες από τα παλαιότερα. Αυτά είναι τα ρωσικής κατασκευής Μπεριέφ 200, τα οποία προσφάτως επεδείχθησαν και σε κλιμάκιο αξιωματικών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, οι οποίοι μετέβησαν επί τούτου στο εργοστάσιο κατασκευής τους, στην Σιβηρία.
Επί της ουσίας όμως δεν έχει γίνει τίποτε. Η διαγωνιστική διαδικασία επιλογής νέου αεροσκάφους δεν έχει κάν αρχίσει. Με αυτούς τους ρυθμούς ούτε το επόμενο ούτε το μεθεπόμενο καλοκαίρι θα είναι δυνατόν να υπάρξουν αξιόλογα πυροσβεστικά αεροπλάνα στην Ελλάδα. Απαιτούνται δύο περίπου χρόνια για να παραδοθή το πρώτο αεροσκάφος από την ολοκλήρωση του σχετικού διαγωνισμού,. Που εδώ δεν έχει ακόμη αρχίσει.
Μόλις πέρασαν οι ζέστες και καταλάγιασαν οι φωτιές του περασμένου έτους, οι εξαγγελίες ξεχάστηκαν. Παρότι οι κλιματικές συνθήκες του χειμώνα καθιστούσαν βέβαιο ότι το καλοκαίρι αυτό θα είναι δύσκολο. Ώστε τουλάχιστον να έχη κινηθή κάποια διαδικασία. Για να μπορή ο αρμόδιος υπουργός να υποστηρίξη τεκμηριωμένα, ότι κάτι έχει αρχίσει να προγραμματίζεται.
Ευτυχώς που εκτός από τον ευάριθμο πλην ποιοτικώς ανεπαρκή στόλο των αεροπλάνων, υπάρχουν και τα ελικόπτερα, τα οποία η Πυροσβεστική μισθώνει από ιδιωτικές εταιρίες και, τα οποία κατά την δεκαετία περίπου που χρησιμοποιούνται έχουν αποδειχθή σωτήρια. Ικανά για στοχευμένες ρίψεις μεγάλων ποσοτήτων νερού -πολύ μεγαλυτέρων και από αυτές των Κανανταίρ- παρεμβαίνουν αποτελεσματικά και έχουν μέχρι σήμερα σταματήσει φωτιές σε πάρα πολλές περιοχές της Ελλάδος.
Επιπροσθέτως, ο τρόπος αξιοποιήσεως των ελικοπτέρων αυτών, αρκεί για να καταρρίψη τα αναχρονιστικά σύνδρομα κρατισμού που εξακολουθούν να διακατέχουν μεγάλες μερίδες της κοινωνίας μας και δυστυχώς τους περισσοτέρους εκ των πολιτικών μας.
Τα ελικόπτερα αυτά, τα οποία επιτελούν ένα στρατηγικής σημασίας εθνικό έργο, παραμένουν υπό τον έλεγχο του ιδιωτικού τομέως. Τα πληρώματά τους είναι υπάλληλοι ιδιωτικών εταιριών, ενίοτε και αλλοδαποί. Η διοικητική και τεχνική υποστήριξίς τους γίνεται από ιδιωτικές εταιρίες σε δικές τους εγκαταστάσεις ή εγκαταστάσεις τις οποίες μισθώνουν και με δικό τους προσωπικό.
Η Πυροσβεστική κάνει τον σχεδιασμό και συντονίζει την επιχειρησιακή τους χρήση σε συνδυασμό με τα άλλα μέσα που διαθέτει. Τα αξιοποιεί δηλαδή απηλλαγμένη από τους πονοκεφάλους της εφοδιαστικής αλυσίδος και των τεχνικών προβλημάτων. Και αν τα ελικόπτερα για τον οιονδήποτε λόγο δεν είναι διαθέσιμα όπως προβλέπεται από τις σχετικές συμβάσεις, επιβάλλει και κυρώσεις στους αναδόχους του έργου.
Η αποτελεσματική αυτή σύμπραξις φορέων του δημοσίου με ιδιωτικές εταιρίες αποτελεί ζωντανό παράδειγμα και για άλλες ανάλογες περιπτώσεις. Για να μην πηγαίνουμε μακρυά. Αν ήταν στα χέρια ιδιωτικών φορέων και τα αεροπλάνα, είναι βέβαιον ότι ήδη θα είχαμε στόλο σημαντικά πιο ολιγάριθμό από τα 46 σημερινά ελικοφόρα, αλλά πολύ πιο αποτελεσματικό, εφοδιασμένο με σύγχρονα πυροσβεστικά αεριωθούμενα που δεν καθηλώνονται από την ζέστη.
(Από την Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 2/07/2007)