Η εικόνα Ιρανών που καίνε πρατήρια καυσίμων για να διαμαρτυρηθούν για την επιβολή δελτίου στην κατανάλωση βενζίνης ενδεχομένως να φανεί σαν ευκαιρία για τις δυτικές κυβερνήσεις που επιδιώκουν να εντείνουν τις οικονομικές πιέσεις στην Τεχεράνη.
Ήδη γίνονται προσπάθειες από Αμερικανούς γερουσιαστές να επιδεινωθούν περαιτέρω οι ελλείψεις, περιορίζοντας την πρόσβαση του Ιράν σε καύσιμα. Αλλά θα ήταν λάθος και ενδεχομένως αναποτελεσματικό να επιβληθούν τέτοιες κυρώσεις. Η ξένη παρέμβαση στις εισαγωγές καυσίμων θα πλήξει κυρίως τον απλό ιρανικό λαό, ενώ θα επιτρέψει στον κ. Αχμαντινετζάντ να πετύχει πολιτική στήριξη, επιρρίπτοντας επιτυχώς τις ευθύνες για τα κακώς κείμενα της οικονομίας στους ξένους εχθρούς. Τα μέτρα για να μειωθεί η κατανάλωση βενζίνης ήταν αναπόφευκτα σε μια χώρα που ενώ έχει μεγάλα αποθέματα βενζίνης και φυσικού αερίου, αναγκάζεται να εισάγει καύσιμα για να καλύπτει το 40% των αναγκών της, και τούτο ελλείψει επενδύσεων για την ενίσχυση του δυναμικού διύλισης. Τα εισαγόμενα καύσιμα χορηγούνταν με επιδοτούμενες τιμές, δημιουργώντας έναν ολοένα διογκούμενο λογαριασμό και ενθαρρύνοντας το λαθρεμπόριο.
Οι διαμαρτυρίες αποκαλύπτουν την αδυναμία του κ. Αχμαντινετζάντ να τηρήσει τις υποσχέσεις του, ακόμη και εν καιρώ αυξημένων εσόδων από το πετρέλαιο. Βέβαια, οι κυρώσεις του ΟΗΕ για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα έπληξαν θεσμούς του κράτους, μεταξύ αυτών και τράπεζα, ενώ τα μονομερή αμερικανικά μέτρα αποθάρρυναν πολλές διεθνείς τράπεζες να έχουν δραστηριότητες με το Ιράν, εμποδίζοντας εμπόριο και επενδύσεις. Αλλά τα προβλήματα της χώρας προκύπτουν κυρίως από τη δική της οικονομική κακοδιαχείριση. Ο κ. Αχμαντινετζάντ δαπανά τεράστια ποσά, που τον έκαναν μεν δημοφιλή, πλην όμως, εκτίναξαν στα ύψη τον πληθωρισμό και περιόρισαν τα έσοδα του ειδικού ταμείου Oil Stabilisation Fund, τα οποία χρησιμοποιούνται για προστασία από τις «δύσκολες εποχές» του φθηνού πετρελαίου. Δεν θα περάσει πολύς καιρός έως ότου πεισθούν οι Ιρανοί για την ανεπάρκειά του. Αυτό δεν θα έπρεπε να ενθαρρύνει τις ξένες κυβερνήσεις να επιβάλουν μέτρα που να εμποδίζουν τις εισαγωγές πετρελαίου, ενώ θα έπρεπε οι κυρώσεις τους να στοχεύουν το καθεστώς. Γιατί υπάρχει κίνδυνος να ενισχυθεί η κυβέρνηση αντί να εκτεθούν οι αδυναμίες της.
(Financial Τimes Εditorial, μετάφραση από Ημερησία, 3/7/07)