Περίοπτη θέση σε αυτές τις υποδομές έχει ο διαδρατικός αγωγός φυσικού αερίου (TAP), ο οποίος αναμένεται να ξεκινήσει να λειτουργεί το 2020, μεταφέροντας ως τμήμα του Νότιου Διαδρόμου καύσιμο από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ II της Κασπίας.
Την άνοιξη αναμένεται να ξεκινήσει επίσης η κατασκευή και του διασυνδετήριου αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB), ο οποίος θα ξεκινά από την Κομοτηνή και θα καταλήγει στη Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας, αποτελώντας τμήμα του λεγόμενου Κάθετου Διαδρόμου, με τη διασύνδεση των συστημάτων της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας. Μία διασύνδεση που στοχεύει να αξιοποιήσει ο πλωτός σταθμός υποδοχής, προσωρινής αποθήκευσης και αεριοποίησης (FSRU) υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) της Gastrade στην Αλεξανδρούπολη, ώστε πέρα από την εγχώρια αγορά να τροφοδοτεί με υγροποιημένο φυσικό αέριο και τις αγορές της Βαλκανικής.
Αυτή την περίοδο διενεργείται από την Gastrade η πρώτη φάση του market test, ώστε να επιβεβαιωθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον για το έργο, το οποίο προορίζεται να αποτελέσει τη δεύτερη «πύλη εισόδου», LNG στη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή. Την ίδια στιγμή, μόλις ολοκληρώθηκε η αναβάθμιση της πρώτης «πύλης εισόδου». του τέρμιναλ του ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα, με την αποπεράτωση της νέας τρίτης δεξαμενής. Έτσι, ενισχύεται ο εξαγωγικός χαρακτήρας της εγκατάστασης, καθώς η αυξημένη χωρητικότητά της σημαίνει πως μπορεί να καλύψει το 30% των αναγκών σε εισαγωγές των Βαλκανίων, μαζί με την Ουγγαρία και τη Σλοβενία.
Νέες εξαγωγικές δυνατότητες για τον ΔΕΣΦΑ θα δώσει και ο αγωγός Ελλάδας- Σκοπίων, για τον οποίο σύμφωνα με πληροφορίες έδωσε πρόσφατα το «πράσινο φως» η ΡΑΕ, υπό την προϋπόθεση διενέργειας market test από τον Διαχειριστή. Τέλος, ισχυρό ατού για τον διαμετακομιστικό ρόλο της χώρας μας στον τομέα των υδρογονανθράκων θα έδινε ο EastMed, ο σχεδιασμένος αγωγός για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Λεβαντίνης (Ισραήλ΄, Κύπρος) στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.
(«ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»)