Tου Κώστα Καλλίτση
Τι είναι η «διεθνής ρευστότητα»; Είναι ο πρωτοφανής πλούτος που έχει σωρευτεί, που οι κάτοχοί του δεν ξέρουν τι να τον κάνουν και ψάχνουν ευκαιρίες σε όλο τον κόσμο, να τον τοποθετήσουν για να τον αυξήσουν. Πολλοί από αυτούς εμπιστεύονται την υπόθεση της μεγέθυνσης του πλούτου τους σε επαγγελματίες διαχειριστές. Όπως οι διαχειριστές των hedge funds (τον Απρίλιο ήταν εν δράσει 9.575 τέτοια funds, και διαχειρίζονταν 1,6 τρισ. δολάρια) και των private equity funds (στην αυγή του 2007, εν δράσει ήταν 684 τέτοια funds και διαχειρίζονταν 432 δισ. δολάρια).
Κάποιοι, είναι βέβαιο ότι θα νοσταλγήσουν την περίοδο που αυτά τα κεφάλαια δεν μας πλησίαζαν. Κάποιοι άλλοι είναι ενθουσιασμένοι επειδή εκτιμούν ότι αυτά τα κεφάλαια έρχονται και θα ανατρέψουν συμφέροντα που, χρόνια και χρόνια, ζουν και κερδίζουν από την ακινησία, το τέλμα στον τόπο μας.
Προς το παρόν φαίνεται, πρώτον, ότι ο επιχειρηματικός χάρτης της χώρας ξανασχεδιάζεται, συσχετισμοί και ισορροπίες τελούν υπό ανατροπή, νέοι πρωταγωνιστές θα εμφανιστούν στη θέση επιχειρηματικών σχηματισμών που θα περάσουν στην ιστορία, οι εξελίξεις εγκυμονούν τεκτονικές αλλαγές στη σφαίρα της οικονομίας – που δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστη την ευρύτερη κοινωνική και (ιδιαίτερα…) την πολιτική ζωή.
Δεύτερον, ότι το παράδειγμα της MIG δεν πρόκειται να μείνει μοναδικό, θα βρει (ήδη βρίσκει…) μιμητές, κι άλλα equity funds (private ή public, δηλαδή εισηγμένα στο Χρηματιστήριο) με βάση την ελληνική επικράτεια βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού και της υλοποίησής τους, ενώ άλλα ετοιμάζονται, με αυξήσεις κεφαλαίου, να κάνουν ισχυρότερη την παρουσία τους.
Τρίτον, ότι ουδείς κλάδος οικονομικής δραστηριότητας πρόκειται να μείνει ανεπηρέαστος από το «τσουνάμι» των αλλαγών που θα προκαλέσουν αυτά τα κεφάλαια. Τρόφιμα, υπηρεσίες περίθαλψης-υγείας, real estate, ξενοδοχεία, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, δίκτυα λιανικών πωλήσεων-σούπερ μάρκετ, ακτοπλοΐα, ναυτιλία.
Τέταρτον, αυτά τα κεφάλαια δεν είναι απλές εταιρείες συμμετοχών, μπαίνουν με σημαντικά κεφάλαια στις εταιρείες-στόχους και, προκειμένου να βγάλουν κέρδη, πρέπει να τις αναδιοργανώσουν πριν τις πουλήσουν. Γι’ αυτό, θα χρειαστούν στελέχη. Άρα, είναι βέβαιον ότι θα δούμε μεγάλη κινητικότητα στην αγορά στελεχών.
Μέσα από τη μεγάλη αναστάτωση που θα προκληθεί, μένει να φανεί αν θα αλλάξουν οι δομές της ελληνικής οικονομίας επί το ανταγωνιστικότερον ή απλά θα βιώσουμε φαινόμενα «φούσκας», αν θα διεθνοποιηθεί η ελληνική επιχειρηματικότητα ώστε να επιβιώσει ή απλά θα παραχωρήσει (άμεσα…) τη θέση της σε ξένα πολυεθνικά σχήματα.
Κι αν θέλαμε να φανούμε αισιόδοξοι θα ισχυριζόμασταν ότι (δεν είναι προβλέψιμη, αλλά…) μένει να φανεί και η συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας: Αν, δηλαδή, θα ασχοληθεί με αυτά τα ταπεινά ζητήματα, ή θα συνεχίσει να αγχώνεται για το «εθνικό θέμα», ποιος θα απολαύσει αύριο την κυβερνητική εξουσία, οι βένετοι ή οι πράσινοι…
(Καθημερινή, 15/7/07)